به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ کتاب «من اعتراف می‌کنم: زندگی و زمانه وحید افراخته، عضو مرکزی سازمان مجاهدین خلق» نوشته محمد رحمانی نامزد شانزدهمین جایزه جلال آل احمد شد. این کتاب اثری متفاوت درباره حیات سازمان مجاهدین خلق در دوره پیش از پیروزی انقلاب اسلامی است.

محمد رحمانی مولف کتاب، با استفاده از اسناد و منابع متعدد مربوط به سازمان مجاهدین خلق، اعترافات وحید افراخته را که از افراد کلیدی و از اصلی‏‌ترین و مؤثرترین اعضای شاخۀ نظامی این سازمان به حساب می‏‌آمد، روایت کرده است.

اعترافات افراخته که در مردادماه ۱۳۵۴ توسط ساواک دستگیر شد، به لحاظ کمی و کیفی بی‏‌مانند است و می‌توان ادعا کرد بعد از ضربۀ شهریور ۱۳۵۰ ساواک، بزرگترین ضربه به نیروهای سازمان مجاهدین خلق، به واسطۀ اعترافات او وارد شده است. بی‏‌شک با دقت در اعترافات این عضو موثر مجاهدین خلق بسیاری از مسائل این سازمان، پیش و بعد از افراخته، قابل فهم‌‏تر خواهد شد.

در بخشی از این کتاب آمده است: وحید افراخته بعد از مدت کوتاهی نه‌تنها از درون می‌شکند و اعتراف می‌کند، بلکه به همکاری همه‌جانبه‌ای با رژیم دست می‌زند به نحوی که حتی در قامت بازجوی ساواک نیز ظاهر می‌شود. او برای شکستن روحیۀ مبارزان و ایجاد اختلاف بین آنها جزوه‌های متعددی از جمله «ریشه‌های آنارشیسم و تروریسم» را نوشت، در مصاحبۀ تلویزیونی شرکت کرد که هرگز پخش نشد، برای جذب آیت‌الله طالقانی طرح عملیات روانی تدوین کرد تا در فرایند مبارزه شکاف ایجاد کند و با تکیه بر حافظۀ بی‌نظیرش، بیش از ده‌ها نیروی سازمان مجاهدین خلق را از عضو و سمپات گرفته تا اقوام و دوستان غیرسازمانی با اشاره به تمامی جزئیات لو داد تا بعد از ضربۀ بزرگ شهریور ۱۳۵۰، بزرگ‌ترین ضربه بر پیکر سازمان مجاهدین خلق و در اصل فرایند کلی مبارزۀ مسلحانه با رژیم پهلوی، وارد شود. افراخته که تا لحظۀ شلیک گلوله باز هم می‌گفت چیزهای جدیدی را به یاد آوردم و درخواست داشت به او فرصت دوباره داده شود، با وجود ارتباط عاطفی‌اش با مأموران کمیتۀ مشترک ضدخرابکاری، در نهایت اعدام شد.»

کتاب «من اعتراف می‌کنم: زندگی و زمانه وحید افراخته، عضو مرکزی سازمان مجاهدین خلق» که در ۹۶۰ صفحه به کوشش انتشارات ایران منتشر شده به ناگفته‌های خواندنی از سازمان مجاهدین خلق پرداخته در فاصله کوتاهی به چاپ سوم رسید و با توجه به اینکه اعترافات گسترده افراخته فراتر از اطلاعات صرفاً امنیتی و شرح عملیات‌ها و تاکتیک‌های چریکی است و شامل طیف گسترده‌ای از تحلیل‌های متنوع در حوزه جامعه‌شناختی گروه‌های معتقد به مبارزه مسلحانه می‌شود؛ می‌توان گفت این اعترافات برای پژوهشگران حوزه تاریخ، علوم سیاسی و… خواندنی و راهگشا است.