به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در کرمان، در این نشست ابوالفضل حسن شاهی و محمد قلی نسب از شاعران جوان کرمان حضور داشتند که اشعار حسین جنتی را نقد و بررسی کردند.

حسین جنتی، شاعر خوش آوازه کشورمان با ابزار خورسندی برای حضورش در کرمان گفت: کرمان حس خوبی دارد، در این شهر نبض زمان آرام‌تر می‌زند و شاید زمان برای شما دیرتر می‌گذرد، در کلانشهرها همیشه مردم عجله دارند، در رانندگی در صحبت کردن و حتی در تفریح عجله دارند.

وی افزود: در کرمان و یزد مردم آرام‌تر و با هم مهربان‌تر هستند و انگار حال شهر و مردم خوب است که جای خوشحالی دارد.

جنتی تصریح کرد: شاعرها همیشه دو موضوع را در شعر گفتن مدنظر قرار می‌دهند اول اینکه مردم حرف ما را بفهمند و اصل مطلب را بگوییم و دوم اینکه شعر غنی باشد.

وی با بیان اینکه خیلی برایم جالب بود که شاعران کرمانی با این دقت اشعار من را خوانده بودند، ادامه داد: وقتی شعر می‌گفتم گاهی فکر می‌کردم آیا کسی متوجه تکنیک‌ها و امکانات اشعار من می‌شود و امروز در کرمان خوشحال شدم که شاعران خوب کرمانی چقدر با ظرافت و با دقت هستند.

جنتی تصریح کرد: خداوند در قرآن می‌گوید: شاعران گمراه هستند به حرف‌هایشان عمل نمی‌کنند و پیروانشان هم گمراه هستند، بجز آن شاعرهایی که با قلم‌شان در مقابل ظلم ایستادند.

وی با اشاره به پایمردی کرمانی ها در سیر تاریخ و ستم های آقامحمدخان قاجار گفت: در کرمان وقتی به چشم‌ها نگاه می‌کنم غمگین می‌شوم و نام کرمان بار ها در اشعار من دیده می شود.

جنتی در ادامه چند شعر از اشعار خود را برای حاضران در این گردهمایی فرهنگی خواند.

وی با اشاره به دلیل انتخاب اسم «ی» و «ن» گفت: هر کدام از این حرف ها معانی خاص خود دارند، «ن» را از آیه نون والقلم اقتباس کردم و البته قرار بود کتاب بعدی «ش» باشد و این سه کتاب کلمه «نیش» را درست خواند کرد.

مفهموم تن و وطن در اشعار جنتی مشهود است

ابوالفضل حسن شاهی با اشاره به تاریخ شعر گفت: شعر عرب و پارس در هم آمیخته است؛ در جایی هم قرآن به پیامبر (ص) می‌گوید به مردم بگو تو شاعر نیستی، این نشان از آن دارد که نفوذ کلام شعر در جان این جوامع بسیار مشهود است.

وی معتقد است که در ایران باستان هم بخشی از اوستا شعر است و شعر نفوذ کلام دارد؛ یعنی شاعر بیم دهنده و بشارت دهنده است به نوعی دیگر بیم و امید می‌دهد.

این شاعر کرمانی عنوان کرد: در مجموعه «ن» و «ی» آقای جنتی، دو «بزرگ مفهوم» تن و وطن دیده می شود که ریشه‌های آن بیم و امید هستند، اگر بخواهیم تن را تعریف کنیم باید بگوییم که انسان یک موجود زیستی روانی و اجتماعی است و این موضوع در شعر این شاعر موضوعیت دارد.

وی گفت: اکثر اشعار آقای جنتی «من داخلی» دارد و بیشتر به سمت و سوی خود آگاهی می رود و نگاه فرد محور دارد.

حسن شاهی با بیان اینکه در اشعار حسین جنتی فرهیخته گویی خوبی وجود دارد، تصریح کرد: این شاعر ارتباط خود را با ان منشا قدیمی از دست نداده ودر نظام فکری وی کارکرد دارد.

وی ادامه داد: مثلاً ما کلمه لاکچری را وارد زبان‌مان کردیم و بسیار استفاده می‌کنیم اما با این کار به زبان فارسی ضربه می‌زنیم این در حالی‌ست که حسین جنتی در اشعار خود کلمات فارسی باستانی زیادی استفاده و آنها را زنده می‌کند و من درس بزرگی از این کار گرفتم.

وی با اشاره به انواع شعر گفت: همین‌که شعر، شعر باشد، کافی است و خیلی نباید در بند اینکه این شعر سپید است و یا چیز دیگر بحث کنیم.

اشعار حسین جنتی منحصر بفرد اند

محمد قلی نسب، دیگر شاعر کرمانی نیز درباره اشعار حسین جنتی گفت: باستان گرایی یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌های اشعار این شاعر است، به عنوان مثال: کلمه خیره، زبر، عیار و … در اشعار وی تکرار شده است که جز کلمات قدیمی هستند که در اشعار قدیمی بسیار یافت می شود.

وی افزود: در اشعار آقای جنتی در همه آرایه های ادبی و آواهای زیبا آن تلنگر را دارند و همه اجزا در کنار هم شعر را غنی می کنند.

این شاعر کرمانی تصریح کرد: در اشعار قدیمی وی ارائه اسلوب الحکیم دیده می‌شود و با تکرار برجستگی زبانی ایجاد می‌کند که شعر را زیبا می‌کند.

وی معتقد است که در این اشعار تلمیح، استعاره و ایهام ها منحصر بفرد هستند.

در ادامه این شاعر کرمانی اشعار حسین جنتی را خواند و نقد و بررسی کرد.