به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، نشست نقد و بررسی کتاب «عروس یمن» به قلم زینب پاشاپور با حضور نویسنده کتاب، هادی عبدالوهاب؛ منتقد ادبی و محمدقائم خانی؛ کارشناس مجری در کتابفروشی به‌نشر تهران برگزار شد.

«عروس یمن» در یمن سر و صدا کرد!
در این نشست زینب پاشاپور ضمن مغتنم دانستن فرصت نقد این کتاب در شب ولادت حضرت جواد الائمه(ع) در  کتابفروشی آستان قدس رضوی، گفت: ورود من به دنیای حرفه‌ایِ نویسندگی با کتاب «بی تو پریشانم» بود که درباره زندگی خودم و همسر شهیدم نوشتم. انتشارات روایت فتح را هم به این خاطر انتخاب کردم که گمان می کردم باعث دیده شدن این کتاب می شود که همینطور هم شد.

نویسنده «عروس یمن» افزود: راوی کتاب «عروس یمن» را هم به واسطه همسرم شناختم و در مراسمی که به عنوان خانواده شهید دعوت شده بودیم با ایشان آشنا شدم. ایشان رابطی بودند که اخبار یمن را بدون واسطه و سانسور دریافت کنیم. بعد از مدتی متوجه شدم زندگی ایشان و همسرشان قابلیت این را دارد که به کتاب خوبی درباره مردم یمن تبدیل شود. 

وی ادامه داد: در روایات آخرالزمان بارها نام یمن و مردمش را خوانده‌ایم و این، موضوع را برای من مهمتر کرده بود. خانواده راوی «عروس یمن» از کشورهای مختلف محور مقاومت بودند و این ظرفیت وجود داشت که آن را روایت کنیم و به سراغ زندگی مردم یمن بریم.

پاشاپور بیان کرد: متاسفانه اتفاقاتی که بعد از انتشار این کتاب افتاد از جمله دستگیری آقای حسن العماد، باعث شد این کتاب دیده نشود. حتی ایشان را نتوانستیم برای رونمایی کتاب دعوت کنیم. متاسفم که برای آزادی ایشان هم مطالبه عمومی شکل نگرفت در حالی که ایشان از وقتی که به تشیع گرایش پیدا کردند، سعی داشتند یک تبلیغ‌گر درست برای آن باشند. 

نویسنده کتاب «بی‌تو پریشانم» افزود: وقتی این کتاب منتشر شد در یمن سر و صدا کرد و به ویژه رسانه‌های نزدیک به عربستان در این کشور، ‌واکنش‌های زیادی نشان دادند. ما برنامه داشتیم که این کتاب را به عربی ترجمه و منتشر کنیم اما اتفاقات به نحو دیگری رقم خورد اما ان‌شا‌الله حتما این ترجمه را چاپ و منتشر خواهیم کرد.

«عروس یمن» فقط برای زنان نیست 
هادی عبدالوهاب؛ نویسنده و منتقد ادبی نیز در این نشست گفت: در این کتاب،‌ فرم با محتوایی که نویسنده در آن زیست می کند، ارتباط مستقیمی دارد و فرم جدید ابداع شده توسط نویسنده به نیاز او برای بیان روایتش برمی‌گردد. نویسنده در این کتاب به این نتیجه رسیده که به شخصیت‌ها بیشتر نزدیک شود و زاویه روایت سختی را برای آن انتخاب کرده و با توجه به تسلطی که در این کتاب می بینیم، متوجه می شویم خانم پاشاپور به ادبیات داستانی و ادبیات خلاقه تسلط زیادی دارد.

وی افزود: طرح جلد، پس‌زننده است و بیشتر بُعد زنانه دارد و می‌توانست خلوت‌تر باشد. این کتاب فقط برای زنان نیست. با کتابی طرفیم که می‌تواند برای هر علاقه‌مندی جذاب باشد و باب مسائل جدید را باز کند. 

عبدالوهاب ادامه داد:‌ شخصیت‌پردازی در این کتاب باید عمق بیشتری داشته باشد که در کتاب‌های تاریخ شفاهی معمولا جدی گرفته نمی شود ولی نویسنده در این کتاب، ‌خطر کرده و به سراغ شخصیت‌پردازی راوی‌ها رفته است که خیلی در شیرین‌تر شدن این کتاب، موثر بوده است. ما در این کتاب با یک روایت داستانی روبروییم که می تواند برای مخاطب، جذاب باشد. 

نویسنده رمان «متولد زمستان» تصریح کرد: لحن و زبان اثر هم از ویژگی‌های آن است و نشان می‌دهد نوبیسنده می خواسته کتابش بالاتر از آثار رایجی باشد که این روزها در بازار کتاب و در این موضوع دیده می‌شوند. کسانی که در حوزه روایت و تاربخ شفاهی فعالیت می کنند می توانند از این کتاب، چیزهای زیادی بیاموزند.

وی گفت: ویژگی زبانی «عروس یمن» به شخصیت‌پردازی کمک کرده است؛ ضمن این که در دام رمانتیسیسم و سانتی‌مانتالیسم هم نیفتاده است. در این کتاب در عین حال که زنانگی و مادرانگی وجود دارد،‌ نویسنده مسیری را انتخاب کرده که پیام کتاب به جان مخاطب بنشیند.

عبدالوهاب ادامه داد: به نظرم کسی که اسمش به عنوان راوی اصلی کتاب آمده را باید کانونی کنیم در حالی که زاویه دید صاحب اصلی روایت را در این کتاب کمتر احساس می کنیم. می شد این شخصیت پررنگ‌تر شود. در «عروس یمن» بیشتر خاطرات آقای حسن العماد را می خوانیم و شخصیت فاطمه مؤمنی در حاشیه شخصیت او قرار گرفته است در حالی که آخر کتاب می بینیم، فاطمه، ‌کارهای مهمی را انجام داده است. 

تلاش می‌کنم خواننده از خواندن کتابم لذت ببرد 
زینب پاشاپور در بخش دیگری از سخنانش، ضمن ارائه توضیحاتی درباره مطالب بیان شده،‌ گفت: من، جلد کتاب را پسندیدم اگر چه ممکن است از دید یک آقا، جذابیت نداشته باشد. نوشتن کتاب با چند روای اگر چه کار را سخت می کند اما موجب جذابیت آن هم می شود. من در حال نوشتن،‌ خودم را جای خوانندگان می گذارم و تمام تلاشم را می کنم تا خواننده ضمن دریافت پیام کتاب، از خواندن آن هم لذت ببرد. 

وی افزود: من دوست داشتم نگاه همه جانبه‌ای به یمن داشته باشم. مثلا برای نوشتن بخشی از کتاب، یک سریال 20 قسمتی را دیدم تا به درک درستی از شرایط برسم و نوشته‌ام از قدرت لازم برخوردار باشد. در تقسیم‌بندی فصل‌های کتاب، نصف بیشتر آن متعلق به خانم مومنی است و البته قبول دارم که در جاهایی، شخصیت ایشان در حاشیه قرار می گیرد چرا که شخصیت او در دنیای واقعی هم تحت تاثیر همسرشان است. یکی از راه‌ها این بود که شخصیت حسن العماد پررنگ شود تا این تاثیر هم نشان داده شود. 

واقعیت جهان عرب، گمشده اصلی رسانه‌های جمهوری اسلامی است 
محمدقائم خانی نیز در این نشست اظهار کرد: وقتی کتاب را شروع کردم به خاطر کتاب‌هایی که عموما در این حوزه نوشته می شود، انتظار روبرو شدن با چنین کتاب شُسته و رُفته‌ای را نداشتم و خوشحالم که این کتاب را خواندم و امشب، فرصتی شد تا درباره‌اش با دوستان صحبت کنیم.

خانی ادامه داد:‌ رابطه با یمن یک رابطه ویژه است و حتی اگر به تاریخ صدر اسلام برگردیم هم اسلام آوردن مردمان این سرزمین هم ویژه بوده است. یمنی‌ها در تاریخ اسلام بسیار مهمند و نسبتی همیشگی هم با ایران داشته‌اند. در دوره جدید هم یمنی‌ها داعیه‌دار هزاره عربی‌اند و خودشان را اهل تمدن و سابقه قدیمی می دانند و همیشه نقش خاص و ویژه داشته اند.

این نویسنده افزود: «عروس یمن» کتاب عجیبی است که از شرق عربستان آغاز می شود و پیوندی در عراق می خورد و به ایران می آید و با فردی مواجهیم که در ایران به خواستگاری آمده است و پیوندی برقرار می شود که واقعی و جذاب است. بخش مهمی از جهان عرب با همه عربیت‌شان در این کتاب تجلی پیدا کرده است. واقعیت جهان عرب، گمشده اصلی رسانه‌های جمهوری اسلامی است و تصویر خاصی از محور مقاومت نداریم؛ فقط کلماتی بیان می شود که تا حد زیادی معنی‌‌شان را از دست داده اند. امیدوارم در سال 1401 شاهد رونمایی از ترجمه عربی این کتاب باشیم.

درکی از جهان شیعی نداریم 
در ادامه هادی عبدالوهاب گفت: ما در اتاقی زندگی می‌کنیم که سقفش باز است و حضور اکسیژن به چشممان نمی آید و اگر منافذش بسته شود، ‌تازه قدر آن سقف باز را می دانیم. در این کتاب می فهمیم که جنبش انصارالله یمن برای مسائل اولیه‌ای که در جمهوری اسلامی به آن دست پیدا کرده ایم، جانشان را از دست می دهند و مبارزه می کنند و این برای مخاطب ایرانی، تلنگر خوبی است. 

وی افزود: ما درکی از جهان شیعی نداریم و همین 5 کشوری که در «عروس یمن» به آن پرداخته شده است را نمی شناسیم. «عروس یمن» به راحتی می تواند مخاطب ایرانی را از مسائل معیشتی و روزمره جدا کند و پرده را از جلوی چشمش کنار بزند. باید دقت کنیم کسی که برای درس خواند به ایران آمده چطور به یک رهبر اعتقادی در یمن تبدیل می شود؟ اینجا باید به هسته سخت و اولیه نقلاب اسلامی اشاره کنیم. ما آدم های زیادی داریم که در حوزه های علمیه درس می خوانند اما در عمل، کارهایی انجام می دهند که بر ضد آرمان‌های انقلاب اسلامی است در حالی که روای این کتاب، با بخش زنده و بالنده انقلاب اسلامی در ارتباط است.

این نویسنده و منتقد تصریح کرد: راوی «عروس یمن» 30 سال بعد از انقلاب به ایران می آید و تشیع و انقلاب اسلامی را می فهمد و به شخصی تاثیرگذار تبدیل می شود. در کتاب «انسان 250 ساله» اصل جریان اسلام سه ریشه دارد که ائمه اطهار با این بن‌مایه‌ها کار و فعالیت تبلیغی‌شان را انجام می دادند. «رهبری سیاسی»، «آموزش مذهبی» و «تهذیب روحی» این سه اصل مهم است و حسن‌ العماد هم این مسیر را طی می کند. او نمونه کاملی از آتش به اختیار است و وقتی بحث مسئله نظام سیاسی پیش می‌آید، نظر مردم را ارجح می‌داند و کلیشه‌ای که از خنجرهای به کمر بسته یمنی‌ها در ذهن ما ساخته شده را می‌شکند.

عبدالوهاب ادامه داد: نباید تولیدات حوزه مقاونت اسلامی را مثل کارخانه سری‌سازی بدانیم و باید نسبت به کیفیت آثار، حساس باشیم. ارتباطات میان‌فرهنگی در «عروس یمن» مهم است و نشان می دهد که محور مقاومت فقط محدود به شیعیان نمانده و در حالی مستحکم می شود که مردم این کشورها به هم پیوند بخورند. این پیوند مردمی مهمتر از آن است که بخواهیم کارها را با اقدامات نظامی یا سیاسی پیش ببریم.

انقلاب اسلامی در خارج از مرزهای ایران، مسیر خودش را پیدا کرده است
زینب پاشاپور هم در بخش نهایی سخنانش گفت:‌ در مراسم سالگرد شهادت برادرم «حاج اصغر پاشاپور» از یکی از فرماندهان محور مقاومت شنیدم که برادرم نگاه ویژه‌ای به یمن داشته و این، ‌برای من مایه مباهات بود و نوشتن این کتاب را رزقی برای خودم می دانم.

وی افزود: چه بپذیریم و چه نپذیریم، انقلاب اسلامی در خارج از مرزهای ایران مسیر خودش را پیدا کرده و در قلب ها نفوذ می کند. شخصیت کتاب «عروس یمن» یکی از این نمونه‌هاست. امام خمینی نفس خودشان را اصلاح کرده بودند و تاثیری که بر افراد می گذاشتند کاملا درونی بود. اشکالات موجود، در مبانی انقلاب نیست و به عملکرد افراد بر‌می‌گردد. 

همسر شهید حاج محمد پورهنگ ادامه داد: احساس می کنم ما مجبور شدیم از انقلاب اسلامی رد شویم و دغدغه من این بود که وارد مسیر انقلاب بشوم و سوژه کتاب بعدی‌ام هم فردی در دل انقلاب است که در خانواده ای بی ربط با انقلاب متولد می شود اما از انقلاب اسلامی تأثیر می‌گیرد.