به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، مصطفی ده‌پهلوان در این بازدید با اشاره به پتانسیل بسیار بالای هنرمندان گروه پژوهشی هنرهای سنتی بیان کرد: متأسفانه در سال‌های گذشته این توان مورد کم توجهی واقع شده به نحوی که سطح کاری هنرمندان و پژوهشگران این مرکز تنزل یافته است.

او گفت: خدمات اندک و شرایط موجود باعث شده آثار این هنرمندان که هر یک قابلیت برپایی یک نمایشگاه را دارند در اتاق‌ها دپو شده و بی‌توجه رها شوند که این در شأن همکاران هیأت علمی و کارشناس نیست.

رییس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری با تأکید براینکه بحث ارتقای سطح کیفی فعالیت هنرمندان گروه پژوهشی هنرهای سنتی باید مورد توجه قرار گیرد گفت: بسیاری از پیشکسوتان این حوزه با دلخوری مجموعه را ترک کرده‌اند که باید از طریقی به تعامل با آنها بپردازیم و از حضورشان بهره ببریم.

او با اشاره به اینکه باید درهای گروه پژوهشی هنرهای سنتی را به سوی مردم باز کنیم و پذیرای بازدید‌کنندگان علاقمند از هر گروهی باشیم بیان کرد: یک زمانی اینجا ویترین وزارتخانه بود باید تلاش کنیم به همان موقعیت بازگردیم و برای همه علاقه‌مندان از هر گروهی اعم از متخصص، هنرمند، خانه‌دار و...امکان بازدید را فراهم کنیم.

ده‌پهلوان ورود بازدیدکنندگان به مجموعه هنرهای سنتی را دارای مزایا و معایب توأمان خواند و گفت: با حضور بازدیدکنندگان و آشنایی آنها با مجموعه، خلاقیت و اسباب شکل‌گیری پروژه‌های زیادی صورت خواهد گرفت اما از سویی این شرایط آسودگی و فراق خاطر هنرمندان را محدود کرده و شاید مانع آرامش آنها در هنگام انجام کار شود که باید تدابیری اندیشید تا این بازدید‌ها در کار همکاران مجموعه و وزارتخانه تداخل ایجاد نکند.

رییس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری در ادامه با تأکید بر تعامل دو سویه بین معاونت صنایع‌دستی و پژوهشگاه بیان کرد: گروه پژوهشی هنرهای سنتی می‌تواند به معاونت صنایع‌دستی که امکانات تولیدات گسترده دارد، مشاوره و راهنمایی ارائه دهد.

او در تفاوت صنایع‌دستی در معنای تولید گسترده و سری‌دوزی با هنرهای سنتی گفت: در طول تاریخ مورخان هنر به این موضوع پرداخته‌اند که اگر شاهان تیموری و سلجوقی به علم و هنر بها نمی‌دادند ما تا این اندازه در حوزه هنر رشد نمی‌کردیم و به عنوان مثال اگر شاه عباس کبیر تا این اندازه به هنر بها نمی‌داد ما شیخ لطف‌الله را نداشتیم، اما متأسفانه در سال‌های اخیر چشمه هنر در کشور خشک شده و تراوشات هنری که باید در یک چنین فضاهایی رخ دهد اتفاق نمی‌افتد و هنرمند دل‌زده در مکانی تنگ، بدون تمرکز و مواد خام اولیه نمی‌تواند اثر هنری خلق کند پس با کمک حمایتگران خارج از مجموعه دست به تولید می‌زند و به راحتی از مرکز جدا می‌شود.

در ادامه، ذات‌الله نیکزاد سرپرست معاونت پژوهشی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری بر ایجاد بازدید‌های هدفمند از مجموعه هنرهای سنتی درصورت تأمین زیرساخت‌های لازم تأکید کرد و گفت: گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه، مرکزی تخصصی در ایران است که کار پژوهش و خلق اثر هنری مبتنی بر پژوهش با تأکید برهنرهایی که کمتر مورد توجه قرار گرفته در آن صورت می‌گیرد.

او با اشاره به اینکه، بازدیدهای هدفمند می‌تواند در کنار بازدید‌های عمومی، جایگاه این مجموعه تخصصی را برهمگان روشن کند بیان کرد: در بازدید‌های عمومی برای اینکه وقت هنرمندان کمترگرفته شود می‌توان طوری برنامه‌ریزی کرد که افراد وارد کارگاه‌های تخصصی نشوند و در بازدیدهای هدفمند که جنبه آموزش و ترویج دارد هنرمندان در کارگاه‌های تخصصی پذیرای بازدید‌کنندگان باشند و اینکار حتی بخشی از فعالیت آنها محسوب شود.

طیبه عزت‌اللهی‌نژاد مدیر گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه نیز با تأکید بر اولویت‌بندی‌ها و بازخوانی ماهیت و چیستی مجموعه هنرهای سنتی بیان کرد: اینجا می‌تواند به عنوان قوه تفکر و اندیشه وزارتخانه عمل کند و برای این کارکرد باید ساز و کار ویژه‌ای را پیش بگیریم.

او با تأکید بر اینکه باید مسئله محور باشیم گفت: طی سه دهه فعالیت،  آثار بسیارارزشمندی نظیر 50 سه‌تار در این مرکز خلق شده، درحالیکه جایی را برای نمایش آنها نداریم، از این رو اگر به چیستی پیدایش این نهاد بیندیشیم می‌توانیم دریابیم که در حوزه کیفی و کمی باید چه اقداماتی را انجام دهیم.

عزت‌اللهی‌نژاد افزود: به منظور سهولت در معرفی مجموعه، بازدید‌ها به سه دسته درجه یک، دو و سه تقسیم‌بندی شده‌اند که به فراخور نوع و موضوع، دربازدید‌های درجه 1 و 2 هیأت تشریفات و سرپرست‌های کارگاه‌‌ها به تشریح نحوه فعالیت مجموعه می‌پردازند و در درجه سه علاقه‌مندان خود از مرکز بازدید می‌کنند.

گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری،  دارای دو بخش هنری و پژوهشی است، که کارگاه‌های پژوهشی و حفظ و احیاء تحت نظر بخش هنری و پنج گروه پژوهشی شامل «گروه پژوهشی هنرهای صناعی»، «گروه پژوهشی بافت‌های سنتی و هنرهای وابسته به آن»، «گروه پژوهشی کتابت و نگارگری»، «گروه پژوهشی نمایش و موسیقی نواحی و سنتی» و «گروه پژوهشی مبانی نظری و زیبایی‌شناسی هنرهای سنتی» تحت نظر بخش پژوهشی هستند.