شماره 36 از مجله علمی-پژوهشی «فرهنگ رضوی» در زمستان 1400 و در 236صفحه، منتشر شد.
این نشریه دارای مجوز علمی - پژوهشی از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است و در پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC)، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (SID)، پایگاه اطلاعات نشریات کشور(مگیران) و پایگاه تخصصی مجلات نور(نورمگز) نمایه میشود.
بنیاد بینالمللی فرهنگی هنری امام رضا(ع) در راستای اجرای بند 14 ماده 6 اساسنامه و به منظورگسترش فرهنگ منور رضوی و ایجاد جریانی پویا در عرصه بسط و تعمیق معارف رضوی و کمک به ارتقای بخش پژوهشی جشنواره بینالمللی امام رضا(ع)، ازسال 1392، انتشار فصلنامه علمی – پژوهشی «فرهنگ رضوی» را با اهدف ذیل آغاز کرد: کمک به گسترش فرهنگ رضوی پژوهی در مراکز علمی و پژوهشی؛ ترویج و تعمیق فرهنگ و معارف رضوی؛ ارتقا و ارائه تولیدات علمی جشنواره بینالمللی امام رضا (ع) و انتشار فصلنامهای معتبر و مرجع با اعتبار علمی-پژوهشی درزمینه فرهنگ و معارف رضوی.
عناوین مقالات منتشر شده در این شماره عبارتند از: بررسی صدوری و دلالی روایات رضوی «تشبیه سلاح نبوی به تابوت بنى اسرائیل»، ارائه مدل حکمرانی در سازمانهای موقوفه (مطالعه موردی: آستان قدس رضوی)، شناخت و تبیین منابع زندگانی امام رضا(ع)، گزارش علیبنجعفر از امام رضا(ع)درباره حکم مرتد فطری، اعتبارسنجی روایت امام رضا(ع) در تفسیر آیه 44 سوره اعراف(نقدی بر دیدگاه آلوسی)، بازتاب انقلاب اسلامی در معماری معاصر ایران در بازۀ زمانی 57-77 (نمونه موردی: حرم رضوی) و تحلیل استناد به آیه مباهله در مناظرات رضوی.
در چکیده مقاله که در این شماره از نشریه چاپ شده است میخوانیم: «نشانههای امام ملاک اساسی در عرصه امامشناسی است؛ چنانکه در پرتو نوع نگرش به این مقوله مذاهب گوناگونی پدیدار شد. البته امامان معصوم(ع) از همان آغاز اهم نشانهها و ملاک ها در این عرصه را بیان کردند، لیکن بنا بر روایاتی از اهل بیت(ع) به ویژه از امام رضا(ع)، سلاح رسول خدا(ص) به منزله «تابوت در میان بنى اسرائیل و نشانه امامت» یاد شده است. نظر به شهرت این روایات و ابهاماتی مانند وجه شباهت، سهم این تشبیه در احتجاج با مخالفان، این نوشتار بر پایه گونهشناسی و تحلیل فضای صدوری در صدد واکاوی فقه الحدیثی این دسته از روایات امام رضا(ع) است. بررسیها نشان مىدهد یادکرد روایی سلاح نبوی در گونههای «در شمار نشانههای امام»، «تشبیه به تابوت بنىاسرائیل و پیوند با مقوله امامت» و «میراث اختصاصی اهل بیت(ع)» نمایان است و غالبا در دوران امام سجاد(ع) تا امام رضا(ع) در رویارویی با مدعیان دروغین امامت در برابر فرقه های کیسانیه، زیدیه، عجلیه، فطحیه، اسماعیلیه، واقفه و... بهویژه بنى عباس که همگی مدعی وراثت و خلافت نبوی بودهاند، صادر شده است. از طریق استدلال به در اختیار داشتن سلاح نبوی، اهل بیت(ع) به عنوان وارثان ویژه سلاح و علم نبوی معرفی مىشدند که از ناحیه خداوند به امامت منصوب گشتهاند، چنانکه در قرآن، وارث بودن در کنار امامت ذکر شده و در قصه طالوت، آمدن تابوت مشتمل بر میراث انبیا، نشانگر اصطفا و نصب الهی طالوت بر خلافت بود.»
برای مشاهده این شماره از مجله اینجا کلیک کنید.
نظر شما