سرویس فرهنگ مقاومت خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): آیین رونمایی از یازدهمین پوستر ملی ادبیات پایداری با حضور علی‌اصغر جعفری، معاون هماهنگ‌کننده بنیاد حفظ و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و سردار مهدی امیریان، رییس سازمان تاریخ و ادبیات دفاع مقدس و با حضور مجازی احمد امیری خراسانی دبیر علمی یازدهمین کنگره و استاد دانشگاه شهید باهنر کرمان و سرهنگ مهدوی‌فر رئیس شعبه سازمان تاریخ و ادبیات دفاع مقدس یکشنبه هجدهم شهریور در ساختمان شهید سوداگر برگزار شد.

سردار مهدی امیریان گفت: تاریخچه کنگره ادبیات پایداری به سال ۸۳ برمی‌گردد، کنگره‌ای که اسم علمی و پژوهشی و نگاه دانشگاهی به آن وجود دارد و دبیرخانه دائمی آن، یکسال بعد ایجاد و نخستین کنگره آن در دانشگاه کرمان برگزار شد. در این ده دور بیش از هزار مقاله به دبیرخانه ارسال شد. این کنگره رویکرد علمی و دانشگاهی به ادبیات مقاومت پایداری دارد، همچنین رهبری هم گفتند که ادبیات پایداری را تبیین کنید. به نظرم این کنگره هم نگاه علمی و هم تبیینی به ادبیات پایداری و مقاومت دارد.

او افزود: امسال دبیر علمی کنگره احمد امیری خراسانی از دانشگاه شهید باهنر کرمان و دبیر اجرایی آن سرهنگ مهدوی فر، رییس بنیاد در شعبه کرمان است.

کنگره ملی ادبیات پایداری محدود به ایران نشود

علی‌اصغر جعفری، معاون هماهنگ‌کننده بنیاد حفظ و نشر ارزش‌های دفاع مقدس گفت: کرمان امروز در بحث پایداری پس از شهادت سردار سلیمانی غرابت بیشتری با فرهنگ پایداری دارد.

او افزود: ما بر این نظریم که فرهنگ پایداری به معنای جنگ‌طلبی نیست بلکه به معنای صلح‌طلبی و پایداری یک اندیشه فکری است که اگر درست ترویج شود می تواند صلح را گسترش دهد.

معاون هماهنگ کننده بنیاد اظهار کرد: اگر اندیشه و باور پایداری توسعه پیدا کند به تعمیق صلح و بعد بازدارندگی از جنگ کمک می‌کند. از این رو امروز در دنیا ادبیات پایداری بحث شناخته شده‌ای است و روشن‌ترین بحث در این زمینه پایداری مردم غزه است که مردم در یک قلمرو کوچک توانستند در برابر دشمن تا بن دندان مسلح بایستند. امروز از غزه چیزی نمانده است و بیش از چهل هزار شهید را تقدیم کردند، اما چون باورمند به فرهنگ پایداری بودند امروز شاهد لرزش و ریزش سیاست اسراییل هستیم.

جعفری گفت: به نظرم برگزاری ده دوره کنگره ملی ادبیات پایداری موثر بوده و نیاز دارد که توسعه بیشتری پیدا کند. بنابراین بازهم می‌تواند در توسعه علمی موفق باشد اما لازم است چتر خودش را گسترش و در سطح بیرونی آن را اشاعه دهد.

او ادامه داد: برطرف کردن نقاط ضعف کنگره و تقویت بیش از پیش آن نیاز به بررسی دارد و به نظرم باید به بخش بین‌المللی آن توجه بیشتری شود. تقویت مبانی فکری کنگره در کشورهای دیگر نیازمند اشاعه و تبلیغ است.

معاون هماهنگ‌کننده بیان کرد: نکته دوم این است که من معتقدم که دانشگاه‌ها و انجمن‌ها در این کنگره باید مشارکت داده شوند و در عین این‌که دبیرخانه کنگره در کرمان است اما از ظرفیت علمی دانشگاه‌های سراسر کشور نیز بهره بگیرد. لذا آن را محدود به دریافت مقاله و برگزاری سالانه کنگره نکنیم. از این رو برگزاری نشست‌های مرتبط با ادبیات پایداری و نقد و نظر استادان و پژوهشگران می‌تواند خلاهای آن را برطرف کند.

بیش از هزار مقاله پژوهشی طی ده دوره کنگره

احمد امیری خراسانی، دبیر علمی کنگره ادبیات پایداری گفت: الان بیش از چهل دانشگاه و موسسه در سطح کشور، گرایش ادبیات پایداری را دارند و در حال ارتقای آن هستند. از آنجا که کار علمی نیاز به پژوهش دارد، برای این کار نیاز به تولید منابع است.

او ادامه داد: در اردیبهشت ۱۴۰۴ قرار است دوره یازدهم کنگره برگزار شود که مداومت آن را نشان می‌دهد به طوری که اندیشکده ادبیات پایداری در تهران راه‌اندازی شد و در تلاشیم انجمن علمی آن را هم تاسیس کنیم.

استاد دانشگاه باهنر کرمان اظهار کرد: ما تلاش کردیم مجموعه مقالات که خروجی کنگره است به صورت نامه پایداری منتشر شود و اکنون مقالات زیادی را در زمینه ادبیات پایداری داریم. این منابع تکیه‌گاه کار علمی و پژوهشی در حوزه ادبیات پایداری است که با پژوهش استادان دانشگاه‌ها نوشته شده است.

امیری خراسانی گفت: ما امروز در اوج ادبیات پایداری هستیم و هنوز غزه در حال پایداری است. برای همین ما باید از ادبیات پایداری آن بنویسیم آن را به نسل آینده منتقل کنیم. این کار تنها با دانشگاه یا بنیاد میسر نبود این دو در کنار هم توانستند مداومت کنگره را به همراه چاپ آثار پژوهشی در پی داشته باشند.

او افزود: کنگره طی ده دوره گذشته با فراز و فرود همراه بود و در هر دوره سعی شد که در سطح منطقه هم برگزار شود که میسر نشد، اما توانستیم متون خوبی در زمینه ادبیات پایداری تولید و بحث پایداری در ایران را مکتوب کنیم. به یاد شهدایی که در جنگ تحمیلی چه در سطح مقاومت در منطقه داشتیم.

خراسانی‬ در‬ پایان‬ این‬‬ بیت‬ را‬ خواند: ‬یادمان باشد که ما خون داده‌ایم / ‏ یک بیابان مرد مجنون داده‌ایم