به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «پوشاک صفوی در نگاره‌های لیلی و مجنون خمسه تهماسبی» نوشته مهشید مسیبی و دکتر مریم مونسی سرخه از سوی انتشارات رشد فرهنگ منتشر شد. در این کتاب مباحثی همچون نظامی گنجوی و آثار او، عصر صفویه و مکتب تبریز دوم، تاریخچه سیاسی و فرهنگی دوره صفویه، مکتب نگارگری تبریز دوم، کتب مصور شاخص در مکتب تبریز دوم، خمسه تهماسبی، بازخوانی پارچه‌بافی و پوشاک صفویه در نگاره‌های لیلی و مجنون، پارچه‌بافی صفویه، انواع پارچه‌های بافته شده، بازنمایی پوشاک صفویان در نگاره‌های لیلی و مجنون، پوشاک مردان، پوشاک زنان، پوشاک مراسم خاص، جایگاه نقوش در پوشاک دوره صفوی و نقش پارچه‌ها مورد بررسی قرار گرفته است.
پوشاک یکی از مهم‌ترین بازنمودهای تمدن در هر کشوری است. میزان پیشرفت صنعت نساجی در هر دوره‌ای را می‌توان از روی آن به خوبی مشاهده کرد. علاوه بر جنس و بافت پارچه، مدل لباس هر دوره می‌تواند بیانگر تفکر و اعتقادات مردم باشد.
در اندیشه اسلامی، والاترین هنر آن است که با کلام خدا سروکار دارد. یعنی قرائت قرآن و خوشنویسی که صورت بصری کلام خداست. مقام دوم که مکمل خوشنویسی است؛ معماری، یعنی آفرینش مکان‌هایی که کلام خدا در آن منعکس می‌شود. پس از این دو، هر هنر دیگر در اسلام با معیار هر چه نزدیک‌تر بودن و موثر بودن آن به روح انسانی سنجیده می‌شود. نزدیک‌ترین مورد به روح، بدن ماست. بنابراین هر هنری که با بدن سروکار دارد مهم است. اهمیت جامه، از اینجا آشکار می‌شود. پوشش یکی از مهم‌ترین شئون انسانی است که ابعاد گوناگون روانی، اجتماعی، امنیتی، اخلاقی و... را در برمی‌گیرد.
خداوند در قرآن مجید در چندین آیه هدف از پوشش را ایجاد امنیت، حفظ بدن از گرما و سرما، زینت و پوشاندن عیوب بیان فرموده‌اند.
پوشاک در هر سرزمینی بیانگر تمدن و فرهنگ آن قوم است. در این راستا، پوشاک ایرانیان از غنای فرهنگی شایسته‌ای برخوردار است. این مقوله یکی از ارکان اصلی فرهنگی و ملی محسوب می‌شود. اما همچون بسیاری از عوامل فرهنگی دیگر با گذشت زمان و جاری شدن حوادث تاریخی از گزند در امان نمانده و دچار تغییراتی شده است.
بر همگان واضح است که از ابتدای تاریخ، ساکنان این مرز و بوم برای پوشش اعضای بدن اهمیت خاصی قائل بودند، زیرا که همواره این امر در فرهنگ و مذهب ایرانیان از برترین معیارهای انسانی محسوب می‌شده است.
در بخشی از کتاب آمده است: لباس مراسم عروسی: در کتاب دون ژوئن ایرانی چنین آمده؛ «هرگاه یک ایرانی از طبقات ممتاز و برگزیده بخواهد ازدواج کند، روز و تاریخ آن را معین می‌کند، در ساعت مقرر همه بستگان و دوستان وی در خانه داماد گرد می‌آیند، تقریبا همه جامه‌های فاخر که با لباس داماد همانند است، می‌پوشند و... عروس در ساعت معین از خانه خود سوار بر اسب به رسم ایرانیان حرکت می‌کند، همراهان وی در صورت امکان لباس‌های فاخری مشابه عروس بر تن می‌کنند، عروس بر چهره خود قطعه‌ای از پارچه تافته می‌اندازد که بر روی آن صورت خورشید یا ماه را نقش کرده‌اند، در پیشاپیش عده زیادی از نوازندگان با آلات گوناگون موسیقی حرکت می‌کنند.» (بیگ، 1338،78).
کتاب «پوشاک صفوی در نگاره‌های لیلی و مجنون خمسه تهماسبی» نوشته مهشید مسیبی و دکتر مریم مونسی سرخه در 83 صفحه، شمارگان 300 نسخه با قیمت 85 هزار تومان از سوی انتشارات رشد فرهنگ منتشر شد.
پوشاک یکی از مهم‌ترین بازنمودهای تمدن در هر کشوری است. میزان پیشرفت صنعت نساجی در هر دوره‌ای را می‌توان از روی آن به خوبی مشاهده کرد. علاوه بر جنس و بافت پارچه، مدل لباس هر دوره می‌تواند بیانگر تفکر و اعتقادات مردم باشد.
در اندیشه اسلامی، والاترین هنر آن است که با کلام خدا سروکار دارد. یعنی قرائت قرآن و خوشنویسی که صورت بصری کلام خداست. مقام دوم که مکمل خوشنویسی است؛ معماری، یعنی آفرینش مکان‌هایی که کلام خدا در آن منعکس می‌شود. پس از این دو، هر هنر دیگر در اسلام با معیار هر چه نزدیک‌تر بودن و موثر بودن آن به روح انسانی سنجیده می‌شود. نزدیک‌ترین مورد به روح، بدن ماست. بنابراین هر هنری که با بدن سروکار دارد مهم است. اهمیت جامه، از اینجا آشکار می‌شود. پوشش یکی از مهم‌ترین شئون انسانی است که ابعاد گوناگون روانی، اجتماعی، امنیتی، اخلاقی و... را در برمی‌گیرد.
خداوند در قرآن مجید در چندین آیه هدف از پوشش را ایجاد امنیت، حفظ بدن از گرما و سرما، زینت و پوشاندن عیوب بیان فرموده‌اند.
پوشاک در هر سرزمینی بیانگر تمدن و فرهنگ آن قوم است. در این راستا، پوشاک ایرانیان از غنای فرهنگی شایسته‌ای برخوردار است. این مقوله یکی از ارکان اصلی فرهنگی و ملی محسوب می‌شود. اما همچون بسیاری از عوامل فرهنگی دیگر با گذشت زمان و جاری شدن حوادث تاریخی از گزند در امان نمانده و دچار تغییراتی شده است.
بر همگان واضح است که از ابتدای تاریخ، ساکنان این مرز و بوم برای پوشش اعضای بدن اهمیت خاصی قائل بودند، زیرا که همواره این امر در فرهنگ و مذهب ایرانیان از برترین معیارهای انسانی محسوب می‌شده است.
در بخشی از کتاب آمده است: لباس مراسم عروسی: در کتاب دون ژوئن ایرانی چنین آمده؛ «هرگاه یک ایرانی از طبقات ممتاز و برگزیده بخواهد ازدواج کند، روز و تاریخ آن را معین می‌کند، در ساعت مقرر همه بستگان و دوستان وی در خانه داماد گرد می‌آیند، تقریبا همه جامه‌های فاخر که با لباس داماد همانند است، می‌پوشند و... عروس در ساعت معین از خانه خود سوار بر اسب به رسم ایرانیان حرکت می‌کند، همراهان وی در صورت امکان لباس‌های فاخری مشابه عروس بر تن می‌کنند، عروس بر چهره خود قطعه‌ای از پارچه تافته می‌اندازد که بر روی آن صورت خورشید یا ماه را نقش کرده‌اند، در پیشاپیش عده زیادی از نوازندگان با آلات گوناگون موسیقی حرکت می‌کنند.» (بیگ، 1338،78).
کتاب «پوشاک صفوی در نگاره‌های لیلی و مجنون خمسه تهماسبی» نوشته مهشید مسیبی و دکتر مریم مونسی سرخه در 83 صفحه، شمارگان 300 نسخه با قیمت 85 هزار تومان از سوی انتشارات رشد فرهنگ منتشر شد.
نظر شما