توماس مان، نخستین نویسنده آلمانی برنده جایزه نوبل ادبیات، 52 سال پیش در چنین روزی، تنها دوماه پس از اینکه تمام اروپا به مناسبت هشتادمین سالروز تولدش، از او تقدیر کرده بود، بر اثر عارضه قلبی دیده از جهان فروبست.
گفت و گوی ایبنا با علی اصغر حداد درباره توماس مان
این اتفاق در حالی رخ داد که دوماه از تولد هشتادمین سالروز تولد مان گذشته بود و به این مناسبت بسیاری از نویسندگان و روشنفکران اروپایی از او تقدیر کرده بودند.
توماس مان (Thomas Mann) در روز ۶ ژوئن ۱۸۷۵ در شهر لوبک آلمان متولد شد. پدر او بازرگان غلات بود که بعدها به مقام سناتوری شهر لوبک هم رسید. او حاصل ازدواح این سناتور با دختری پرتغالی بود.
توماس جوان تحصیلاتش را تا ۱۹ سالگی در لوبک گذراند و پس از مرگ پدرش همراه خانوادهاش راهی مونیخ شد. در آنجا وارد یک شرکت بیمه شد و توانست نخستین اثر خود، «افتادهها» را به پایان برساند. در همان زمان وارد دانشگاه مونیخ شد و رشتههای تاریخ و ادبیات و اقتصاد سیاسی را دنبال کرد. در سال ۱۸۹۷ همراه برادرش به رم رفت و در همان سال کتاب «بودنبروکها» را آغازکرد که در سال ۱۹۰۱ توانست آن را چاپ برساند و شهرت زیادی کسب کند. در سال ۱۹۰۵ با خانمکاتیا پرنیگشایم دختر یکی از استادان دانشگاه مونیخ ازدواج کرد. در این مدت چند اثر دیگر از او انتشار یافت. «تریستان»، «گرسنگان»، «تونیو کروگر»، «ساعت دشوار»، «در آینه»، «اعلیحضرت»، «فونتان پیر»، «شامیسو» و «مرگ در ونیز» از جمله این آثارند.
در سال ۱۹۲۴ کتاب «کوه جاده» را منتشر کرد که باعث شد شهرت او دو چندان شود. در فاصله سالهای ۱۹۲۲ تا ۱۹۲۶ کتابهای «گوته و تولستوی»، «گفتار و پاسخ»، «تلاشها» و «یادداشتهای پاریس» را نوشت. در سال ۱۹۲۹ جایزه نوبل ادبیات به او اهدا شد. او نخستین آلمانی بود که این جایزه را به دست میآورد.
خبرنگاری خبرگزاری کتاب ایران، به مناسبت سالروز تولد این نویسنده، در خرداد ماه گذشته، با علی اصغر حداد، مترجم برخی از آثار این نویسنده به گفتوگو نشسته بود. این مترجم طی این گفتوگو، مان را دارای نبوغی خاص دانسته بود که رمانهای خود را با تلفیق موسیقی و ریاضی مینویسد.
نظر شما