ادبیات فرانسه به دو دسته تقسیم میشود؛ نویسندگانِ فرانسوی، و نویسندگانی که به زبانِ فرانسوی نوشتهاند. میدانیم که زبانِ فرانسه در قدیم جزء زبانهای بینالمللی بوده به همین خاطر اغلب نویسندگانِ بزرگ داستانهایشان را به همین زبان مینوشتند لذا وقتی در خصوص ادبیاتِ فرانسه صحبت میکنیم، نمیتوان این نگاه را محدود به نویسندگانِ فرانسوی کرد.
این نویسنده و منتقد با بیان اینکه ادبیات فرانسه به پنج دوره تقسیم میشود، گفت: هر دوره ویژگیهایی دارد که اولینِ آن، دوره قرون وسطی است که از قرن یازده تا قرنِ 15 ادامه پیدا کرده، پس از آن در قرن 16 به دوره رنسانس که در آن علوم و فرهنگ دوباره متولد شده است میرسیم، دوره کلاسیکها دوره سوم است که به قرن 17 بر میگردد و در قرن 20 هم به عصر معاصر میرسیم.
استاد زبان و ادبیاتِ فرانسه دانشگاه آزاد اسلامی در خصوص جایگاهِ حوادث و اتفاقاتِ قرن نوزده و بیست بر ادبیاتِ فرانسه تصریح کرد: تاثیری که حوادثی نظیرِ جنگهای جهانی بر ادبیاتِ فرانسه و قلمِ نویسندگانی نظیرِ سارتر، کامو، اگزوپری، پروست، بالزاک، زولا و..گذاشت قابل چشمپوشی نیست. جنگ جهانی اول 10 میلیون نفر کشته داشت که در«کتاب توپهای ماه اوت» به خوبی به این جنگ پرداخته شده است نشر ماهی هم این اواخر کتابی منتشر کرده با نامِ «صلحی که همه صلحها را بر باد داد» که لازم است همه بخوانیم تا بدانیم خاورمیانه کنونی چگونه شکل گرفت.
غفوری با اشاره به اینکه بیش از صد رمان بزرگ در فرانسه با موضوع جنگهای جهانی نگاشته شده، ادامه داد: تقریبا تمامی این آثار به فارسی ترجمه شده اند. فرانسه در فاصلهی بین دوجنگ نیز آثار بزرگی دارد نظیرِ آثارِ رومن رولان که توسط بهآذین ترجمه شد و پس از آن این کشور به ادبیات پس از جنگ میرسد.
نظر شما