بلرام شکلا، شاعر و رایزن فرهنگی در هندوستان با بیان اینکه زمانی هند گهواره شعر فارسی بوده است به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) گفت: به همین خاطر زبان و ادبیات فارسی هیچ گاه برای هندوستان، زبان و ادبیات بیگانه نبوده است. ما همیشه زبان و ادبیات فارسی را جزو هویت خود می‌دانیم و زبان فارسی برای ما يكی از بخش‌های رنگارنگ هویت هندوستان است.
 
شکلا با اشاره به اینکه ما در هند اصلا با زبان فارسی احساس بیگانگی نمی‌کنیم، بیان کرد: هنوز هم خیلی از افراد در هند مانند قرون وسطی و زمان میانه دلداده شعر و نظم فارسی هستند و بسیاری از افراد در نسل جوان در ایران و هند می‌توانند شعر بسرایند و غزل بگویند و مورد توجه قرار گیرند .دوستان زیادی در هند هستند که از شعر و حکمت‌های سعدی، حافظ و مولانا بهره‌گیری می‌کنند و خودشان را غنی می‌سازند. می‌توان گفت استقبال از شعر فارسی در هند خیلی زیاد است.
 
این شاعر هندی در مورد استقبال از اشعار شاعران معاصر در هند عنوان کرد: اشعار شاعران معاصر همچون اخوان و سهراب سپهری به اندازه اشعار سعدی حافظ و مولانا در هند شناخته شده و مورد اقبال عامه مردم نیستند؛ البته اشعار شاعران معاصر ایران در دانشگاه‌های هند درس داده می‌شود. کسانی که در هند ادب‌دوست هستند می‌خواهند بدانند ادبیات ایران معاصر چه حال و هوایی دارد و چه نوشته‌هایی را شامل می‌شود.
 
وی ادامه داد: باید گفت به اندازه قرون وسطی که شاعران ایرانی به هند آمد‌و‌رفت داشتند و شعرشان در بین عامه مردم گسترش داشت امروز شاعران ایرانی در هندوستان نفوذ ندارند ولی هر شاعری در ایران مشهور می‌شود آرام آرام در هندوستان هم مطرح می‌شود .شاعرانی مانند سهراب را برخی در هند می‌شناسند اما هنوز شعبده شاعران کلاسیک ایران از سر ما نرفته است.
 
رایزن فرهنگی هندوستان با بیان اینکه شاعران سبک هندی خیلی مورد توجه هستند، عنوان کرد: شاعری مثل بیدل در هندوستان خیلی مطرح است و افراد زیادی هستند که در افغانستان و هندوستان اشعار بیدل را می‌خوانند و بررسی می‌کنند و آن را با عرفان هندو مقایسه می‌کنند. درباره بیدل نهضتی به نام بیدل‌شناسی در هندوستان برخاسته و بیدل خیلی در هندوستان مورد توجه و اقبال قرار دارد.
 
شکلا در مورد چشم‌انداز شعر فارسی در هندوستان گفت: فارسی به‌تازگی جزو زبان‌های کلاسیک هندی قرار گرفته است. این امر مهم است چون کرسی زبان‌های فارسی را زیادتر می‌کند. امروز در هندوستان هرکس بخواهد می‌تواند از مقطع ابتدایی در مدرسه گرفته تا دانشگاه زبان فارسی را به عنوان یک سبک خواندن انتخاب کند ولی در قدیم اصلا این امکان نبوده است.
 
رایزن فرهنگی هندوستان عنوان کرد: زبان‌های کلاسیک هندوستان یعنی زبان‌هایی که برای حفظ و قداست هندوستان خیلی لازم و موثر شمرده می‌شوند. زبان فارسی را در زمره زبان‌های قدیم هندوستان مانند سانسکریت قرار داده‌ایم که این یعنی فارسی برای حفظ فرهنگ هندوستان ضروری است.