به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، انتشارات هوشمند تدبیر کتاب «غذا و گردشگری» تالیف دکتر زهرا لطیفی راهی بازار چاپ و نشر شد. امروزه مواد غذایی به بخش جدایی‌ناپذیر تجربه‌های گردشگری و مؤلفه‌ای مهم در بازاریابی گردشگری تبدیل شده است و عنصری مهم در تعیین سطح رضایت گردشگر به شمار می‌آید. امروزه بسیاری از مقصدهای گردشگری، از غذا به عنوان منبعی پرجاذبه برای تقویت بازاریابی گردشگری خود استفاده می‌کنند و نیز کشورهای زیادی به طور فعال به ترویج گردشگری موادغذایی می‌پردازند.

موادغذایی به طور فزاینده‌ای به عنوان بخش مهمی از بازار گردشگری فرهنگی به رسمیت شناخته می‌شود، زیرا نمایانگر سبک زندگی و فرهنگ مردم مناطق مختلف است. کشور ایران با توجه به برخورداری از تنوع فرهنگی، اقلیمی و تنوع غذایی و از سوی دیگر رشد چشمگیر گردشگری فرهنگی در جهان می‌تواند در این زمینه جایگاه درخور و شایسته‌ای در عرصه بین‌المللی پیدا کند.

این کتاب در دو فصل در اختیار خوانندگان قرار گرفته است. در فصل اول به بررسی رابطه بین غذا و گردشگری پرداخته شده است و در فصل دوم گردشگری غذا در ایران و جهان مورد بررسی قرار گرفته است. در این کتاب شرح مباحثی همچون گردشگری غذا، رابطه‌ میان غذا و نوشیدنی و گردشگری، جهانی شدن و گردشگری، گردشگری انبوه و همگن‌سازی محصولات و خدمات، گردشگری پایدار، انگیزه گردشگران غذایی، گردشگری غذا و فرهنگ، گردشگری غذا و برندسازی، گردشگری غذا و جهانی شدن، گردشگری غذا و توسعه روستایی، گردشگری غذا و توسعه پایدار منطقه‌ای، گردشگری خوراک، نقش گردشگری در غذا و... مورد بررسی قرار گرفته است.

در بخشی از کتاب با عنوان گردشگری در استان گیلان می‌خوانیم: گیلان با 14711 کیلومتر مربع مساحت در پیکره جغرافیایی ایران، موقعیت خاص و منحصربه فردی دارد و از موقعیت ارتباطی خوبی با استان‌های همجوار خود برخوردار است. به این صورت که از سمت غرب و از طریق شهر بندری آستارا در منتهی‌الیه مرز شمالی خود با جمهوری آذربایجان در ارتباط است.

رشت شهر خلاق غذا

شهر رشت به عنوان مرکز استان گیلان با توجه به جاذبه‌های فرهنگی، تاریخی و طبیعی به همراه تمامی استعدادهای خود در امر گردشگری می‌تواند از لحاظ گردشگری غذا جایگاه مناسبی را به دست آورد، زیرا تنوع غذایی از نظر کمی و کیفی در این شهر در حد مناسبی قرار دارد. غذا در شهر رشت می‌تواند نقش مهمی در توانمندی شهر در جذب بیشتر گردشگر و افزایش فعالیت‌های گردشگری و ایجاد اشتغال ایفاء کند، چرا که به دلیل آب و هوای مساعد و غنای فرهنگی ساکنان، در کنار تنوع غذایی ویژه، بسیاری از گردشگران با انگیزه‌ی گردش و استفاده از مناظر، آب‌و‌هوا و غذاهای سنتی و طبیعی، عازم شهرها و روستاهای استان گیلان می‌شوند.

آنچه که فرهنگ غذاهای گیلان را برای غیرگیلانیان مشخص‌تر می‌کند، نخست، همین مواد اولیه غذاهای اصلی و دیگر شیوه آماده کردن یا تبدیل آنهاست. فراوانی مواد اولیه طبخ غذا در گیلان زمینه‌ساز این بوده است که تنوع غذاهای محلی گیلان بسیار زیاد باشد. غذاهای بومی گیلان، به ویژه برخی از آنها از قبیل میرزاقاسمی، باقلاقاتق، مرغ ترش و ترش تره و اناربیج و تعدادی از مخلفات مانند: رشته خوشکار، زیتون پرورده به اندازه‌ای خوش نام و سرشناس سفره گیلک هستند که به ظن قوی گیلان را پشت سر نهاده‌اند. حقیقت آنکه غذای سفره گیلک می‌رود که ایران‌گیر شود و تا حدودی هم شده است.

وفور باورنکردنی خوراک گیلکان بی‌شک از تنوع حیرت‌آور برنج‌هایی نظیر: صدری، مولایی، دم‌سیاه، دم‌سیاه درباری، دم سفید، چمپا، غول چمپا، رسمی، عنبربو، بی‌نام، غریبی، زودرس چمپا، دیررس چمپا، پاس چمپا، مراغانی، سنگسری، شص رس، آکوله، سالاری و غیره و مرغ‌ها و پرندگان خوش گوشتی نظیر: مرغابی، خوتکا، چنگر، تورنگ، گیلان‌شاه، کفات، شلخت هوایی، شلخت اهلی، اردک، خوکر، زرکا، سیاخوت و امثالهم و ماهی‌هایی از قبیل سفید، سوف، کپور، آزاد، سیم، کفال، زلو، کولی، سیاکولی، شاه‌کولی، ریزه کولی، کاس کولی، کولمه، زرده‌پر، سرخ‌باله، ازون‌برون و نظیر آنها سرچشمه گرفته است.

الکساندر شودزگو، شاعر، اسلام‌شناس و ایران‌شناس لهستانی نوشته است: شیوه غذا خوردن گیلانی‌ها با اعتدال فراوان همراه است. آنها جز آب نمی‌آشامند، آبی که گاهی به اندکی از شیره انگور شیرین شده است. خوراک اساسی آنها برنج است که به صورت کته طبخ می‌شود و در کنارش اندکی ماهی شور را بیشتر به عنوان چاشنی به کار می‌برند تا اینکه به عنوان یک رکن اساسی غذا.

انتشارات هوشمند تدبیر کتاب «غذا و گردشگری» تالیف دکتر زهرا لطیفی را در 248 صفحه، شمارگان 1000 نسخه با قیمت 120 هزارتومان راهی بازار کتاب کرده است.