چاپ نخست كتاب «عاشورا، قيامتي در دنيا» نوشته احمد رضوي از سوي موسسه فرهنگي پيوند با امام(ره) منتشر و روانه بازار نشر شد.\
هرگاه بخواهيم يك واقعه تاريخي را درست تحليل كنيم، بايد تمام حوادثي كه مؤثر در ايجاد آن واقعه بوده ـهر چند چندين سال قبل اين واقعه رخ داده باشدـ مورد مطالعه قرار گيرد؛ زيرا حوادث تاريخي همچون حلقههاي به هم پيوسته يك زنجيرند و از طرفي بايد به تمام آثار و پيامدهاي آن را نيز دقت كرد تا قضاوتي درست صورت گيرد و همه پرسشهاي درباره آن واقعه به درستي پاسخ داده شود.
واقعه عاشورا يكي از وقايعي است كه تحليل، قضاوت، بيان نظر و حتي استفاده نكات اخلاقي، سياسي، فرهنگي، اجتماعي و عاطفي از آن، نياز به مطالعات فراوان و بررسي دقيق تاريخ اسلام و حتي بررسي تاريخ قبل از اسلام (دوران جاهليت) را ميطلبد؛ زيرا عاشورا و حركت امام حسين(ع) ريشه در آن دوران دارد؛ چه اينكه واقعه شهادت امام حسين(ع) يك اتفاق تاريخي ـكه هيچگونه ارتباطي به قبل، و هيچ تأثيري در آينده نداشته باشدـ نبود.
اين كتاب با نكاتي از دوران جاهليت آغاز ميشود: «عبدمناف بن قصي ـكه نامش مغيره بودـ يكي از اجداد پيامبر اسلام (ص) است. وي داراي چهار پسر بود به نامهاي عمرو(مشهور به هاشم)، عبدالشمس، مطلب و نوفل. عمرو(هاشم) و عبدالشمس دوقلو بودند و هنگام ولادت انگشت هاشم به پيشاني عبدالشمس متصل بوده است. وقتي خواستند آن دو را با عمل جراحي از يك ديگر جدا كنند، پيشگويان و ستارهشناسان گفتند: "ميان فرزندان اين دو برادر تا هميشه جنگ و خونريزي برپا خواهد بود." اما چارهاي نبود بايد از يكديگر جدا ميشدند. عبدالشمس فرزندي داشت به نام اميه كه فرزندان وي به بنياميه و فرزندان هاشم به بني هاشم معروف شدند. پيامبر اسلام از نسل عمرو(هاشم) است.
هنگامي كه هاشم به حد رشد و كمال رسيد، مردانگي، شجاعت و بلنداي مقام در چهرهاش موج ميزد به همين جهت وي را عمروالعلي (داراي مقام والا و با عظمت) ميخواندند. همه مرم ايشان را به نيكي ستايش كرده و اشعاري در مدح ايشان ميسرودند. در مقابل اميه كه ثروت و مال زيادي هم داشت؛ چون آن مقام و صفات حسنه در او نبود، به هاشم حسادت ميورزيد و ميخواست خود را همتاي او يا بالاتر از او برساند. بنابراين، اميه از هاشم درخواست مفاخره كرد. ابتدا هاشم نميپذيرفت، اما بعد از اصرار اميه، با دو شرط مفاخره را پذيرفت؛ شرط اول اينكه هر كدام مغلوب شدند بايد پنجاه شتر را براي مردم مكه قرباني كند. و شرط دوم اينكه فرد مغلوب بايد به مدت ده سال از مكه بيرون رفته در جاي ديگر زندگي كند. اميه ـكه حسادت و غرورش بالا گرفته بودـ هر دو شرط هاشم را پذيرفت.
با توافق هر دو، فردي به نام "كاهن خزاعي" به عنوان داور اين مفاخره انتخاب شد. وقتي افتخارات و امتيازات يك يك آنها بررسي شد، كاهن خزاعي و همه حضار در مجلس، افتخارات و امتيازات هاشم را بسيار زياد ديدند و حكم به سيادت (سيد، آقا و سرور بودن) هاشم كردند و اميه مغلوب واقع شد. لذا بعد از قرباني كردن شتران، اميه به مدت ده سال در شام زندگي كرد.»
هاشم فردي مهمان نواز، مهربان و صبور بود. هنگامي كه ماه ذيالحجه فرا ميرسيد، مردم مكه را در مسجدالحرام جمع ميكرد و خطاب به آنان چنين ميگفت: «اي مردم شما همسايگان خانه خدا هستيد و در اين موقع زائران بيتالله بر شما وارد ميشوند و آنها مهمانان خدا هستند و مهمان براي اكرام سزاوارتر است و خداوند شما را بدين كار اختصاص داده و گراميتان داشته است. اكثر آنها پريشان حال و از نقاط دور دست بدينجا آمدهاند. بنابراين، آنها را پذيرايي كنيد و حمايت نمائيد و گرامي بداريد تا خداي متعال هم شما را گرامي دارد.»
هاشم حوضچههايي از آب چشمه پر ميكرد تا حجاج از آن آب استفاده كنند و حج گزاران را يك روز قبل از «يومالترويه» غذا ميداد و براي مني و عرفات آنها نيز غذا، گوشت، روغن و خرما تدارك ميديد. منصب سقايت و رسيدگي به امور حاجيان از آن هاشم بود كه بعد از هاشم به برادرش مطلب و بعد از وي به عبدالمطلب(فرزند هاشم) و بعد از عبدالمطلب، به فرزندش ابوطالب (پدر اميرالمؤمنين علي"ع") رسيد. با توجه به موقعيت اجتماعي كه هاشم و فرزندانش داشتند، روزبهروز بر كينهتوزي و حسادت بنياميه افزوده ميشد و گاه با نزاع و مجادله به پايان ميرسيد. ظاهرا پيشبيني پيشگويان و ستارهشناسان تحقق يافته بود.
«آراستگي به علم و فضيلت»، «پاكي، تقوا و اصالت خانوادگي»، «شايستگيهاي فردي» از امتيازات ويژه بني هاشم هستند كه مجموع همه اين عوامل باعث شدند تا بنياميه از بنيهاشم كينه به دل گرفته و در روز عاشورا، مرتكب فجايعي شدند كه تاريخ بشريت، هرگز به خود نديده و نخواهد ديد.
در انتهاي اين اثر، متن زيارت عاشورا با ترجمه فارسي آن، زينتبخش كتاب حاضر است.
چاپ نخست كتاب «عاشورا قيامتي در دنيا» در شمارگان 3000 نسخه، 114 صفحه و بهاي 14000 ريال راهي بازار نشر شد.
نظر شما