به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، ریموند کارور جونیور،‌ نویسنده امریکایی قرن بیستم، 19 سال پیش در چنین روزی، در دوم اوت 1988 میلادی در ایالات واشنتگن امریکا، بر اثر ابتلا به بیماری سرطان ریه،‌ درگذشت.

کارور در زندگی خود به عنوان داستان‌نویس مطرح شد و از او به عنوان عامل اصلی در تجدید حیات داستان کوتاه دهه 1980 نام می‌برند؛ اما این نویسنده به سرودن شعر نیز می‌پرداخت و در زندگی خود شش مجموعه شعر منتشر ساخته است.

این نویسنده در سال 1960 اولین داستان خود،‌ با نام «فصل‌های سخت» را به رشته تحریر در آورد و از آن پس نام خود را به عنوان داستان نویس ثبت کرد. کارور در سال 1976 موفق به دریافت جایزه ادبی او.هنری شد.

در ایران بیش از 15 مجموعه داستان کوتاه از این نویسنده به انتشار رسیده است و مترجمانی چون اسدالله امرایی، مصطفی مستور و فرزانه طاهری در ترجمه آثار این نویسنده به زبان فارسی کوشیده‌اند. 


کارور در شهر کلاتسکانی در ایالت اورگون که شهری صنعتی در کناره رودخانه کلمبیا است به دنیا آمد. او در شهر یاکیما در ایالت واشنیگتن بزرگ شد. پدرش کارگر صاحب یک کارخانه چوب‌بری و معتاد به الکل بود. مادر او گاهی به عنوان پیشخدمت و فروشنده کار می‌کرد.

ریموند در مدرسه‌ای محلی در یاکیما آغاز به تحصیل کرد. او در فراغت خود رمان‌هایی از میکی اسپیلانی یا نشریات ادبی را مطالعه می‌کرد. در سال ۱۹۵۶ میلادی وقتی که هجده سال داشت، با دوست دوران مدرسه‌اش، «ماریان بورک»، که شانزده ساله بود، ازدواج کرد. زمانی که فرزند دوم آنها به دنیا آمد، کارور بیست ساله بود. پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان دیویس، برای تامین هزینه گذران زندگی به مشاغل متفاوتی چون سرایداری، چوب‌بری و فروشندگی روی آورد. در طی سالهای زندگی مشترکشان، ماریان نیز شغل‌هایی چون پیشخدمتی، فروشندگی، منشی‌گری و معلمی داشت.

کارور به همراه خانواده‌اش به کالیفرنیا رفت، چرا که والدین همسرش در شهر پارادایز آن ایالت، خانه‌ای داشتند. در آنجا بود که وی به نوشتن علاقه‌مند شد و در دوره‌های آموزشی «نویسندگی خلاق» که توسط رمان‌نویسی به نام جان گاردنر تدریس می‌شد، شرکت کرد. گاردنر بر زندگی و پیشه کارور به عنوان یک نویسنده تاثیر عمده‌ای برجای گذاشت. کارور در ابتدا تحصیلاتش را در دانشگاه ایالتی چیکو و سپس در کالج ایالتی هامبولت در کالیفرنیا ادامه داد و در سال ۱۹۶۳ مدرک کارشناسی خود را دریافت کرد.

سال ۱۹۶۷ برای وی نقطه تحولی محسوب می‌شود، در این سال اثری از او در مجموعه مشهور «فولی» چاپ شد، پدرش درگذشت و مقدمات چاپ اولین اثر او، «نزدیک کلامث»، در حال فراهم شدن بود. همچنین در این سال بود که وی به همراه خانواده‌اش به پالوآلتو مهاجرت کرد تا بتواند به عنوان ویراستار کتاب‌های درسی در «Science Research Associates» استخدام شود. فعالیت کارور در این شغل تا سال ۱۹۷۰ ادامه داشت، اما او در این سال از آن سازمان اخراج شد. در سالهای دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در حالی که پیشه‌اش به عنوان نویسنده در حال اوج‌گیری بود، چند سالی در دانشگاه‌های آمریکا تدریس کرد.


در تاریخ دوم اوت ۱۹۸۸ ریموند کارور در سن پنجاه سالگی و به‌دلیل ابتلا به بیماری سرطان ریه در شهر پورت‌آنجلس در ایالت واشنگتن درگذشت. در همان سال، عضویت او در آکادمی آمریکایی هنر و ادبیات اعلام گردید.