سرویس تاریخ و سیاست خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): حجت‌الاسلام سعید فخرزاده، سرداور بخش تاریخ شفاهی جایزه شهید اندرزگو گفت: به نظر می‌آید که سال به سال کیفیت کارها بهتر می‌شود از نظر علمی، دقتی که لازم است و زحمتی که باید برای پژوهش کشیده شود و آن مرکز و ناشری که حمایت کننده است، می‌داند باید هزینه کند، کارهایی که به دبیرخانه جایزه رسیده است نشان از دقت و کوشش دارد، اما روند کیفیت خیلی کند است، ضمن اینکه در حجم آثار هر سال هم افزایشی داریم.

او افزود: شاید به خاطر خود جایزه باشد یا تشویق‌هایی که مراکز ذیرربط انجام می‌دهند، حجم کتاب‌هایی که در این حوزه در حال انتشار است بیشتر از سال‌های پیش است، اما در کیفیت آن رشد را نداریم به این دلیل که باید اسناد و مدارک لازم در اختیار پژوهشگر قرار بگیرند تا بتوانند درباره ماهیت و رویکرد رژیم پهلوی پژوهش کنند.

سرداور بخش تاریخ شفاهی جایزه شهید اندرزگو بیان کرد: در حالی که امروز تمام اسناد این رژیم در اختیار پژوهشگران نیست و ما هنوز اسناد وزارت خارجه و وزارت کشور را آزادسازی نکردیم و اسناد نخست‌وزیری در دسترس قرار نگرفته است. فقط وزارت اطلاعات یکسری اسناد (نه همه) را آن هم مدارک به جای مانده از ساواک در اختیار پژوهشگران قرار داده است. لذا در این منظر اطلاعات ما از درون رژیم پهلوی کافی نیست، هر چند در خارج از کشور مصاحبه‌های تاریخ شفاهی با برخی از دست‌اندرکاران رژیم پهلوی صورت گرفت اما کافی نیست.

حجت‌الاسلام سعید فخرزاده گفت: با اشاره‌ای که به کمبود اسناد کردم کار برای پژوهشگران دشوار است، اما نشدنی نیست. لازمه کار در این عرصه چنین است که بنیادی برای حمایت از پژوهشگران و تاریخ‌نگاران شکل بگیرد همان‌طور که ما برای دفاع مقدس بنیاد داریم و برای انقلاب اسلامی همچنین. در این عرصه هم نیاز است تا بنیادی شکل بگیرد که اسناد و مدارک را ارائه و حمایت‌های لازم را انجام دهد.

او ادامه داد: چون پژوهشگر با این وضع درآمدی که در حوزه کتاب وجود دارد عملاً نمی‌تواند در پژوهش درباره رژیم پهلوی کار کند، چون توان مالی ندارد.

این پژوهشگر تاریخ شفاهی درباره برگزاری جایزه شهید اندرزگو و برانگیختن کنجکاوی قشر جوان نسبت به نام شهید اندرزگو عنوان کرد: این جایزه حرکت و تلنگری به مسئولان جامعه است والا نه مقدار جایزه نه تبلیغاتی که برای آن صورت می‌گیرد خیلی انگیزه‌ای به خاطر جایزه برای جوانان ایجاد نمی‌کند، اما شاید این جایزه باعث شود برخی از مراکز متولی دولتی را وادار کند به این مسئله فکر کنند والا جوانان را ترغیب نمی‌کند به خاطر دریافت جایزه کتاب بنویسند.