سرویس هنر خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - مهدیه سادات نقیبی: گشایش ۲ نمایشگاه جدید در موزه هنرهای معاصر تهران، بهانه‌ای شد تا با نگاهی به پیوند عمیق هنر و فرهنگ، آثاری از گنجینه‌های جهانی و هنرمندان ایرانی به نمایش درآیند. این نمایشگاه‌ها نه تنها به معرفی آثار هنری برجسته می‌پردازند، بلکه بستری برای گفت‌وگو میان فرهنگ‌های مختلف و ارزش‌های معنوی هنر فراهم می‌کنند.
نمایشگاه «چشم در چشم» که با تمرکز بر آثار هنرمندان جهانی برگزار شده است، دریچه‌ای به سوی درک بهتر مفاهیم هنری و جایگاه پرتره در تاریخ هنر می‌گشاید. این آثار با رویکرد روان‌شناختی انتخاب شده‌اند و هر کدام قصه‌ای در دل خود دارند. در این میان، پیوند میان این قصه‌ها و جهان ادبیات و کتاب، بسیار برجسته است. نمایشگاه تلاش می‌کند تا داستان‌هایی که هر چهره یا هر نگاه در خود دارد، از طریق هنر بازگو کند؛ قصه‌هایی که ریشه‌های آنها را می‌توان در متون ادبی کلاسیک و مدرن یافت. به همین دلیل، این نمایشگاه در کنار جذابیت بصری خود، ارزش فرهنگی و ادبی نیز دارد. از سوی دیگر، نمایشگاه «همسفر با آفتاب» با آثار استاد فرخ شایسته، از نگارگران برجسته ایرانی، نمونه‌ای دیگر از این پیوند هنری و فرهنگی است. او که ریشه‌های هنری خود را از شهر شیراز، یکی از مراکز اصلی ادب فارسی گرفته، در این نمایشگاه بخشی از هنر نگارگری را در قالبی مدرن و جهانی به نمایش گذاشته است. آثار او همچون صفحات یک کتاب قدیمی، هر کدام به‌مثابه فصلی تازه از داستان هنر ایرانی هستند که در میان خطوط و رنگ‌ها می‌توان عمق فرهنگی آن را لمس کرد. تماشای این آثار، مخاطب را به یاد میراث ادبیات کهن ایران و تأثیرات ماندگار آن بر هنر معاصر می‌اندازد. این دو نمایشگاه علاوه بر ارزش‌های هنری خود، به بازخوانی کتاب‌ها و متون ادبی نیز کمک می‌کنند. «چشم در چشم» از دیدگاه فلسفی و روان‌شناختی، داستان‌هایی را روایت می‌کند که می‌توان ریشه‌های آنها را در آثار ادبی غربی و شرقی یافت. این نمایشگاه به نوعی یک کتاب مصور است که هر اثر هنری همچون صفحه‌ای از یک رمان یا داستان کوتاه عمل می‌کند. از سوی دیگر، «همسفر با آفتاب» نیز به یادآورنده روایت‌های کهن از ادب و هنر ایرانی است که در میان آثار نگارگری قدیمی و کلاسیک شکل گرفته است. آنچه که این دو نمایشگاه را به یکدیگر پیوند می‌دهد، تأکید بر اهمیت روایت در هنر است. این روایت‌ها گاهی در قالب چهره‌های کشیده‌شده در نمایشگاه «چشم در چشم» به بیان درمی‌آیند و گاهی در خطوط ظریف آثار فرخ شایسته که نگاهی دوباره به نقوش و داستان‌های ادبی ایران دارند. هر ۲ نمایشگاه، به مخاطبان خود یادآور می‌شوند که هنر و کتاب همواره در پیوندی ناگسستنی بوده‌اند و تأثیر متقابل آنها بر هم، فرهنگ جامعه را شکل داده است.
در این میان، موزه هنرهای معاصر تهران نقش خود را به‌عنوان یک مرکز فرهنگی برجسته ایفا کرده و تلاش می‌کند تا در کنار نمایش آثار هنری، بستری برای تعامل میان هنر و ادبیات فراهم کند. این رویدادها به‌خوبی نشان می‌دهند که چگونه می‌توان با استفاده از هنر، داستان‌ها و مفاهیم عمیق فرهنگی را به مخاطبان انتقال داد و در عین حال به غنای فرهنگی جامعه افزود. این دو نمایشگاه، فرصتی برای علاقه‌مندان به هنر، فرهنگ و کتاب فراهم کرده‌اند تا از نزدیک شاهد ارتباط میان این سه حوزه باشند. موزه هنرهای معاصر تهران، با ایجاد این پل میان هنرهای بصری و ادبیات، به ما یادآوری می‌کند که فرهنگ و هنر، دو بال یک پرواز هستند که همواره در کنار هم، توانسته‌اند افق‌های تازه‌ای را پیش‌روی جامعه بگشایند.
نظر شما