به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، علی محمد مؤدب شاعر و فعال فرهنگی، شاعران را مهمترین نگهبانان خاکریزهای هویت ایرانی در طول تاریخ توصیف کرد و نسبت شعرهای تولید شده درباره حوادث اخیر منطقه با اهمیت رویداد را متناسب ارزیابی نکرد.

وی در گفت‌وگو با ستاد خبری نهمین کنگره ملی شعر و داستان ایثار، گفت: یکی از کارویژه‌های مهم شعر را در دین و سرزمین ما، بازیابی «هویت» و «خود» در بحران‌هاست. این بحران‌ها هم شامل هویتی، فکری و فرهنگی است و هم بحران‌های اقتصادی، اجتماعی و وقایعی شبیه جنگ.

مؤدب افزود: در تاریخ اسلام داریم که در نبرد احد وقتی شکست در اردوی مسلمانان افتاد و در وضعیت نگرانی و پریشانی، مصرع‌هایی به صورت شعار نظم را به اردوی ذهنی لشکراسلام برگرداند.

این شاعر با اشاره به نقش وکارکردهای شعر در تاریخ ایران، اضافه کرد: در وقایع پس از ورود اسلام به ایران، فردوسی بحران هویتی و فرهنگی را مشاهده کرد و هویت ملی را با هویت دینی تلفیق کرد و اسطوره‌های ایرانی را با اسوه‌های اسلامی می‌آمیخت و شاهنامه را آفرید که به بستری برای بازیابی هویت ایرانی و پذیرش آیینی جدید تبدیل شد و به نوعی ایرانی جدید در حوزه‌ی فرهنگ و هنر شروع شد.

این شاعر با بیان اینکه در عصر مغول هم با همه جنگ‌ها و کشتارها، شاعران ما به خوبی عمل کردند، اضافه کرد: تا امروز، می‌بینیم که ما از شعر شاعران برجسته بعد از حمله‌ی مغول، آرامش و نشاط و امید و میل به پایداری در شرایط سخت را دریافت می‌کنیم.

وی درباره ارزیابی خود از میزان موفقیت شاعران در ثبت رویدادهای پرشتاب منطقه و جبهه مقاومت در آثارشان گفت: با توجه به این تبار تاریخ، وقتی به صحنه‌ی امروز بنگریم احساس می‌کنیم باید خیلی بیش از این کار شود البته باید شکرگزار اتفاقاتی که افتاده است، بود چرا که شعر در شاخه‌های مختلف خود در خدمت موسیقی، مداحی و نواهای آیینی و سرود بسیار فعال است و خیلی خوب دارد کار می‌کند. جریان شعر اصیل و اصلی ما هم در این زمینه کار کرده است ولی واقعه، واقعه‌ی تازه‌ای است و دشمن ما، با ابزارها و شگردهای تازه و بی‌نظیری به میدان آمده است و سزاست شاعران به عنوان کسانی که مهمترین خاکریزهای هویت ایرانی را در دست دارند، بیش از این فعال و هشیار باشند و کار کنند و امیدواریم شاهد تولد آن به آن شعرهایی که روایتگر درست وضعیت ما در این واقعه جدید هست، باشیم.

مؤدب در ارزیابی خود از نقش و تأثیر جشنواره‌ها و کنگره‌های ادبی، گفت: قطعاً فرصت‌هایی که نهادها برای دور هم جمع شدن، همفکری و ارائه آثار عزیزان شاعر پیش می‌آورند، فرصت‌های مبارکی است ولی نتیجه‌ی این رویدادها، بستگی به نوع رویکرد برگزارکنندگان دارد. گاهی با پدیده‌ها، برخوردهای دم دستی می‌شود.

وی با تأکید بر اینکه ما شاعران کار را جدی می‌گیریم و با عزمی درخور وارد عرصه می‌شویم، گفت: من در تجربه‌ای به چشم خود دیدم که به برخی دوستان در موضوعی قرار است شعر گفته شود، دیدم استاد یوسفعلی میرشکاک با مطالعه‌ای درخور، شعری جدید سروده بود. البته گاهی هم می‌بینیم که شب شعرهایی هست که به تفنن می‌گذرد، بعضی ها از دل این شب شعرها، شعرهایی می گویند که برای شعر فارسی می‌ماند و برخی‌ها هم شعرهای دم دستی و شعاری می‌گویند. من دیدم فاطمه عارف‌نژاد دحتر عزیز شعر جوان، در همین وقایع بارها و بارها شعرهای بسیار زیبایی گفته است که از یک شاعر جوان، جای امیدوااری بسیار است. همین شعرها در مناسبت‌های اخیر گفته شده و در مناسبتها و شب شعرها احتمالاً شرکت کرده است ولی ممکن است که برخی هم حق ماجرا را ادا نکرده باشند.

مراسم اختتامیه نهمین کنگره ملی شعر و داستان ایثار به دبیری علمی دکتر محمد مرادی اواخر دی ماه سال جاری در شیراز برگزار می‌شود. ‌