آخرین اثری که از این نویسنده در شهریورماه امسال منتشر شده، کتاب«آخرین عزیزم روی زمین»، منتخب آثار هنرجویان نویسندگی در اراک است.
دو سال قبل نیز کتاب « بعضی از این داستانها» منتخب آثار هنرجویان نویسندگی منتشر شده بود.
مهدوی هزاوه در گفتگو خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در ارک، درباره تازه‌ترین اثر منتشر شده هنرجویان نویسندگی «آموزشگاه فرهنگی، هنری نامیرا» در اراک گفت: «آخرین عزیزم روی زمین»، شامل 79 اثر از 48 نویسنده جوان، شامل چند بخش است. یک بخش شامل 24 داستان با موضوع آزاد است، بخش دیگر شامل 9 داستان اقتباس شده از فیلم «شب‌های روشن» است. «شب‌های روشن» فیلمی است به‌کارگردانیِ «فرزاد مؤتمن» که فیلمنامه آن برداشتی آزاد از داستانِ «شب‌های سفید» اثر داستایوفسکی است.
وی افزود: این فیلم داستان زندگی دو انسانِ تنهاست و شخصیت اصلی آن استاد دانشگاهی است که با تدریس ادبیات، مطالعه کتاب و پرسه‌زدن در خیابان‌ها زندگی را می‌گذراند و رویا دختری که به دنبال امیر عاشق خود است .... فیلم روایت چگونگی آشنایی، دل‌بستگی و جداییِ این دو شخصیت از زبان استادِ دانشگاه است که هنرجویان بر اساس این فیلم، 9 داستان اقتباسی نوشته‌اند.
وی در ادامه بیان کرد: بخش دیگر این کتاب شامل 17 اثر روایت گونه است که با عنوان «ببین و بنویس» یک نوع تجربه نوشتن بر اساس چیدمان و کلاژ ایده‌ها و مشاهدات است و بیشتر جنبه طرح دارد.
مهدوی هزاوه در ادامه افزود: بخش آخر کتاب شامل 28 نامه است که هر نوبسنده یا برای دوستان خود یا برای شخصیتهای ادبی معاصر یا کهن نوشته‌اند.
وی در مورد انتخاب عنوان این کتاب گفت: نام یکی از داستان‌های کتاب برای عنوان انتخاب شد.
مهدوی هزاوه به افرادی که درتهیه و انتشار این کتاب با او همکاری کردند اشاره کرد و گفت: سردبیر و ویراستار این کتاب «پریا صیعتی» و طراح جلد «الهام احمدی» هستند و نیز «غزاله آئین بند فرد» و «سمیه داودی مطلق» در جمع آوری آثار کمک کردند. ناشر کتاب نشر اروانه‌ْ تهران است و این کتاب شهریور امسال منتشر شد.
این نویسنده درخصوص گزینش آثار هنرجوبان برای انتشار در این مجموعه گفت: 17 روایت از کارگاه آموزشی تجربه نوشتن توسط نویسندگانی چون «یوسف نیکفام»، «رضا عبدی»، «حامد قصری» و «امیر حسین عسگری» داوری و برای انتشار تأیید شد.
وی در ادامه افزود: بیشتر داستان‌های این کتاب آثار کسانی است که تا کنون کتاب چاپ نکرده‌اند و رویکرد من در انتخاب و انتشار آنها، رویکرد تشویقی با رعایت استانداردهای داستانی بوده است.
این مدرس نویسندگی و استاد دانشگاه در خصوص شناسایی استعدادهای نویسندگی در اراک و آینده هنرجویان نویسندگی گفت: بیشتر هنرجویان علاقمند و مشتاق به نویسندگی هستند ولی این کار فرایند طولانی دارد و بدیهی است نمی‌توان با چاپ یک اثر به قله‌های موفقیت رسید. زمان می‌برد و فرد باید تجربه‌ی زیستی و مطالعهْ مستمر داشته باشد.
وی افزود: بعضی از هنرجویان و علاقمندان نویسندگی جوان و نوجوان هستند. اینها باید زندگی را تجربه کنند و عمیق بشناسند و به لایه های زیرین مفاهیمی که مد نظرشان هست پی ببرند و آثار برجسته را مطالعه کنند. در طول زمان حتم دارم که خواهند درخشید، به شرطی که نا‌امید نشوند.
نهادهای فرهنگی استان در زمینه فرهنگ و هنر باید به وظایف ذاتی خود عمل کنند
مهدوی هزاوه با تأکید بر لزوم حمایت نهادهای فرهنگی در زمینه فرهنگ و هنر و وضعیت فرهنگی استان و اراک گفت: نهادهای فرهنگی باید به وظایف ذاتی خود عمل کنند و حمایت‌های لازم را به عمل آورند.
وی ادامه داد: برای نویسنده بسیار مهم است اثری که خلق می‌کند در معرض دید دیگران قرار بگیرد و بازتاب پیدا کند. شایسته است نشریات محلی نیز رویدادهای فرهنگی را پوشش خبری بدهند.
همینطور افزود: در شهر اراک جای پاتوق‌های داستانی خالی است و شایسته است سازمان فرهنگی، هنری شهرداری اراک، حوزه هنری و اداره کل فرهنگ ارشاد اسلامی، امکاناتی ایجاد کنند و محافل داستانی را رونق دهند تا نویسندگان حداقل هرازگاهی دور هم جمع شوند و آثار خود را بخوانند و این انگیزه خوبی به نویسنده می‌دهد تا راه را ادامه دهد. بالاخره یکی از نهادهای فرهنگی باید متولی این مسئله بشود که با ایجاد فضای باز و سعه صدر و بدون اعمال نظر، این امکان را مهیا کند.
مهدوی هزاوه افزود: با توجه به تجربه زندگی خودش در شهرهای اصفهان و تهران و رفت و آمدهایی که به شهرهای دیگر مثل شیراز و.... داشته‌ام این امکانات و شرایط و ظرفیت‌ها در آنجا وجود دارد و باعث رشد فضای فرهنگی و هنری شهرشان شده و همین کم توجهی در اراک و استان عامل مهمی در مهاجرت هنرمندان و نویسندگان از استان است.
خاطره بازی و فضای نوستالژیک وجه اشتراک اغلب آثار «رضا مهدوی هزاوه» است
این نویسنده در خصوص آثار منتشره شده‌اش گفت: کتاب «قصه های هزاوه» بازنمایی نوستالژیک از روستای زادگاه خودم در «هزاوه» اراک و اهالی آنجاست و کتاب «اسب های باغ ملی» درباره باغ ملی اراک است و روایت بلندی ازاتفاقات یک روز از صبح تا شب باغ ملی است.
کتاب بعدی «عطر ریخته در اصفهان» حاصل زندگی 6 ساله من در اصفهان و کتاب «خاطرات قابل حمل» و مجموعه داستان‌های کوتاه «دست‌های من در همین نزدیکی است» از آثار دیگری است که وجه اشتراک اغلب این داستانها، خاطره بازی و فضای نوستالژیک است.
نظر شما