به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، علیرضا حسن‌زاده عضو هیئت علمی پژوهشکده مردم‌شناسی پژوهشگاه، در رونمایی از کتاب «مردم‌شناسی محیط زیست؛ چشم اندازهای مردم انسان‌شناسی به محیط زیست» گفت: تأثیر فجایع طبیعی و انسانی را در دوره معاصر و ماقبل معاصر می‌باید مورد نظر قرار داد. در دو دوره ماقبل معاصر، ما با منابع کلاسیک فجایع طبیعی چون زلزله، خشکسالی و جنگ روبه‌رو هستیم. اما در دوره معاصر در نتیجه صورت‌های ناکارآمد توسعه و نیز تغییرات اقلیمی منابع، اشکال جدیدی از فجایع طبیعی در ایران همچون تصادفات جاده‌ای، رانش زمین، آلودگی‌های صنعتی و … ظاهر شده‌اند.
او افزود: دانش بومی با توجه به اهمیت آن در مدیریت فجایع طبیعی و انسانی می‌تواند نقش بسیار مهمی در معرفی دانش بومی ایفا کند. کتاب مردم‌شناسی محیط زیست (چشم اندازهای مردم؛ انسان شناسی به محیط زیست) نوشته سید قاسم حسنی نیز که در این چارچوب دارای اهمیت است، می‌تواند یکی از منابع مورد استفاده در برخورد با فجایع طبیعی از منظر مردم‌شناسی تلقی شود.
در ادامه طیبه عزت الهی‌نژاد، مدیر گروه هنرهای سنتی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، در مورد اهمیت ابعاد سواد میراثی به مثابه یک تجربه زیسته سخن گفت و تجارب خور را در این زمینه با مخاطبان نشست به اشتراک نهاد. او اهمیت دانش بومی را به عنوان صورتی زیسته از سواد زیست محیطی مورد تأکید قرار داد.
حسین میرزایی عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبائی، یکی از ارکان توسعه پایدار را محیط زیست دانست و درک فرهنگی ابعاد حفظ و مدیریت محیط زیست را در چارچوب رویکردهای رشته هایی چون مردم شناسی تأکید داشت. وی از مردم شناسان ایران دعوت کرد تا با شناخت آسیب شناختی الگوهای ناپایدار توسعه در ایران به بهبود توسعه جوامع محلی یاری رسانند.
ژیلا مشیری، کارشناس مسئول پژوهشکده مردم‌شناسی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری نیز به موضوع میراث آب پرداخت و سهم رشته مردم‌شناسی در شناخت آن را بسیار مهم و برجسته تلقی کرد. او از شکاف میان فرهنگ سنتی و مدیریتی در دوره مدرن، به مثابه یک آسیب سخن گفت.
فریده مجیدی، عضو هیأت علمی پژوهشکده مردم شناسی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، نیز در این نشست موضوع خود را در ارتباط با دریاچه ارومیه به بحث نهاد و الگوهای پاسخ انسان‌شناختی به مسئله خشکی دریاچه ارومیه را مطرح کرد.
در پایان سید قاسم حسنی عضو هیأت علمی دانشگاه مازندران، به سخن پرداخت و قصد خود را از نگارش کتاب «مردم‌شناسی محیط زیست؛ چشم اندازهای مردم انسان‌شناسی به محیط زیست» در جبران کمبود منابع مردم‌شناسی، مسائل زیست محیط ایران دانست.
او گفت: مردم‌شناسی، مهمترین شاخه از علوم میراثی است که می‌تواند پایداری محیط زیست را بر مبنای استراتژی‌های فرهنگ بومی تضمین کند.
این نشست با جمع‌بندی منصور مرادی، عضو هیأت علمی پژوهشکده مردم‌شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی، به پایان رسید.
نظر شما