یکشنبه ۱۵ بهمن ۱۴۰۲ - ۱۸:۰۲
اثر هنری بدون نیاز به سلبریتی ساخته می‌شود

بهروز افخمی پس از 10سال غیبت در سینمای ایران، امسال با فیلم «صبح اعدام» در این جشنواره حاضر شده است. این فیلم بر اساس زندگی طیب حاج رضایی ساخته شده است، البته این فیلم به تمام ابعاد زندگی و اعمال طیب نمی‌پردازد، افخمی دقیقه‌های پایانی و تا لحظه اعدام را به مخاطبان نمایش می‌دهد.

‌سرویس هنر خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - علیرضا خلیل‌زاده:  بهروز افخمی پس از ده سال غیبت در سینمای ایران، امسال با فیلم «صبح اعدام» در این جشنواره حاضر شده است. این فیلم بر اساس زندگی طیب حاج رضایی ساخته شده است، البته این فیلم به تمام ابعاد زندگی و اعمال طیب نمی‌پردازد، افخمی تنها دقیقه‌های پایانی و تا لحظه اعدام را به مخاطبان نمایش می‌دهد.

افخمی در گفت‌وگو با خبرنگار ایبنا بیان کرد: برای ساخت این فیلم از خرده گزارش‌های روزنامه کیهان و اطلاعات استفاده کردم و تمام فیلم بر اساس این گزارش‌ها است؛ اما برای شناخت وجوه شخصیتی طیب حاج رضایی، کتاب «طیب در گذر لوتی‌ها» را مطالعه کردم.

این فیلم پر از نقاط مثبت و منفی است که باید به آن اشاره کرد:

فیلم «صبح اعدام» با نگاهی بر شخصیت طیب حاج رضایی ساخته شده است اما محوریت اصلی و کامل فیلم بر روی حاج اسماعیل رضایی است. انگار که افخمی به دلیل گمنامی شخصیت اسماعیل رضایی، طیب را بهانه‌ای کرده تا او را برای مخاطبان به نمایش بگذارد.

بازی دو بازیگر ارسطو خوش رزم در نقش حاج اسماعیل رضایی و مسعود شریف در نقش طیب حاج رضایی درخشان است.

زمزمه‌هایی در اعتراض به بهروز افخمی شنیده شد که: چرا از هنرمندان نام آشنا و مشهور سینما برای این فیلم استفاده نکرده‌اید؟

اما به باور نویسنده این بازی خوب سرچشمه در هنر بازیگری دارد.

فیلم «صبح اعدام» به خوبی از شخصیت طیب برای مخاطبان، یک قهرمان می‌سازد، به طوری که همه پس از پایان فیلم، از اعدام این دو نفر عصبی و ناراحت می‌شوند.

موسیقی فیلم چیز بسیار پیچیده و خاصی نیست، تنها یک سمپل از مارش نظامی و ترانه قدیمی «شاه شمشاد قدان» است. اما همین موسیقی ساده به قدری خوب کار می‌کند که بهترین هماهنگی بین ابعاد داستانی را می‌سازد. افخمی در این فیلم به ما نشان داد که برای یک موسیقی خوب، نیاز به پیچیدگی‌های خاص نیست، تنها کافی است فضای داستان را بشناسیم.

نکته دیگر، استفاده از قاب‌بندی و ابعاد سوپر هشت و رنگ سیاه سفید است که به خوبی فضای قدیمی و مستندگونه را به روایت منتقل می‌کند و احساسات را با فیلم همراه می‌کند.

سکانس صحنه اعدام به شدت بد است و می‌توانست، بهتر فیلم‌برداری شود. هم از نظر جلوه‌های ویژه بصری (خونریزی‌ها) و هم از نظر بازی (بازی طیب و اسماعیل در این صحنه) بسیار ضعیف کار شده که می‌توانست پردازش شود. می‌توان گفت تنها نقطه منفی فیلم، سکانس میدان اعدام است که به طور کلی فیلم را یک پله به پایین پرتاب می‌کند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها