به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران، (ایبنا)، یوسفعلی میرشکاک در پنجاهوچهارمین جلسه درسگفتارهای شاهنامه که به همت دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری برگزار شد، با اشاره به اینکه داستان رستم و سهراب یکی از مهمترین کهنالگوهای ایرانی است، عنوان کرد: در فرهنگ و ادبیات مشرق زمین بهویژه در ایران، همواره پدر است که پسر را میکشد و سنت مدام علیه نوآوری و نوگرایی آمادگی دفاعی دارد. این جریان را نه تنها در داستان رستم و سهراب بلکه در ماجرای گشتاسب و اسفندیار هم داریم و گشتاسب به دنبال پیدا کردن راهی برای سربهنیستکردن اسفندیار است.
میرشکاک با اشاره به اینکه فردوسی راهی برای همتافت کردن هویت دینی و مذهبی خود با اساطیر قبل از اسلام پیدا کرده است، عنوان کرد: معتقدم که فردوسی، هومر را میشناخته و آگاهی اجمالی نیز از اساطیر هند باستان چون مهابهاراتا داشته؛ و گرنه چگونه با این دقت توانسته جاهایی از اسطورهها را حذف کند تا آنها را متمایل به مذهب خود، تشیع کند بدون اینکه صدمهای بر پیکره اصلی آن اساطیر وارد شود.
این شاعر در ادامه با اشاره به اینکه فردوسی با استفاده از وزن و قافیه و نحوه چینش عبارت معنای دیگری به واژهها میدهد، اضافه کرد: فردوسی هر واژهای را به هر معنایی که مورد نظرش است به کار میبرد و به این نتیجه رسیدهام که الگوی اصلیاش قرآن بوده است؛ این بشر در هر موقعیتی، هر واژهای را که بخواهد به کار میبرد و پی میبریم که از آن موقعیت هم فراتر میرود و ماجرا بحث دیگری است.
سلسله درسگفتارهای شاهنامه، ساعت ۳۰: ۱۸ تا ۲۰ سهشنبههای هرهفته به همت دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری و با ارائه «یوسفعلی میرشکاک» در سالن سلمان هراتی حوزه هنری واقع در خیابان سمیه، نرسیده به خیابان حافظ، روبرهوی کوچه پورموسی برگزار میشود و عموم علاقهمندان و پژوهشگران برای شرکت در این جلسه هفتگی میتوانند درسالن سلمان هراتی حوزه هنری حضور یابند.
نظر شما