رعیت در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، با بیان این مطلب افزود: حدود 80 قطعه از سروده‌هایم را برای انتشار در این مجموعه برگزیدم. اغلب این سروده‌ها تصویر و تخیل من اند و به موضوع‌ها و مضامین اجتماعی و شخصی می‌پردازند.

وی با تاکید بر جوشش به عنوان اصل و اساس شعر توضیح داد: شعر، جوشش درون شاعر و برگرفته از احساس اوست که باید منعکس کننده واقعیت‌ها باشد. گاه دیده می‌شود شاعری با هدف و انگیزه قبلی به سرودن شعری درباره یک موضوع ویژه می‌پردازد. اما چنین شعری ماندگار نخواهد بود.

این شاعر ادامه داد: واژه‌آرایی و تلاش برای ساختن شعر، مخاطب را دور می‌کند و شعر را با بحران مواجه می‌سازد.

وی درباره داشتن سوژه برای سرودن شعر اظهار داشت: شاعر می‌تواند موضوعی را در نظر داشته باشد و چون نقاشی آن‌را به تصویر بکشد، اما این امر نیز مستلزم اجتناب از شعرسازی توسط شاعر است.

رعیت در پایان یادآور شد: شاعر می‌تواند متاثر از سوژه یا موضوع‌های گوناگون که در جامعه و پیرامون او رخ می‌دهد به انتخاب موضوعی برای شعرش بپردازد. اما این تاثیرپذیری را نباید با استفاده از بازی‌های زبانی مخرب در شعر نشان داد.

رحمت‌الله رعیت شاعر و عضو انجمن ادبی سخن کاشان است. نخستین مجموعه شعر او با عنوان «میخانه جای من» در قالب غزل توسط انتشارات مرسل منتشر شده است.