پنجشنبه ۲۴ فروردین ۱۴۰۲ - ۱۲:۳۰
درگیری‌های مرگباری که هنوز مردم فلسطین را آزار می‌دهد/ ریشه‌های تاریخی عمیق مبارزه

کتاب «منازعه فلسطین و اسرائیل» نگاه جامع به یک منطقه دارد که در درگیری مداوم است و با ارائه توضیحات تکمیلی و تصاویری از گذشته و حال، درک قوی‌تری از چگونگی اتصال رویدادهای جاری به آنچه در کلاس‌های تاریخ آموخته‌اند، به جوانان می‌دهد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «منازعه فلسطین و اسرائیل» هشتادوهشتمین جلد از مجموعه تاریخ جهان انتشارات ققنوس است نگاهی جامع به این منطقه و تحولاتش دارد و با ارائه توضیحاتی کامل و تصاویری گویا از گذشته و حال این منطقه، جوانان را به درکی عمیق‌تر و صحیح‌تر از چگونگی پیوند میان رویدادهای کنونی و آنچه در کتاب‌های تاریخ می‌خوانند، می‌ر‌ساند.

صلح در خاورمیانه سال‌ها مورد توجه سیاستمداران و فعالان بوده است، اما درگیری‌های مرگبار هنوز این منطقه را آزار می‌دهد. در مرکز این مبارزه درگیری اسرائیل و فلسطین قرار دارد که ریشه‌های تاریخی عمیقی دارد. این ریشه‌ها از طریق متن اصلی عینی پر از نقل قول حاشیه‌نویسی از مورخان و افرادی که تحت تأثیر این درگیری قرار گرفته‌اند، ارائه شده است. کتاب «منازعه فلسطین و اسرائیل» نگاه جامع به یک منطقه دارد که در درگیری مداوم است و با ارائه توضیحات تکمیلی و تصاویری از گذشته و حال، درک قوی‌تری از چگونگی اتصال رویدادهای جاری به آنچه در کلاس‌های تاریخ آموخته‌اند، به جوانان می‌دهد.

کتاب منازعه فلسطین و اسرائیل از سوی تمرا اور نوشته شده است. تمرا اور یک نویسنده تمام وقت است که در شمال غربی اقیانوس آرام زندگی می‌کند. او نویسنده بیش از 400 کتاب آموزشی برای خوانندگان در هر سنی است. کتاب او درباره خشونت در مدرسه به عنوان بهترین کتاب غیر داستانی کتابخانه عمومی نیویورک برای نوجوانان انتخاب شد. وی دارای مدرک انگلیسی آموزشی از دانشگاه ایالتی بال است. تامرا در تمام زندگی خود شیفته تاریخ بوده است و از این فرصت برخوردار است که هنگام تحقیق درباره یک کتاب، اطلاعات بیشتری در مورد آن کسب کند.

منازعه فلسطین و اسرائیل مسئله پیچیده‌ای است، در کانون این درگیری دو گروه از مردم هستند که با تمام وجود می‌خواهند در این کشور زندگی کنند و آنجا را وطن اجدادی خود می‌دانند و حاضر نیستند آن را با دیگری قسمت کنند یا شریک شوند. در سال ۱۹۴۸ درگیری میان فلسطین و اسرائیل به‌طورجدی و در نتیجه یک حکم اروپایی آغاز شد و در طول تاریخ هیچ سرزمینی این‌گونه محل مناقشه و درگیری نبوده است.

قربانیان اصلی این درگیری‌ها فلسطینیان هستند که در وضعیت دشوار و غمبار روزگار می‌گذرانند. آن‌ها در سرزمین‌های اشغالی تحت سلطه اسرائیل‌اند، اما از هیچ حقوقی برخوردار نیستند: «کارگران فلسطینی هر روز صبح در صفوف طولانی منتظر می‌مانند تا برای رفتن به سر کارشان در اسرائیل از درِ گردان بگذرند، برخی از آنان ساعت ۳ بامداد از روستایشان خارج می‌شوند و ساعت‌ها تا آن‌‌جا پیاده‌روی می‌کنند.»

دونالد ترامپ در دسامبر ۲۰۱۷ با اعلام این‌که زمان آن فرا رسیده بیت‌المقدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت بشناسیم بر آتش اختلافات دمید. نتانیاهو در پاسخ گفت ملتش تا ابد سپاسگزار خواهد بود.» و در روز گشایش سفارت آمریکا در بیت‌المقدس زمانی که گفت: «چه روز باشکوهی! این لحظه را به خاطر بسپارید، این لحظه‌ای تاریخی است.» غزه زیر آتش بمباران بود



بخشی از کتاب منازعه فلسطین و اسرائیل

«سرزمین‌های اشغالی فلسطین با آن وسعت کم، فقط ۴۶۷ کیلومتر طول و حداکثر ۱۳۷ کیلومتر عرض دارد، کانون جنگ‌های شدید بسیاری بوده است. هیچ سرزمین دیگری در جهان این‌گونه محل نزاع سخت نبوده، وضعیت این منطقه از نیمه اول قرن نوزدهم کاملاً تغییر کرد، تا این زمان این منطقه ــ که بعدها فلسطین خوانده شد ــ مکانی بی‌اهمیت و رهاشده بود که توجه چندانی جلب نمی‌کرد.

امپراتوری عثمانی ابرقدرتی بود که بیش از پنج قرن بر بخش بزرگی از جنوب‌شرقی اروپا، غرب آسیا و شمال آفریقا فرمانروایی می‌کرد. سلطان عثمانی قدرتی بی‌چون‌وچرا بر مردمانش داشت. این امپراتوری به شیوه‌های مختلف ثبات اجتماعی و اقتصادی را در مناطق تحت سلطه‌اش برقرار کرده بود، و برای کارهای هنری و علوم نیز ارزش قایل بود. امپراتوری عثمانی اگرچه بر فلسطین حکومت می‌کرد، توجه چندانی به رفاه مردمانش نداشت. مارک تواین، نویسنده آمریکایی، در سال ۱۸۶۷ از این منطقه دیدن کرد و آن‌جا را «سرزمینی یأس‌آور، دلگیر و محنت‌زده» توصیف کرد.

بیشتر افرادی که در شهرها یا مزارع فلسطین کار می‌کردند اعراب مسلمان بودند. آن‌ها از روابط رو به گسترش امپراتوری عثمانی با اروپا ناخشنود بودند. قرن‌ها پیش، صلیبیون از اروپا به این سرزمین مقدس حمله کرده بودند. آن‌ها بیت‌المقدس را تصرف کرده و هزاران عرب بی‌گناه را از دم تیغ گذرانده بودند. بنابراین اعراب به نیات اروپاییان در خاورمیانه مشکوک بودند. آن‌ها به ابراهیم‌پاشا، فرمانده عثمانی، هم اعتماد نداشتند. وقتی ابراهیم‌پاشا اعراب را به زیر پرچم ترک‌ها فراخواند، شهروندان عرب فلسطین در سال ۱۸۳۴ شورش کردند.

اگرچه ابراهیم‌پاشا و نیروهایش شورش را با خشونت سرکوب کردند، اعراب برای اولین بار توانستند برای رسیدن به هدفی مشترک متحد شوند. این شورش، که بعدها به شورش دهقانان معروف شد، باعث شد فلسطینی‌ها برای اولین بار هویت خود را به عنوان عرب به رسمیت بشناسند نه به عنوان شهروندان امپراتوری عثمانی. این اتحاد جدید و احساس هویت در طول زمان بیشتر شد. با این حال، اعراب فلسطینی با مهاجرت روزافزون یهودیانی مواجه بودند که فعالانه به دنبال موطن یهودی بودند.»

کتاب «منازعه فلسطین و اسرائیل» نوشته تمرا بی اور با ترجمه پریسا صیادی در 104 صفحه و قیمت 65 هزار تومان از سوی انتشارات ققنوس منتشر شد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها