به گزارش خبرنگاری خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در زنجان، «سلمان کریمی» متولد سال 1355 و دارای مدرک کارشناسی حقوق قضایی و از نویسندگان زنجانی و از اعضای مؤسس خانه داستان زنجان است. کریمی تاکنون چندین مجموعه داستان گروهی و کودک تألیف کرده و آخرین کتابش با عنوان «رویاهای رنگی یک کور مادرزاد» به چاپ رسیده است.
سلمان کریمی در توضیح فعالیت خود در عرصه نویسندگی و شعر گفت: ابتدای کار من در حوزه ادبی با شعر آغاز شد؛ زمانی که یکی از غزل‌های خود را به یکی از اساتیدم هدیه کردم. نقد استادم در ارتباط با شعری که گفته بودم، موجب شد که مسیر فعالیتم را تغییر داده و به سمت نویسندگی بروم.
وی شروع فعالیت نویسندگی خود را از سال 80 اعلام کرد و گفت: در طی فعالیتی که در حوزه داستان داشتم، در جلسات نقد و آموزشی شرکت کردم و در این مدت چند مجموعه داستان گروهی به چاپ رساندم.
این نویسنده زنجانی با اشاره به فعالیت 20 ساله خود در حوزه نویسندگی و افت و خیزهایی که در این مدت داشته است، گفت: برای اینکه مجموعه مستقلی را چاپ کنم، 15 سال صبر کردم و در نهایت «رویاهای رنگی یک کور مادرزاد» منتشر شد.
وی با اشاره به اینکه «رویاهای رنگی یک کور مادرزاد» به برخی حوادث پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۵۷ و حوادث کوی دانشگاه در سال ۷۸ اشاره دارد، گفت: این کتاب تفاوت دو نسل از جوانان ایران را مطرح می‌کند؛ در واقع داستان مربوط به یک پسر نابیناست که در حوادث کوی دانشگاه اتفاقاتی برای وی رخ می‌دهد.
کریمی درباره اثر بعدی خود نیز گفت: این اثر «دختر» نام دارد که یک روایت عاشقانه در دوران تسلط فرقه دموکرات در زنجان است.
این نویسنده زنجانی افزود: یک رمان دیگر با عنوان «پرستار بخش ویژه» نیز در دست تألیف دارم که به موضوع کرونا و پرستاران درگیر بخش ویژه در بیمارستان‌ها می‌پردازد.
وی در ادامه به وضعیت استان زنجان در حوزه داستان و نگارش کتاب گفت: امروز با وجود داستان‌نویسان جوان قطعا آینده داستان استان درخشان است. اخیرا هم کتاب‌های بسیاری توسط نویسندگان جوان زنجانی به چاپ رسیده است و قطعا چاپ آثار نقاط ضعف و قوت را آشکار کرده و به تقویت این حرفه کمک خواهد کرد.
این نویسنده زنجانی افزود: قاعدتا هرقدر نویسندگان کتاب‌های بیشتری به چاپ برسانند در واقع تنه اصلی داستان‌نویسی را تقویت کرده و به مستحکم‌تر شدن بنیه آن کمک بیشتری خواهند کرد.
وی در ادامه به مشکلات حوزه داستان‌نویسی و چاپ کتاب هم اشاره کرد و گفت: متاسفانه کتاب در سبد اقتصادی خانوارها جایگاهی ندارد و مد و لباس بیشتر از کتاب اهمیت دارد و این موضوع هیچ ربطی به شرایط کرونا ندارد، چرا که قبلا نیز همین گونه بود.
کریمی با بیان اینکه یکی از مشکلات در حوزه چاپ کتاب و داستان نویسی پایین بودن سرانه مطالعه است، گفت: اینکه سرانه مطالعه در کشور پایین است، مربوط به قشر خاصی نیست و کم‌سواد و استاد دانشگاه هم ندارد.
وی از دیگر مشکلات موجود در این بخش را مشکلات نشر در استان‌ها عنوان کرد و افزود: در استان‌ها بیشترین تمایل ناشران به این است که نویسنده خود سرمایهگذار کتاب باشد، اما در تهران وضعیت اینگونه نیست و در تهران ناشران حمایت بیشتری از نویسندگان دارند که همین امر موجب کاهش تیراژ کتاب در شهرستان‌ها می‌شود.
وی همچنین به قیمت کاغذ و مشکلات پیش آمده از این بابت اشاره کرد و افزود: با حاکم شدن این شرایط برخی از ناشران نیز در گوشه و کنار اقدام به ارائه کتاب به صورت نسخه الکترونیکی در کنار نسخه چاپی و در برخی موارد حتی نسخه صوتی کرده‌اند.
این نویسنده زنجانی گفت: البته هریک از انواع این کتاب‌ها طرفداران خاص خود را دارد، یعنی با وجود اینکه مطالعه کتاب دیجیتالی و یا صوتی راحت‌تر است اما باز هم بسیاری از خوانندگان ترجیح می‌دهند که کتاب را به صورت فیزیکی در دست داشته و مطالعه کنند.
وی با بیان اینکه لذت لمس کتاب کاغذی در هیچ یک از انواع کتاب‌ها وجود ندارد، بیان کرد: به همین خاطر است که مقایسه طرفدار داشتن یا نداشتن هریک از انواع کتاب‌ها غلط است.
کریمی گفت: نه در ایران بلکه در اکثر کشورهای جهان، کتاب کاغذی همچنان مخاطبان خود را دارد و هیچ‌یک از انواع کتاب نتوانسته است جایگزین این نوع از کتاب‌ها شود؛ به همین خاطر است که بسیاری از ناشران و نویسندگان با وجود مشکلات بسیار اقدام به چاپ کتاب می‌کنند.
سلمان کریمی در توضیح فعالیت خود در عرصه نویسندگی و شعر گفت: ابتدای کار من در حوزه ادبی با شعر آغاز شد؛ زمانی که یکی از غزل‌های خود را به یکی از اساتیدم هدیه کردم. نقد استادم در ارتباط با شعری که گفته بودم، موجب شد که مسیر فعالیتم را تغییر داده و به سمت نویسندگی بروم.
وی شروع فعالیت نویسندگی خود را از سال 80 اعلام کرد و گفت: در طی فعالیتی که در حوزه داستان داشتم، در جلسات نقد و آموزشی شرکت کردم و در این مدت چند مجموعه داستان گروهی به چاپ رساندم.
این نویسنده زنجانی با اشاره به فعالیت 20 ساله خود در حوزه نویسندگی و افت و خیزهایی که در این مدت داشته است، گفت: برای اینکه مجموعه مستقلی را چاپ کنم، 15 سال صبر کردم و در نهایت «رویاهای رنگی یک کور مادرزاد» منتشر شد.
وی با اشاره به اینکه «رویاهای رنگی یک کور مادرزاد» به برخی حوادث پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۵۷ و حوادث کوی دانشگاه در سال ۷۸ اشاره دارد، گفت: این کتاب تفاوت دو نسل از جوانان ایران را مطرح می‌کند؛ در واقع داستان مربوط به یک پسر نابیناست که در حوادث کوی دانشگاه اتفاقاتی برای وی رخ می‌دهد.
کریمی درباره اثر بعدی خود نیز گفت: این اثر «دختر» نام دارد که یک روایت عاشقانه در دوران تسلط فرقه دموکرات در زنجان است.
این نویسنده زنجانی افزود: یک رمان دیگر با عنوان «پرستار بخش ویژه» نیز در دست تألیف دارم که به موضوع کرونا و پرستاران درگیر بخش ویژه در بیمارستان‌ها می‌پردازد.
وی در ادامه به وضعیت استان زنجان در حوزه داستان و نگارش کتاب گفت: امروز با وجود داستان‌نویسان جوان قطعا آینده داستان استان درخشان است. اخیرا هم کتاب‌های بسیاری توسط نویسندگان جوان زنجانی به چاپ رسیده است و قطعا چاپ آثار نقاط ضعف و قوت را آشکار کرده و به تقویت این حرفه کمک خواهد کرد.
این نویسنده زنجانی افزود: قاعدتا هرقدر نویسندگان کتاب‌های بیشتری به چاپ برسانند در واقع تنه اصلی داستان‌نویسی را تقویت کرده و به مستحکم‌تر شدن بنیه آن کمک بیشتری خواهند کرد.
وی در ادامه به مشکلات حوزه داستان‌نویسی و چاپ کتاب هم اشاره کرد و گفت: متاسفانه کتاب در سبد اقتصادی خانوارها جایگاهی ندارد و مد و لباس بیشتر از کتاب اهمیت دارد و این موضوع هیچ ربطی به شرایط کرونا ندارد، چرا که قبلا نیز همین گونه بود.
کریمی با بیان اینکه یکی از مشکلات در حوزه چاپ کتاب و داستان نویسی پایین بودن سرانه مطالعه است، گفت: اینکه سرانه مطالعه در کشور پایین است، مربوط به قشر خاصی نیست و کم‌سواد و استاد دانشگاه هم ندارد.
وی از دیگر مشکلات موجود در این بخش را مشکلات نشر در استان‌ها عنوان کرد و افزود: در استان‌ها بیشترین تمایل ناشران به این است که نویسنده خود سرمایهگذار کتاب باشد، اما در تهران وضعیت اینگونه نیست و در تهران ناشران حمایت بیشتری از نویسندگان دارند که همین امر موجب کاهش تیراژ کتاب در شهرستان‌ها می‌شود.
وی همچنین به قیمت کاغذ و مشکلات پیش آمده از این بابت اشاره کرد و افزود: با حاکم شدن این شرایط برخی از ناشران نیز در گوشه و کنار اقدام به ارائه کتاب به صورت نسخه الکترونیکی در کنار نسخه چاپی و در برخی موارد حتی نسخه صوتی کرده‌اند.
این نویسنده زنجانی گفت: البته هریک از انواع این کتاب‌ها طرفداران خاص خود را دارد، یعنی با وجود اینکه مطالعه کتاب دیجیتالی و یا صوتی راحت‌تر است اما باز هم بسیاری از خوانندگان ترجیح می‌دهند که کتاب را به صورت فیزیکی در دست داشته و مطالعه کنند.
وی با بیان اینکه لذت لمس کتاب کاغذی در هیچ یک از انواع کتاب‌ها وجود ندارد، بیان کرد: به همین خاطر است که مقایسه طرفدار داشتن یا نداشتن هریک از انواع کتاب‌ها غلط است.
کریمی گفت: نه در ایران بلکه در اکثر کشورهای جهان، کتاب کاغذی همچنان مخاطبان خود را دارد و هیچ‌یک از انواع کتاب نتوانسته است جایگزین این نوع از کتاب‌ها شود؛ به همین خاطر است که بسیاری از ناشران و نویسندگان با وجود مشکلات بسیار اقدام به چاپ کتاب می‌کنند.
نظر شما