دكتر محمدحسن رجبي (دواني)، نويسنده و پژوهشگر تاريخ معاصر ايران: كودتاي 28 مرداد 1332، از وقايع مهم و عبرتآموز تاريخ معاصر ايران است كه به واسطه عمليات مشترك سرويسهاي اطلاعاتي آمريكا و انگليس و عمال وابسته به آنها در ايران اجرا و سبب شد تا دولت دكتر مصدق سرنگون شده و يك رژيم سلطنتي مستبد روي كار بيايد._
همه مورخان و كتابهاي تاريخي، كودتاي 28 مرداد 1332 را یکی از مهمترین رخدادهای تاریخ ایران میدانند. مردم ايران در جريان نهضت ملي اميداوار بودند كه پس از چسب استقلال سياسي كه با ملي شدن صنعت نفت محقق شد زندگي شرافتمندانه و عزتمندانهاي داشته باشند و از رفاه و امنيت قابل قبولي برخوردار باشند.
اما پس از ملي شدن صنعت نفت، اختلافات سياسي احزاب و گروههاي چپ و ملي و مذهبي آغاز شد و تحت عنوان آزاديهاي سياسي آرامش و امنيت سياسي مردم سلب شد و مشكلات و تنگناهاي معيشتي آنان روز به روز بيشتر و نابسامانتر شد.
با اين وجود مردم تا حدي حاضر شدند به بهاي استقلال سياسي و اقتصادي اين وضعيت را تحمل كنند اما اصلاحات دكتر مصدق و اختيارات شش ماهه كه دو بار از مجلس گرفت عملا گرهاي از كار مردم نگشود و وضعيت سياسي اجتماعي مردم به مراتب نابسامانتر از دوره قبل از نهضت شد.
علاوه بر آن وحدت و يكپارجگي و همدلي سابق به چند بستگي و دشمني انجاميد. در اين شرايط دولت جمهوريخواه آمريكا هم صدا با انگلستان در صدد سرنگوني دولت مصدق برآمدند زيرا آن دو دولت در تهران بودند و با استقرار دولت مصدق، حزب توده كه از آزادي عمل سياسي كامل برخوردار بود با كودتاي نظامي دولت مصدق را سرنگون كرده و قدرت را در دست گرفت.
در بسياري از كتابهاي تاريخي آمده است كه طرح كودتايي آژاكس در اين دوره تاريخي در كشورهاي انگلستان و آمريكا پايهريزي شد. 28 مرداد 1332 خورشيدي عوامل سياسي نظامي انگلستان و آمريكا متشكل از دسته هايي از ارتش، پليس، لومپنهاي شهري و عوامل سرسپرده مخفي انگلستان و آمريكا طرح كودتايي را كه آژاكس لقب گرفت و در خارج از كشور طراحي شده بود به مرحله اجرا گذشتند. به دنبال آن دولت دكتر مصدق در كمتر از چند ساعت سقوط كرد و متعاقب آن همه دستاوردهاي چند ساله نهضت ملي ايران بر باد رفت.
-------------------------------------------------------
محمدحسن رجبي (دواني) در خانوادهاي روحاني در شهر مذهبي قم به سال 1335 به دنيا آمد. پدرش روانشاد استاد علي دواني بود. وي تحصيلات ابتدايي و متوسطه را تا سال 1350 در آن شهر و سپس تهران ادامه داد و در سال 1354 در رشته كتابداري دانشگاه تهران به تحصيل مشغول شد. در سال 1369 موفق به دريافت كارشناسيارشد از همان دانشگاه شد. از اوايل سال 58 به عنوان «مدير گروه تاريخ راديو ايران» به كار اشتغال ورزيد و خود به نگارش برنامههاي تاريخي نيز پرداخت.
از 1370 تا 1380 در كتابخانه ملي جمهوري اسلامي ايران در سمتهاي «مديرگروه مركز خدمات عمومي» و نيز «قائم مقام سرپرست دايرهالمعارف كتابداري در اطلاعرساني» انجام وظيفه كرد و در ضمن سلسله مقالات تاريخنگاري كتابخانههاي ايران را براي همان دايرهالمعارف نوشت. از مهر 1380 تا دي 1384 (زمان بازنشستگي) به عنوان «مشاور معاون سياسي سازمان صدا و سيما» خدمت كرد.
«زندگينامه سياسي امام خميني»، «مشاهير زنان ايراني و پارسيگوي»، «رسايل، فناوري جهادي علماي مسلمان»، «كتابخانه در ايران»، «علماي مجاهد»، جلد 1 «مكتوبات و بيانات سياسي – اجتماعي علماي شهيد» (جلد 2 و 3 زير چاپ)، «مروري كوتاه بر تاريخ كتاب در ايران از آغاز تا كنون» از جمله كتابهاي رجبي است.
وي همچنين دهها مقاله در دانشنامه ايران، دانشنامه دانشگستر (زير چاپ) و نيز مجلات علمي– پژوهشي كشور مانند نشر دانش، دانشگاه انقلاب، كتاب ماه (تاريخ و جغرافيا) و فصلنامه كتاب نوشته است.
نظر شما