حمید حسینیان در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در یاسوج، با اشاره به آغاز فعالیت‌های ادبی‌اش از سال ۱۳۸۷ گفت: من بیشتر در قالب‌های غزل و رباعی شعر می‌نویسم و موضوعات اشعارم متنوع هستند، که از اجتماعی و سیاسی تا عاشقانه و آیینی را در بر می‌گیرد.
وی همچنین به سه مجموعه شعر خود که نزدیک به چاپ هستند اشاره کرد و افزود: مجموعه‌ای از غزل‌های عاشقانه و اجتماعی، یک مجموعه رباعی و یک مجموعه با موضوع دفاع مقدس و آیینی منتشر کرده‌ام. همچنین در زمینه ادبیات پایداری، یک کتاب خاطره نیز زیر چاپ دارم.
حسینیان در ادامه تصریح کرد: نوشتن شعر برای من زمان خاصی ندارد و بخشی جوششی و بخشی کوششی است. به اعتقاد من، در کوششی هم می‌توان شعرهای بسیار خوبی خلق کرد. طبیعت، جامعه و وجود خویش، منابع مهمی برای شاعران هستند.
این شاعر بیان کرد: در ابتدای نوشتن، هر شاعری از بزرگان ادبیات تأثیر می‌پذیرد و به مرور زمان، با مطالعه و تمرین، سبک خاص خود را پیدا می‌کند. من نیز از شاعران معاصر مانند منزوی و بهمنی و شاعران کهن مانند سعدی تأثیر گرفته‌ام.
حسینیان درباره هدف شعر گفت: شعر در قدم اول خود یک هدف است و باید قوی و مخاطب‌پذیر باشد. پس از آن به این فکر می‌کنم که شعر چه وظیفه‌ای دارد و قرار است به چه موضوعی بپردازد.
این شاعر با اشاره به ارتباط عاطفی با مخاطب تأکید کرد: بخشی از تجربیات عاطفی انسان‌ها مشترک است و برای من این ارتباط متقابل بسیار مهم است.
وی همچنین درباره چالش‌های فعلی شاعران گفت: هزینه‌های چاپ و نشر کتاب و تأثیر فضای مجازی از جمله چالش‌های روز است. متون فراوانی به نام شعر منتشر می‌شوند که فاقد زیبایی‌شناسی هستند.
حسینیان در پایان تأکید کرد: شعر شاید بتوانم بگویم زندگی من است. نمی‌توان ساعت خاصی را به شعر اختصاص داد؛ شعر تا پایان عمر با شاعر همراه است.
نظر شما