به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)،  جمالی راوی و نویسنده کتاب «پرچم در اهتزاز» مراسم عزاداری مردم در هیأت «حسین‌جان» مسجد ارک را روایت کرده است. مردمی که با وجود همه محدودیت‌ها، پرچم سیدالشهدا (علیه‌السلام) را برافراشته نگه‌داشتند و به شیوه‌نامه‌های بهداشتی هم پای‌بند بودند.

این کتاب شامل ۱۱ فصل است. فصل اول، روایت نسبت نویسنده با محرم و هیأت «حسین‌جان» است. هریک از فصل‌های بعدی نیز به یکی از شب‌های دهه اول محرم ۱۳۹۹ اختصاص دارد.

در پیشگفتار کتاب آمده است: «کرونا که آمد، زیست اجتماعی مردم به کلی تغییر کرد، گرمای ارتباط مردم ایران کم نظیر است و از این باب کمتر کشوری به اندازه ما متضرر شد. آیین‌های جمعی ایرانی کمرنگ شدند؛ آیین‌ها و کنش‌های اجتماعی که هر یک برای خود تباری داشتند همچون مهمانی‌های خاطره انگیز عید نوروز، شب نشینی های شب یلدا افطاری‌های به یادماندنی ماه رمضان و دید و بازدیدهای عید غدیر اما محرم چیز دیگری است کسانی که غم و مهر حسین(ع) را آمیخته با شیر مادرانشان نوشیده بودند، زندگی را در اظهار محبت و غمگساری برای ابا عبدالله(ع) می‌دیدند حکایت محرم حکایت دیگری است؛ حکایت آنچه به تعبیر امام اسلام را زنده نگه داشته است. محرم و صفر حکایت قیام است. قیام را که از انسان بگیری از او هیچ نمی‌ماند تو گویی همه تفاوت انسان با دیگر جانداران در همین قیام الله خلاصه شده است. همین نکته باعث شد آیین عزاداری محرم برگزار شود؛ اما با رعایت سختگیرانه شیوه نامه‌های بهداشتی‌ برگزاری آیین عزاداری محرم با حفظ شیوه‌نامه‌ها کار سختی بود و چنین محرمی ارزش روایت شدن داشت. ما بر آن شدیم این برهه مهم را روایت کنیم.»

همچنین در مقدمه کتاب می‌خوانیم: «از سال ۱۳۷۹ تا امروز که بیش از بیست سال است در سرمای استخوان سوز پشت وانت و روی موتور یا در گرمای پوست انداز با اتوبوس‌های قارقاری موتور دودی داغ کشان کشان همراه بچه‌ها به آن مسجد کوچک گوشه میدان پانزدهم خرداد رفته‌ام اشخاص زیادی در خاطراتم نشسته‌اند؛ برخی مانده برخی رفته و برخی اضافه شده‌اند شاهد تغییرات زیادی در شکل ظاهری و قوانین مسجد بوده‌ام قهر و آشتی‌ها و حوادث سهمگین و خاطرات دلچسبی از سر گذرانده‌ام و یقین برای این استمراز آدم‌های زمینی و ماورائی فراوانی دخیل بوده‌اند. نوشتن همه اینها در توان یک نفر نیست. هر ساخت ارک برای خود داستان‌ها دارد که باید ثبت شود. من فقط به روایت ده روز ابتدای محرم سال ۱۳۹۹ در گوشه‌ای از هیئت عزاداران پرداخته‌ام. روایت افرادی که با وجود محدودیت‌های شدید ماه‌های ابتدایی همه‌گیری، پرچم سیدالشهدا را برافراشته نگه داشتند؛ حتی با احتمال خطر مواجهه با مرگ خود یا کودکانشان سعی کردم امانت دار دیده و شنیده‌ها باشم و چیزی از تخیل به آن نیفزایم.»

در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «روزی که کوید ۱۹ جهان را فراگرفت و نسل ما تازه با مفهوم همه‌گیری از نزدیک و خارج از کتاب‌های تاریخ مواجه شد، اولین دغدغه بچه هیأتی‌ها شد: محرم. در صفحات مجازی خودشان نوشتند، در هیأت‌های شخصی‌شان ناله و شکوه کردند،شعر گفتند و متوسل شدند. ته حرف‌هایشان این بود که فرض ماه رمضان و شب‌های قدر را پای تلویزیون گذراندیم،با محرم چه کنیم؟ من خیال جمع می‌گفتم: بابا این‌ها چقدر بدبین‌اند. تا محرم هوا گرم می‌شود.دکترها قول داده‌اند در گرمای تابستان ویروس کرونا از بین برود و هیچ نگران محرم بدون ارک نبودم. اصلاً ماه محرم بدون پسوند ارک برای من چیزی خارج از فرم طبیعی است؛ مثلاً فرض کنید انسان کبد نداشته باشد یا ریه. ارک برای خانواده من یک فرهنگ است؛ بخشی از جریان و سبک زندگی.»

کتاب «پرچم در اهتزاز» نوشته سمیه جمالی توسط انتشارات سوره مهر در 147 صفحه و با قیمت 55000 تومان و روانه بازار شده است.