به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، دكتر ميرمحمد مجد تيموري، در نشستي كه امروز(يك‌شنبه) در فرهنگسراي خانواده برگزار شد، افزود: اعتماد به نفس مانند باتري به ما نيرو و انرژي مي‌دهد و اين نيرو و عنصر از دوران كودكي شكل مي‌گيرد. 

وي در اين نشست كه به جاي جلسه نقد و بررسي كتاب «اعتماد به نفس»، به فرصتي براي تشريح و توصيف اين كتاب از سوي نويسنده اثر به عنوان تنها متكلم جلسه تبديل شده بود، افزود: اگر به توان‌هاي كودكان اهميت دهيم و با تشويق از آنها حمايت كنيم، توان‌ شخصي آنها افزوده مي‌شود. همچين برخي از كودكان ناتواني‌هايي دارند كه به آنها معلولان جسمي يا معلولان ذهني مي‌گوييم كه برخي از اين معلوليت‌ها قابل درمان‌اند و خانواده‌ها بايد به كودكان خود اميد دهند تا اين بيماري درمان شود و هرگز نبايد محدوديت‌هاي آنها را به روي آنها آورد، زيرا اعتماد به نفسشان را پايين مي‌آورد.

مجد تيموري با اشاره به بخشي از كتاب كه روند اعتماد به نفس را هفت پلكان ذكر مي‌كند، اظهار داشت: مرحله اول خودشناسي است كه در اين مرحله كودكان خودشان را عضو خانواده مي‌دانند. مرحله دوم خودباوري است و در اين مرحله مي‌پرسد من كيستم و سپس پدر و مادر خود را مي‌شناسد.

وي در ادامه گفت: كودك در مراحل بعدي به احترام  خود و معارفه خود مي‌پردازد. در اين مرحله شخصيت در كودكان شكل مي‌گيرد و او دوست دارد توسط ديگران ديده شود. مسووليت خانواده نيز از توجه به كودك از طريق درآغوش كشيدن، بوسيدن و تشويق شروع مي‌شود.

نويسنده كتاب «اعتماد به نفس» افزود: تشويق و تنبيه در افزايش و كاهش اعتماد به نفس كودكان بسيار موثر است، اما هيچ‌گاه اعتماد به نفس فرد به صفر نمي‌رسد. تغيير ميزان اعتماد به نفس در دوران گوناگون زندگي طبيعي است و به شرايط روحي، دروني و پيرامون ما بستگي دارد.

وي گفت: كساني كه از هريك از پله‌هاي اعتماد به نفس بالا نروند، در دوران بزرگسالي كمبود ناشي از عدم چنين صعودي در وجود آنها نمود پيدا مي‌كند و در شخصيت آنها تاثير مي‌گذارد. معمولا اين‌گونه افراد از محيط پيرامون خود بيشتر تاثير مي‌گيرند. كساني هم كه دچار اعتماد به نفس كاذبند، زود سرخورده مي‌شوند و در اين ميان خانواده نقش به‌سزايي دارد.

مجد تيموري با اشاره به اين كه بنيان اعتماد به نفس در دوران كودكي شكل مي‌گيرد، اظهار داشت: در سن جواني و ميان‌سالي تنها روش حل اين مشكل، اعتماد به نفس دادن به يكديگر است و در اين ميان مردان بيش از زنان به اعتماد به نفس نياز دارند، زيرا مردان بيش از زنان به انتقاد و عيب‌جويي ديگران حساس‌اند و اين مساله در آنها نوعي افسردگي و ترس و اظطراب ايجاد مي‌كند.