مدير داخلي نشر تاريخ ايران معتقد است اسناد تاريخي نقش مهمي در بازسازي تاريخ ايفا ميكنند و گوياي بسياري از حقايق دورههاي مختلف از تاريخ ايران هستند.
وي افزود: «مجموعههايي همانند دوره سه جلدي كتاب «واقعات اتفاقيه در روزگار»، «اسناد و خاطرات حسينقليخان نظامالسلطنه مافي» و «نامههاي يوسف مغيثالسلطنه» و شمار بسيار ديگر كه بيش از سي عنوان است، حاصل اين دوره از فعاليت نشر تاريخ ايران است. اين مجموعه شامل پژوهشهاي تاريخي هم ميشود و به زمينههايي ميپردازد كه با مسايل فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي تاريخ ايران ارتباط دارند.»
«پيرا» در ادامه صحبتهايش گفت: «در دوره بعدي كه «عرفانيان» با دكتر «اتحاديه» كار را ادامه دادند، همين عنوان «متون و اسناد تاريخي» حفظ شد زيرا بنيانگذاري چنين مجموعهاي كار درست و روش مناسبي بود و دليلي براي حذف آن و شروع دورهاي ديگر نديديم.»
وي به مجموعه متون و اسناد تاريخي اشاره كرد و گفت: «كتابهايي كه با عنوان «متون و اسناد تاريخي» منتشر ميشوند، مشتمل بر مدارك و نسخههايي هستند كه به دست ما ميرسند. از اين جمله ميتوان «خاطرات عبدالجواد اخوت» را برشمرد كه به نشر تاريخ ايران سپرده و تحت عنوان «از طبابت تا تجارت» چاپ شد.»
مدير داخلي نشر تاريخ ايران يادآور شد: «يك نسخه ديگر با عنوان «حرفي از هزاران» بود كه در گذشته منتشر شده بود؛ اما 80 صفحه از آن بعدها پيدا شد و چاپ دوم آن بهصورت كامل در دسترس علاقهمندان اين گونه متنهاي تاريخي قرار گرفت. اين 80 صفحه، خاطرات اين كتاب را كاملتر ميكند.»
وي افزود: «دكتر «قيصري» استاد دانشگاه آكسفورد مقدمهاي بر چاپ دوم كتاب «حرفي از هزاران» نوشت. البته چاپ نخست با مقدمه دكتر «اتحاديه» و «سعدونديان» منتشر شده و دربردارنده آگاهيهاي بسياري درباره اين كتاب تاريخي است.»
وي به كتابي كه در زير عنوان مجموعه متون و اسناد تاريخي منتشر خواهد شد اشاره كرد و گفت: «يك كتاب ديگر كه زير همين عنوان «متون و اسناد تاريخي» منتشر خواهد شد؛ رماني تاريخي به نام «آغا محمدخان» نوشته «ميرزاقلي عمادالسلطنه» است كه «مسعود سالور» آن را در اختيار نشر تاريخ گذاشت. عمادالسلطنه از جمله نخستين مترجمان ايراني و عضو دارالترجمه اعتمادالسلطنه بوده است.»
«پيرا» در ادامه صحبتهايش گفت: «كتاب شناخته شده ديگر او «طبيب اجباري» نام دارد. البته كتاب «آغا محمدخان» رمان به معناي كامل آن نيست. «عمادالسلطنه» اين كتاب را به صورت پرده و نمايشنامهاي نوشته است. ميتوان با اندكي چشمپوشي اين كتاب را تأليفي ميان رمان و نمايشنامه دانست. اين كتاب در 700 صفحه گردآوري شده و مقدمه آن را نيز احتمالا خود من خواهم نوشت.»
وي همچنين خاطرنشان كرد: «در نشر تاريخ ايران بنا داريم مجموعه «متون و اسناد تاريخي» را ادامه دهيم و هر سند و كتابي را كه با تاريخ معاصر ايران ارتباط داشته باشد منتشر.»
وي به دو كتاب با ارزش كه به تازگي از اين مجموعه منتشر شده اشاره كرد و گفت: «كتاب «وقايع مسافرت ميرلايق عليخان عمادالسلطنه» سفرنامه مردي هندي است و حدود سال 1850 هجري قمري، يعني اوايل دوره ناصرالدين شاه قاجار، به اروپا سفر ميكند. جالب اينجاست كه او سفرنامهاش را به فارسي مينويسد و نثر او هم خواندني است. سفرنامه او از اين جهت اهميت دارد كه نگاه يك شرقي به اروپا و تمدن غرب را به تصوير ميكشد. چنين كتابهايي ما را با دريافت مردمان آن روزگار از تمدن غرب آشنا ميكند.»
وي به كتاب ديگر اين مجموعه تاريخي اشاره كرد و گفت: «كتاب ديگر «سفرنامه حمزه ميرزا» نام دارد كه تحت عنوان فرعي «شرح لشكركشي 1276 هجري قمري به مرو» منتشر ميشود. اين كتاب توسط «محسن رحمتي» ويرايش شده است. اين كتاب شرح حوادثي است كه بين دولت قاجار و تركمنها پيش آمد.»
مدير داخلي نشر تاريخ ايران در ادامه از كتاب «قبالجات خزانه ميرزا آقاسي» نام برد كه زير همين عنوان «متون و اسناد تاريخي» چاپ شده است.»
اين نويسنده و پژوهشگر تاريخي خاطرنشان كرد: «مكاتباتي هم از «ميرزا قهرمان امين لشكر» به جاي مانده كه صورت نامههاي رد و بدل شده بين تهران و تبريز است. در واقع محتواي اين كتاب نامههايي است كه مظفرالدين ميرزا وليعهد به دارالسلطنه تهران و به پدرش ناصرالدين شاه نوشته بود، اين مجموعه هنوز منتشر نشده است.»
وي به كتاب ديگري كه با همكاري «بياني» منتشر خواهد شد اشاره كرد و گفت: «نسخه ديگري با عنوان «صورت محاكمات حكام شرع در بلوك ثلاث آذربايجان» است كه من و «بياني» روي آن كار ميكنيم. اين نسخه به دوره مشروطيت يعني 1325هجري قمري مربوط ميشود.»
«پيرا» افزود: دكتر «منصوره اتحاديه» نيز كتاب «شيوه تاريخنگاري» را از انگليسي به فارسي برگردانده، اين كتاب اثر «جي. آر. التون» است كتابي درباره تاريخنگاري مدرن و معاصر كه با عقايد «اتحاديه» در اين درباره بسيار مشابه است و نظريات اين نويسنده انگليسي را درباره تاريخنگاري مدرن و معاصر مطرح ميكند.»
وي در ادامه صحبتهايش گفت: « اين كتاب به بحث درباره چگونگي نوشتن تاريخ و پيدا كردن منابع و استفاده از آنها در كتابهاي تاريخي ميپردازد و به محققان و مورخان ميآموزد كه چگونه منابع را در آثارشان به كارگيرند.»
مدير داخلي نشر تاريخ ايران خاطرنشان كرد: «در كتاب «شيوه تاريخنگاري» بر اين امر تاكيد شده كه تاريخ روش خود را دارد و بايد آن را به طور حرفهاي آموخت و از توجه به كتابهاي غيرحرفهاي، احساساتي و متعصب پرهيز كرد.»
نظر شما