سرویس استان‌های خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): آدینه‌ها، آکنده از احساسی ترین ترانه‌های راستین زیستن و زیبا شدن است. شاعرانگی، شایسته ترین نوع انتظار را ممکن است ترسیم کند و در همسایگی خلیج فارس، جمع مستانی بَر گِرد گُل نرگس می‌چرخند و عارفانه و عاشقانه در آدینه‌ها، در پی شگفتانه هستند.

شاعران هرمزگانی از آدینه‌های انتظار می‌سرایند که در ادامه می خوانید.

محمود زندیار - شاعر مهدوی:

دلتنگ توام حضرت دلبر

دلتنگ توام حضرت دلبر
تو جان منی سید و سرور

بی عشق تو من بی کس و کارم
عشقت بزند بر دلم آذر

من جام می و میکده دارم
با یاد رخ دلبر کوثر

سر مست شراب رخ ماهت
مسحور تو ای حضرت باور

تو در صدف جان و دل من
عشقم به تو چون حضرت مادر

در خیل سپاه تو نگارا
سرباز توام قائد لشکر

محمود شود مست تو جانا
جانم به نگاه تو معطر.

زینب الله پرست - شاعر مقاومت و مولف:

من کشیدم ناز آن چشمی که صد خورشید داشت

جا نهادم دل به صحرایی که مروارید داشت
زیر سقف آن بیابانی که یک توحید داشت
عطر یاسین در هوایش موج می‌زد روز و شب
گنبدی که از آسمان فیروزه می‌بارید داشت
در حیاطش یک گلستانی پر از مهتاب و آب
زائرانی را که با احساس می‌خندید داشت
بو کشیدم یاسمین را جان گرفتم بس که او
نذر عشق از عاشقانی را که گل می‌چید داشت
چشم خود را باز کردم، کُنج کُنج صحن آن
گنج پنهان گشته ای همرنگ با امید داشت
نور زیبایی آن از هر دلی غم می‌ربود
عین نوروزی که بر دستش هزاران عید داشت
روی هر انگشت سبزش سبزه هایی از بهار
خط به خط یک آرزوهایی که می‌رویید داشت
اشک شد هر بند جانم، تا که با دل لحظه‌ای
من کشیدم ناز آن چشمی که صد خورشید داشت.

حجت وطن دوست - شاعر و مولف مهدوی:

سجیل پرنده بی عدد از غزه
بر فرق یهود می‌زند از غزه
هم عطر نسیم شاخه‌های زیتون
هم بوی ظهور می‌رسد از غزه.