رویا منوچهری در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره موضوع کتاب «آتش در آشیانه‌ی اژدها» گفت: رمان «آتش در آشیانه‌ی اژدها» درباره روزهای آغازین جنگ تحمیلی است.
او افزود: به طور معمول وقتی مردم کلمه جنگ را می‌شنوند تصور می‌کنند باید مردان اسلحه بردارند و نارنجک به کمر ببندند و از کشور دفاع کنند؛ در حالی که تاریخ نشان داده است زنان و دختران مبارز ما کم از مردان نداشته‌اند و حتی با وجود خطرهای بیشتری که تهدیدشان می‌کرده است، جان در کف گذاشته و با تمام توان مقابل دشمن ایستادگی کرده‌اند. این طرز فکر در مورد رمان‌های ما هم وجود دارد و من کمتر رمان نوجوانی را دیده‌ام که قهرمان آن یک دختر و در بطن جنگ، با تمام ترس‌ها و نگرانی‌هایش باشد. پس تصمیم گرفتم قهرمانان میدان مبارزه‌ام دختران باشند؛ دختران شجاعی که اجازه ندادند دشمن، آن‌ها را در پیله اسارت نگه دارد. آن‌ها پروانه‌وار دور آتش جنگ رقصیدند و برای نابودی این اژدهای ویرانگر مبارزه کردند.
منوچهری در مورد اهداف خود از نگارش این رمان بیان کرد: با نوشتن این رمان دو هدف داشتم؛ اول اینکه در یک فضای جذاب و هیجان‌انگیز، نسل نوجوان امروزی را با رویدادهای دوران جنگ و شهامت و ایثار نوجوانان هم‌سن‌وسال‌شان آشنا کنم؛ زیرا خاطرات و روایت‌های زیادی در مورد دفاع مقدس چاپ و منتشر شده است اما تعداد اندکی نویسنده هستند که این خاطرات را به صورت رمان نوشته‌اند. شاید وقت آن است که در کنار این خاطرات و روایت‌ها، از گونه‌های دیگر ادبی هم بهره بگیریم تا تمام سلیقه‌ها را جذب مطالعه کتاب‌هایی در مورد جنگ و دفاع مقدس کنیم؛ موضوعی که بخش مهمی از تاریخ سرزمین‌مان را تشکیل می‌دهد. هدف دیگرم از نوشتن این کتاب نشان‌دادن نبرد خیر و شر در تمام ابعاد زندگی است. نفرت و انتقام از آدم‌ها به اندازه جنگ، تباهی به دنبال دارد و در کشمکش درونی فرد این عشق و دوستی است که پیروز می‌شود. در این کتاب، نوجوان یاد می‌گیرد همیشه زندگی بر وفق مرادش نیست و گاهی مشکلاتی پیش می‌آید که او را تهدید می‌کند و اینجاست که او باید با درایت رفتار کند و خودش را نبازد و به دنبال بهترین راه حل باشد.
این نویسنده درباره نحوه ارسال اثر خود به نخستین جشنواره ملی کتاب کودک و نوجوان عنوان کرد: کتاب «آتش در آشیانه‌ی اژدها» دومین رمان بلند من است. اولین رمانم «شبی که بانوی دریاچه شدم» نام دارد که آن را با هدف احترام به محیط زیست نوشته‌ام. خوشبختانه انتشارات قدیانی در این زمینه فعال است و من سپاس‌گزارشان هستم. وقتی خبر برپایی جشنواره را در سایت خبرگزاری ایبنا دیدم با انتشارات قدیانی تماس گرفتم تا با آن‌ها هماهنگ کنم؛ ولی متوجه شدم خودشان برای ارسال اثر اقدام کرده‌اند.
شایسته تقدیر نخستین جشنواره ملی کتاب کودک و نوجوان در بخش داستان بلند و رمان، نظر خود را در مورد برگزاری جشنواره ملی کتاب کودک و نوجوان و اثراتی که می‌تواند داشته باشد، این‌طور بیان کرد: این جشنواره متعلق به کودکان و نوجوانان است و هر اتفاق خوبی که در این جشنواره رقم بخورد باعث روشن نگه داشته شدن چراغ ادبیات کودک و نوجوان و ارتقا و رشد فرهنگ کتابخوانی می‌شود. اگر به آینده کودکان‌مان علاقه‌مند هستیم باید بینش، اندیشه و تفکر آن‌ها هم برایمان مهم باشد. این اتفاق زیبایی است که نوجوانان هم در داوری آثاری که برای آن‌ها نوشته‌شده نقش داشته‌اند. پررنگ‌ترشدن این ارتباط دو سویه صددرصد کمک زیادی به دیده‌شدن آثار می‌کند. به هر حال نسل جدید نسل دنیای دیجیتال است و در این سال‌ها می‌بینیم آثار نویسندگان میان جذابیت‌های فضای دیجیتال گم می‌شود. برگزاری جشنواره‌ای با این ایده تأثیر زیادی بر دیده‌شدن آثار مؤلفان دارد؛ هر چند که نوپاست اما امیدوارم در جهت اهدافی که دارد گام‌های بلندی برای توسعه فرهنگی کشور بردارد و خیلی سریع ببالد؛ چون مشکلات زیادی به‌خصوص در حوزه چاپ و نشر کتاب وجود دارد.
رویا منوچهری درخصوص چشم‌اندازی که می‌توان برای این جشنواره در سطح ملی و بین‌المللی متصور بود، توضیح داد: چشم‌انداز این جشنواره می‌تواند نویدبخش دوران رونق ادبیات کودک و نوجوان باشد؛ به این شرط که اهداف و برنامه‌های متعالی‌اش را همچنان پس از مراسم اختتامیه ادامه دهد. رشد اخلاقی و تربیتی و پرورش کودکان خلاق با مشارکت علاقه‌مندان به حوزه کودک و نوجوان صورت می‌گیرد و صرفاً برعهده یک نهاد خاص نیست؛ اما با چاره‌اندیشی مسئولان و تعامل نزدیک با مخاطبان و حمایت از نویسندگان و ناشران، آینده درخشانی در این زمینه رقم می‌خورد. از طرفی ما آثار فاخری داریم که می‌توانند در خارج از ایران هم مخاطب‌های خوبی جذب کنند که باعث می‌شود چرخه اقتصادی مثبتی برای رونق نشر کتاب داشته باشیم. علاوه بر آن، این جشنواره بستر مناسبی برای تبادل فرهنگ و اندیشه و آرمان‌های کشورمان به دیگر کشورها است.
نظر شما