فرزانه شایگان به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در قزوین گفت: بعد از انتشار کتاب «عالیجناب عشق» که شرح کامل حادثه کربلا بود و در سال ۱۴۰۱ به چاپ رسید تا مدت‌ها مطالب گوناگون می‌نوشتم اما این نوشته‌ها برایم چندان مطلوب نبود و انگار رضایت و احساسات درونی‌ام برآورده نمی‌شد. تنها زمانی به آرامش می‌رسیدم که به نوشتن مناجات و راز و نیاز با حضرت حق مشغول می‌شدم.
این شاعر آیینی در ادامه توضیح داد: با خود می‌گفتم که از حضرت ارباب بی‌کفن نوشتی و الان شاید زمان آن رسیده است که از پدر بزرگوار ایشان بنویسی. بنابراین با عشقی وافر شروع به نوشتن و سرودن از حضرت پدر کردم که حاصل آن شد ادغامی از عرفان و عشق به حضرت مولا (ع). به این ترتیب سرودن اشعار مدت شش ماه زمان برد البته چون بداهه می‌نویسم هر زمان که قلم به دست می‌گرفتم شعر جاری می‌شد و اگر تصمیم می‌گرفتم می‌توانستم ظرف یک ماه کل آن را بنویسم. هر زمان که فرصت پیش می‌آمد شروع می‌کردم به نوشتن و گاهی پیش می‌آمد که دست به قلم نمی‌زدم و گاهی فقط چند صفحه در روز می‌نوشتم.
شایگان با اشاره به حس و حالش در زمان سرودن اشعار بیان کرد: وقتی از حضرت مولا سخن به میان می‌آید کلمات قدرت ویژه‌ای می‌گیرند. در اشعارم بیشتر به عدالت، شجاعت و عرفان ایشان توجه کرده‌ام البته ابعاد دیگری از شخصیت ایشان در کتاب نمود دارد اما مفاهیم فوق بیشتر برایم نمود داشت و چون امام علی (ع) عصاره کامل غیرت و مردانگی هستند، اشعار حس و حال حماسی به خود گرفته‌اند و شور خاصی در کلمات ایجاد شده است.
وی خاطر نشان کرد: لحظه به لحظه سرودن اشعار را با عشق به امام علی (ع) سپری کردم. هر دم ذکر لاحول و لا قوه الا بالله العلی العظیم می‌گفتم.
کتاب «امیر بی‌ظیر عشق» شامل ۶۵۰ بیت شعر در ۱۰۶ صفحه با موضوع مدح و ستایش امام علی (ع) به تازگی توسط انتشارت مهرگان دانش قزوین با تیراژ ۳۰۰ جلد منتشر شده است.
نظر شما