به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اراک، سی و دومین فصلنامه فرهنگی و هنری (زمستان) رازان استان مرکزی با عنوان «ارج‌نامه حمیدرضا مهاجرانی» مترجم زاده اراک منتشر و به بازار کتاب عرضه شد.
در فهرست فصلنامه فرهنگی و هنری رازان بخش یادداشت سردبیر (دوستی با مردم جهان)، ارج نامۀ سید حمیدرضا مهاجرانی، چهار مضراب (بهروز مبصری)،معرفی و نقد کتاب، کتاب شناسی و آموزش داستان (سمیه رضایی)، از میان مقالات، استان مرکزی در خاطرات و سفرها و در نهایت اخبار و گزارش‌های فرهنگی و هنری به چشم می‌خورد.
در یادداشت سردبیر (لیلا خوانساری) در سی و دومین شماره فصلنامه فرهنگی و هنری رازان استان مرکزی با عنوان دوستی با مردم جهان آمده است:
دوستی با مردم جهان:
«ما با هم از یک ریشه‌ایم. ریشه‌های ما از یک سرشت و خمیر است. موجودیت و سردشتی یکسان داریم. آن چیزی که به ما ماهیت آدمی بودن و انسانیت را می‌دهد، آبشخور و ریشه‌های مشترک است. تنها تفاوت ما در رنگ‌ها و نژادهای ماست یکی سیاه است، یکی زرد پوست است و یکی سفید پوست. آیا این تفاوت در رنگ و نژاد، تفاوتی در معنای انسانیت ما می‌دهد؟! آیا معنای مهربانی، دوست داشتن و دوست داشته شدن در بین ملل مختلف متفاوت است؟ آیا مادر بودن، پدر بودن فرزند بودن و بودن‌های دیگر در فرهنگ ملت‌ها با هم متفاوت است؟! یک آفریقایی سیاه پوست همان گونه فرزندش را دوست دارد که یک سرخ پوست قبیله‌ای در آمریکا. دوست داشتن از سر مهر است و بر تفاوت‌ها استوار و قراری ندارد. این شماره از رازان به دوستی می‌اندیشد. دوستی با مردم عرب زبان که اگرچه با آنان در نژاد و زبان متفاوت هستیم که در خلقت همانند و هم ریشه‌ایم و اختلافی نیست که اگر هست از سر خرد و اندیشه و عاطفه و مهر نیست که از سر زیاده خواهی و بی‌تدبیری است.
این شماره به ادبیات عرب و احترام به آن می‌اندیشد ادبیاتی سترگ و موثر که ریشه‌هایی در فرهنگ و هویت این مردم شریف و نژاده دارد.
از این روی، به ارج‌نامه مردی پرداختیم که توانسته پلی از سر دوستی بزند بر ادبیات ریشه‌دار و عمیق عرب و ادبیات غرورآفرین و ریشه‌دار خودمان. سید حمیدرضا مهاجرانی با ترجمه‌هایش توانسته راه‌ها را باز کند. راه‌هایی که شاید سیاست نتوانسته چنان گشایشی بر آنها باشد، اما فرهنگ از جنس دیگری است فرهنگ می‌تواند ملل جهان را سر یک سفره بنشاند و بر دوستی‌ها و مهربانی‌ها مهر تاییدی بزند.
این شماره اگرچه رویکرد فراملّی دارد، با این حال، از داشته‌ها و فرهنگِ ملّی و حتی بومی ملّتِ ما خالی نیست. با یک چشم به دنیا نگرسته‌ایم و با چشم دیگر به داشته‌های خودمان.
شایسته است از یکایک نویسندگان ادبیاتِ عرب با مهر یاد کنیم و سپاسگزارِ مهربانی آنان باشیم که همکاری کردند و با یادداشت‌های خود اوراقی زرین به یادگار گذاشتند. و نیز سید حمیدرضا مهاجرانی نویسنده و مترجمِ ارجمند که ترجمه‌هایش توانسته مورد توجه خالقانِ اثر قرار گیرد و در ایران نیز جایگاه شایسته به دست آورد. از او نیز سپاسگزاریم که موجب شد تا این شماره فرصتی برای همکاری مشترک فراهم آورد.
در پایان از همه نویسندگان و همراهانی که در این شماره آزاری دارند سپاسگزاریم.»
نظر شما