به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در خراسان‌رضوی و به نقل از آستان قدس رضوی، احادیثی که از معصومان به ما رسیده، بسان گنج‌هایی است که قیمتی برای آنها نمی‌توان گذارد؛ چرا که این سرمایۀ گرانبها ما را به منبع وحی الهی و شریعت نبوی رهنمون می‌کند از همین رو کتاب «اصول نقد الحدیث» به اثبات صحت احادیث اهل بیت‌(ع) از طریق بررسی ساختار متن حدیث می‌پردازد.
 
احادیث و به طور کلی «سنت» به عنوان دومین منبع پس از قرآن، برای تمامی مسلمانان از جایگاه والایی برخوردار است؛ از این رو، اندیشمندان اسلامی اهتمام زیادی دارند تا رفتار، گفتار و تأیید معصومان را به عنوان سندی معتبر برای برداشت‌های خود، از آموزه‌های دین اسلام بیان دارند.
 
در اهمیت احادیث در نزد مسلمانان، همین بس که برای تشخیص حدیث صحیح از غیرصحیح، علوم مختلفی را به کار گمارده و حتی تأسیس کرده‌اند؛ زیرا احادیث در طی سالیان متمادی دچار حوادثی گردیده است و برخی از افراد مغرض کلام خود را با کلام گهربار معصومان ممزوج نموده و شناخت حدیث سره از ناسره را برای غیر اهل فن سخت کرده‌اند.
 
اصول و قوانین برای این شناخت در چندین علمِ مربوط به حدیث ارائه شده است نخست علم رجال که راویان حدیث را مورد بررسی قرار می‌دهد و دوم علم درایه که عوارض سندی و متنی حدیث را بررسی می کند.
 
برخی از اندیشمندان معاصر معتقدند که افزون بر سند و معنای حدیث، بررسی متن روایات نیز می‌تواند شاخصه‌ای برای شناخت صحت روایت و عدم صحت آن باشد که از آن به «نقد المتن» تعبیر می‌کنند.
 
کتاب ارزشمند «اصول نقد الحدیث- دراسة تحلیلة حول متن الحدیث» نوشته شیخ محمدحسن ربانی بیرجندی به بیان اصول و قواعد نقد المتن پرداخته است؛ این کتاب دارای 724 صفحه، شامل سه بخش کلیات، اسباب وضع و جعل حدیث و تحلیل برخی از روایات موضوعه می‌‎شود.
 
مرجع عالیقدر حضرت آیت‌الله سبحانی طی تقریظی در تمجید از این کتاب می‌فرماید: «این کتاب افق‌های گسترده‌ای را پیش روی خواننده ترسیم می‌کند تا بداند که انسان‌های مغرض چه شیطنت‌هایی (غرض ورزی) را در مورد احادیث روا داشته‌اند؛ همان احادیثی که پس از قرآن، بزرگترین دلیل و سند مسلمانان به شمار می‌رود».
 
این کتاب دربردارنده قوانینی است که به وسیله آن می‌توان صحت و عدم صحت روایات را با بررسی متن آن باز شناخت.