به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، دکتر غلامعلی حداد عادل؛ رئیس بنیاد سعدی در این پیام آورده است: زبان فارسی از این توانایی و از این بخت برخوردار بوده که در طول قرن‌ها زبان فرهنگی مشترک بسیاری از ملت های آسیایی باشد. فارسی، در این تبادل فرهنگی، هم به گسترش فرهنگ کمک کرده است و هم خود به برکت غنای فرهنگی این ملت‌ها بارور و مایه‌ور گشته است.
متن این پیام به شرح ذیل است:
نخست وظیفه خود می‌دانم سلام و درود خود را به حضور استادان محترم شرکت‌کننده در این اجلاس تقدیم کنم و از سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی که بانی اصل اجلاس است سپاسگزاری نمایم.
آسیا قاره کهنی است که مهد تمدن‌های بزرگ و ماندگار است و ملت‌های ریشه‌دار و مؤثری را در طول تاریخ در دامان خود پرورده است. ملت‌های آسیایی، با همه تنوعی که دارند، از یک فرهنگ مشترک برخوردارند که همانا فرهنگ آسیایی و شرقی است و اخلاق و انسانیت و معنویت جان‌مایه آن فرهنگ است. همین ارزش‌های مشترک در طول تاریخ سبب ارتباط و اتصال این ملت‌ها با یکدیگر و بستر مناسبی برای تبادل فرهنگی آنان بوده است و زبان فارسی از این توانایی و از این بخت برخوردار بوده که در طول قرن‌ها زبان فرهنگی مشترک بسیاری از ملت‌های آسیایی باشد. فارسی، در این تبادل فرهنگی، هم به گسترش فرهنگ کمک کرده است و هم خود به برکت غنای فرهنگی این ملت‌ها بارور و مایه‌ور گشته است.
اکنون که استادان زبان و ادبیات فارسی این ملت‌ها در نیشابور که خود چونان فیروزه‌ای در میان شهرهای کهن و تمدن‌ساز آسیا می‌درخشد گرد آمده‌اند، این اجتماع را باید مبارک دانست و آن را مقدمه‌ای برای همکاری‌های فرهنگی و ادبی و زبانی در آینده تلقی کرد.
فرهنگستان زبان و ادب فارسی و بنیاد سعدی، که هر یک وظیفه‌ای خاص و خطیر در نگاهبانی از زبان فارسی و آموزش و گسترش آن دارند، امیدوارند که سنگ اول بنای این همکاری‌ها آنچنان سنجیده و استوار نهاده شود که از هیچ باد و بارانی در آینده گزند نبیند.
در خاتمه با سلام و سپاس مجدد، اجازه می‌خواهم پیام خود را با سروده‌ای درباب زبان فارسی که تناسب کاملی با موضوع این اجلاس دارد به پایان آورم:
ای زبان فارسی، ای درّ دریای دری
ای تو میراث نیاکان، ای زبان مادری
در تو پیدا فرّ ما، فرهنگ ما، آیین ما
از تو بر پا رایت دانایی و دانشوری
کابل و تهران و تبریز و بخارا و خجند
جمله ملک توست تا بلخ و نشابور و هری
جاودان زی ای زبان دانش و فرزانگی
تا به گیتی نور بخشد آفتاب خاوری
فارسی را پاس می‌داریم زیرا گفته‌اند:
«قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری»
نظر شما