به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در قزوین، آیین رونمایی از کتاب «گوهر ناشناخته» به قلم رضا صمدیها امروز ۳ آذرماه با حضور فرهیختگان و روحانیون در تالار مفاخر مرکز اسناد و کتابخانه ملی استان قزوین برگزار شد.
رضا صمدیها، مولف کتاب «گوهر ناشناخته» در ابتدای این نشست گفت: از سال ۱۳۶۴ مشغول به پژوهش در مورد بزرگان و مفاخر قزوین هستم. با افتخار عرض می‌کنم تا زمانی که آیت‌الله مظفری در قید حیات بودند تمام نوشته‌هایم را قبل از چاپ به تایید ایشان می‌رساندم.
وی افزود: وقتی کار پژوهش کتاب «زهد مجسم» (شرح حال مختصر از زندگانی حضرت آیت‌الله‌العظمی علامه حاج سیدموسی زرآبادی قزوینی) به پایان رسید، مطالب را نزد آیت‌الله مظفری بردم که مطالعه کنند. ایشان با بررسی دقیق فرمودند برای شروع کار خوب است. سپس برای کتاب تقریظ نوشتند که این موضوع سبب شد چاپ نخست کتاب در عرض یک ماه به فروش برسد.
صمدیها بیان کرد: یک نفر نسبت به کتاب «گوهر ناشناخته» انتقاد کرد و گفت شخصیت علمی آیت‌الله مظفری خیلی بالا بود و هرگونه شناخت‌نامه‌ای که در مورد ایشان منتشر می‌شود نیز باید علمی باشد. در جواب ایشان گفتم حرف شما صحیح است و من هم ادعایی ندارم که پژوهش من علمی است. من در حد توان خودم شناخت‌نامه ایشان را منتشر کرده‌ام.
وی اظهار کرد: از زمان رحلت آیت‌الله مظفری ۲۳ سال می‌گذرد. در طول این مدت هیچ برنامه یا سخنرانی در مورد این شخصیت بزرگوار برگزار نشده است. زندگینامه ایشان که در کتاب «گوهر ناشناخته» منتشر شده به قلم خود آیت الله مظفری است بدون هیچ کم و کاستی. تمام تلاش خودم را به کار گرفتم که در حد وسع و توانم یک عالم بزرگوار را به نسل امروز معرفی کنم. انشالله که این کتاب فرصتی ایجاد کند تا دیگر پژوهشگران نیز در مورد شخصیت ایشان به پژوهش و تحقیق بپردازند.
آیت‌الله مظفری گمنام مانده است
حجت‌الاسلام سید رضا خضری که از شاگردان آیت‌الله مظفری بوده است در ادامه این نشست گفت: سال ۱۳۲۸ یا ۱۳۲۹ بود که بنده به اتفاق پدرم به قزوین آمدیم. برای تحصیل به مدرسه ابراهمیمه رفتم. حجره من در کنار حجره آیت‌الله مظفری بود. زمانی که من برای تحصیل وارد مدرسه شدم ایشان معمم بودند و به فضیلت اشتهار داشتند. ما هم در حدی نبودیم که این قضیه را تشخیص دهیم.
وی بیان کرد: یک وقت ایشان جمله ای فرمودند و معلوم شد مدتی نزد آیت‌الله مشکینی بودند. ایشان فرمودند که اگر انسان قرار باشد مسئله‌ای را بگوید، باید مطالعه داشته باشد و بدون مطالعه درس نگوید. ایشان فرمودند من رفته بودم پیش آقای مشکینی، مثل اینکه شخصی مطالعه دقیق قبل از درس نداشته بود و ظاهراً هنگام درس طلبه‌ای اشکالی وارد کرده بود؛ درنهایت به اشکال او پاسخ داد. طلبه دیگری اشکال وارد کرد و در اشکال بعدی که طلبه دیگری گرفت، او کتاب را بست و گفت واقع قضیه این است که من دیشب مطالعه نکرده‌ام.
حجت‌الاسلام سیدرضا خضری بیان کرد: در درس آیت‌الله بروجردی هم مثل اینکه ایشان (آیت‌الله مظفری) شرکت می‌کردند. داستانی را به این شرح نقل می‌کردند. «یک روز مسئله‌ای درباره رجال بیان فرمودند و من شب رفتم مطالعه کردم و فرداشب یک صفحه خیلی مفصل نوشتم و وقتی رفتم محل درس آقای بروجردی یک جایی ایستادم تا وقتی که آیت‌الله بروجردی آمدند بالای منبر. البته من قدری هم خجالت می‌کشیدم آن موقع، نامه را دادم خدمت ایشان. ایشان رفتند بالای منبر نشستند و یک نفسی کشیدند و نامه را درآوردند و شروع کردند به خواندن و حدود ۱۰ دقیقه بالای منبر نامه من را خواندند و بعد گفتند که این آقای مظفری کیه که این نامه را نوشته است، بارک الله».
وی تاکید کرد: برای معرفی آیت‌الله عظما مظفری، یک شخص هم‌تراز خود ایشان لازم است. ایشان خیلی گمنام مانده‌اند. آقای صمدیها در حد توان و در حد کمال ایشان را معرفی کردند که انشاالله خداوند خیرشان دهد.
تلاش مولف برای معرفی یک عالم ناشناخته
حمید عابدیها عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه امام خمینی (ره) قزوین که آخرین سخنران این برنامه بود گفت: یکی از ویژگی‌های آقای صمدیها این است که به سراغ چهره‌هایی می‌رود که تا امروز ناشناخته مانده‌اند و فکر نمی‌کنم به جز ایشان شخص دیگری سراغ این شخصیت‌ها برود. از این‌رو کار آقای صمدیها بسیار ستودنی است.
وی افزود: یکی دیگر از ویژگی‌های رضا صمدیها این است که با زمان‌بندی درست به سراغ مفاخر و عالمان قزوین می‌رود. خیلی وقت‌ها پژوهشگران زمانی تصمیم می‌گیرند در مورد یک شخص تحقیق کنند که متاسفانه دیگر آن شخص در قید حیات نیست و دسترسی به اطلاعات در مورد شخص مورد نظر بسیار دشوار می‌شود. ولی در این کتاب افرادی در مورد آیت‌الله مظفری اظهار نظر کرده‌اند که محضر ایشان را درک کرده‌اند ضمن اینکه خود مولف با ایشان آشنایی کامل داشته است.
عابدیها به ذکر خاطره‌ای از آیت الله مظفری اشاره کرد که در کتاب نیز آمده است. از پدربزرگم و نیز بعدها از دیگرانی مثل مرحوم حاج احمد عطار عشقی حمیدی‌زاده شنیده بودم که وقتی آن استاد بزرگوار پس از سالیان دراز تحصیل از نجف اشرف به قزوین برگشته بودند؛ عده کثیری از اعیان و تجار شهر برای تقلید از ایشان خواهان تحریر و تدوین رساله عملیه احکام شده بودند، ولی آیت‌الله به این اعتبار که آیت‌الله سیستانی از ایشان ارجح است همگان را به رجوع به وی در مسائل شرعیه سوق می‌داده‌اند. گویا می‌فرموده‌اند آنگاه که با آیت‌الله سیستانی در درس‌های فقه و اصول مرحوم آیت‌الله‌العظمی خویی هم دوره و هم درس بوده‌اند چند ماهی به دلیل کسالت و بیماری از حضور مرتب در مجالس درس و بحث آن استاد معظم بازمانده‌اند و این در حالی بوده که جناب سیستانی علی‌الدوام در آن دروس حضور داشته‌اند و همین مساله را دلیل ترجیح و تفضیل ایشان نسبت به خود تلقی و معرفی می‌کرده‌اند.
آیین رونمایی از «گوهر ناشناخته» به همت اداره کل کتابخانه‌های عمومی استان قزوین و مرکز اسناد و کتابخانه ملی استان قزوین برگزار شد. این کتاب با تیراژ ۵۰۰ نسخه و به قیمت ۲۵۰ هزار تومان توسط انتشارات مینودر قزوین به چاپ رسیده است.
نظر شما