شنبه ۷ مهر ۱۴۰۳ - ۰۹:۲۴
همکاری نمایشنامه‌نویسان نام‌آشنا و نوقلم چه فوایدی دارد؟

دبیر فراخوان کتاب «مونودراما» در رابطه با استقبال از این فراخوان تصریح کرد: در این فراخوان، هنرمندان نام‌آشنا و در کنار نویسندگان نوقلم مشارکت داشتند. قرارگیری این آثار در کنار یکدیگر، هم به محک خوردن نویسندگان جوان‌تر و کم‌تر شناخته شده کمک می‌کند و هم این امکان مهم را برای مخاطب فراهم می‌کند تا ساختارهای نویسندگی سنتی را با شیوه‌های نوین و متفاوت امروزی قیاس کنند و به ارزیابی آن‌ها بپردازد.

خلیل اسماعیلی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا در رابطه با فراخوان مونودراما گفت: انتشارات نظام‌الملک به‌منظور نشر و ترویج ادبیات تألیفی و نمایشی در کشور، حمایت از نویسندگان نوقلم و فراهم‌سازی زمینه‌های رشد و شکوفایی آن‌ها، در دی‌ماه ۱۴۰۲ فراخوان پذیرش آثار مونودرام را در خبرگزاری‌ها منتشر کرد. در مجموع ۵۵ اثر به دفتر انتشارات ارسال شد که پس از بررسی‌های کارشناسی، درنهایت ۳۳ اثر مورد پذیرش قرار گرفت تا در دو جلد دفتر سوم و چهارم «مونودراما» چاپ و منتشر شوند. البته این انتشارات پیشتر دفاتر اول و دوم «مونودراما» و همچنین دفتر اول «متادراما» را نیز به‌صورت مجموعه نمایشنامه، چاپ و منتشر کرده است.


اسماعیلی در رابطه با ملاک و معیار پذیرش آثار مطرح کرد: طبیعتاً اولین معیار برای پذیرش آثار این بود که همخوان و هم‌سو با عنوان فراخوان، یعنی نمایشی برای تک‌شخصیت باشند. نمایشی که در آن، فقط یک بازیگر به ایفای نقش می‌پردازد. البته این بازیگر می‌تواند ایفاگر نقش‌های مختلف و متعددی باشد. ضمن اینکه در صورت نیاز، استفاده از صدای دیگران نیز جایز است.


وی افزود: معیارها و اولویت‌بندی‌های دیگری را نیز مدنظر داشتیم. اول اینکه نمایشنامه‌ها بیشتر کنش‌محور باشند تا دیالوگ‌محور (مونولوگ‌محور)؛ چرا که مخاطب امروز همچون سابق، حوصله گفتارهای نمایشی طولانی و فلسفی‌گونه را ندارد و ترجیح می‌دهد بیشتر نظاره‌گر کنش‌های نمایشی ساده باشد تا دیالوگ‌های نمایشی پیچیده و طولانیِ هرچند زیبا و شاعرانه. دوم اینکه نمایشنامه‌ها از قابلیت‌های نمایشی و اجرایی بالایی برخوردار باشند؛ یعنی نمایشنامه‌هایی نسبتاً کوتاه و با نیازمندی‌های مختصر و محدود باشند تا به‌راحتی قابلیت اجرا در سالن‌های مختلف را داشته باشند و مورد سوم، بهره‌مندی از مضامین، موضوعات، ساختار، و فرم‌های متنوع و جذاب برای ایجاد ارتباطی پویاتر با مخاطبان.


اسماعیلی در رابطه با میزان مشارکت و استقبال از این فراخوان تصریح کرد: با وجود اینکه نگارش نمایشنامه‌های مونودرام به‌لحاظ محدودیت حضور شخصیت‌ها و دشواری در ایجاد کشمکش‌های دراماتیک و جذاب، سخت‌تر از نمایشنامه‌های معمولی است، اما استقبال خیلی خوبی از این فراخوان شد. گرچه از نظر کمی، شاید ۵۵ اثر ارسال شده چندان به‌چشم نیاید، اما پذیرش ۳۳ اثر از این تعداد، به‌خوبی بیانگر کیفیت آثار ارسالی است. وقتی ناشری با بودجه و امکانات شخصی تصمیم به حمایت از این تعداد آثار می‌گیرد، طبیعتاً بیانگر دو موضوع مهم و مشخص علاقه و دغدغه‌مندی ناشر و کیفیت آثار ارسال شده است. ضمن اینکه در این فراخوان، هم هنرمندان نامدار و نام‌آشنا و کارآزموده و هم نویسندگانی جوان و نوقلم اما خلاق و جسور با نگاهی متفاوت مشارکت داشتند. به‌نظرم در کنار هم قرار گرفتن این آثار، هم به دیده شدن و محک خوردن نویسندگان جوان‌تر و کم‌تر شناخته شده کمک می‌کند و هم اینکه برای مخاطبان این امکان مهم را فراهم می‌کند تا ساختارها و فرم‌ها و قواعد نویسندگی به‌اصطلاح کلاسیک و سنتی را با شیوه‌های نوین و متفاوت امروزی قیاس کنند و به ارزیابی آن‌ها بپردازند.


او در آخر افزود: لازم می‌دانم به نمایندگی از انتشارات نظام‌الملک و گروه نویسندگان، از مصطفی مختاباد امرئی برای نگارش مقدمه‌ای شیوا و کاربردی در رابطه با تاریخچه و اصول و قواعد مونودرام، که در این دفاتر منتشر شده، تقدیر و تشکر کنم. بی‌شک حضور و همراهی بی‌دریغ اساتید برجسته‌ای چون او، چراغ روشن و راهنمایی بر این راه پر فراز و نشیب و بی‌پایان خواهد بود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها