از تابستان همان سال (1394) دورهمیهای هفتگی را آغاز کردند. بچهها یعنی اعضای «کتابخانه خانگی سارا و رکسانا» هر هفته یک روز در منزل خانواده حسنزاده با برنامهریزی «زهرا عباسی» مادر سارا و رکسانا دورهمی کتاب داشتند. در این دورهمیها علاوه بر امانت گرفتن کتاب و کتاب خواندن با فعالیتهای عملی مرتبط با کتاب همچون قصهگویی، کار با گل و سنگ، بازیافت، گلدوزی، آشپزی و ... لذت خواندن کتاب را برای بچهها بیشتر میکرد.
البته «فریدون حسنزاده» پدر سارا و رکسانا هم در این مسیر حمایت و همراهی داشته است و برای درک بهتر مطالب کتابهای علمی کتابخانه، تعدادی ابزار کمک آموزشی نیز تهیه که بچهها در زمان مطالعه کتابها از آنها استفاده میکردند. گاهی هم اعضای این کتابخانه خانگی با برنامهریزی و هماهنگی دسته جمعی با والدین شان به بازدید از موزهها، پارکها یا طبیعت و ... میرفتند و آنچه را که در کتابها خوانده بودند، از نزدیک مشاهده میکردند.
«کتابخانه خانگی سارا و رکسانا» با برگزاری این دورهمیها و فعالیتهای کتابخوانی در هفت سال گذشته که به صورت مردمی و با هدف انس با کتاب و ایجاد شوق خواندن و پژوهش در بچهها و با همکاری موثر والدینشان به صورت خودجوش و تعاملی انجام داده است، تاثیر زیادی بر علاقمند کردن آنان به خواندن و پژوهش داشتهاند؛ بهطوری که بخشی از فعالیتهای بچهها در کتابخانه، در جشنوارههای مختلف علمی و ادبی کشوری نیز برگزیده شدهاند.
اگرچه بیشتر اعضای این کتابخانه خانگی در این هفت سال، بچههای اقوام، دوستان، همسایهها و هم محلهایهای سارا و رکسانا بودهاند اما آنها به همراه پدر و مادرشان سعی کرده و میکنند با اجرای طرحهای کتابخوانی و امانت کتابهایشان در مدرسه، زمینه استفاده تعداد بیشتری از بچهها از کتابهای کتابخانه شان را فراهم کنند.
زهرا عباسی (مادر سارا و رکسانا) کارشناس ارشد ادبیات کودک و نوجوان و مدرس و تسهیلگر توانمند سازی فرهنگی و پژوهشگر کارگروه ادبیات کودک و نوجوان دانشگاه فردوسی مشهد و انجمن مطالعات ادبیات کودک و نوجوان دانشگاه بین المللی امام رضا (ع) است. او برنامهریزی و هدایت اصلی فعالیتهای «کتابخانه خانگی سارا و رکسانا» را در بر عهده دارد و در تمام این سالها با ارائه گزارشهایی از فعالیتهایشان در فضای مجازی زمینه انتقال ایدهها و تجربههایشان با سایر خانوادهها در سراسر کشور را فراهم آورده است.
عباسی در این سالها، بدون هیچ کمک دولتی و تنها با توان خانوادگیشان، چراغ «کتابخانه خانگی سارا و رکسانا» را روشن نگه داشته است و با این عقیده که هر کس باید در حد توان خود برای رشد فردی و جمعی قدمی بردارد، این کتابخانه خانگی را بر اساس همین تفکر شکل داده است و فعالیتهایش را در طول این سالها ادامه دادند.
نظر شما