خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- یاسر سماوات: درگذشت سیمین بهبهانی، موجی از تاسف و اندوه را در جامعه فرهنگی و هنری ایران ایجاد کرد. بانوی غزل بدون شک یکی از برجسته‌ترین شاعران زن زنده کشورمان بود و شاید فوت وی به گفته غزل تاجبخش، سال‌ها ادبیات ایران را گنگ و سردرگم کند. او که 42 وزن جدید به قالب غزل فارسی اضافه کرده بود، درست زمانی که این قالب تحت تاثیر شعر نیمایی، تنها سایه‌ای کمرنگ از خود به جا گذشته بود، در کالبد آن روح تازه‌ای دمید و بهبهانی به حق لقب نیمای غزل فارسی را به خود اختصاص داد. در این گزارش اظهار نظر چهره‌های متعدد فرهنگی، ادبی و هنری را که طی روزهای گذشته درباره بانوی غزل با ما گفت‌وگو کردند و برخی اظهار نظرهای دیگر در حاشیه این حادثه را، مرور کرده‌ایم.
محمدعلی سپانلو سیمین بهبهانی را مدافع ارزش‌های معنوی زنان دانست و اظهار کرد: سیمین قالب غزل را برای بیان مسائل رئالیستی امروز به‌کار برد، حتی وزن‌هایی را که به زندگی مدرن امروزی نزدیک است در آثارش دیده می‌شود و باید گفت بهبهانی خطی بین ادبیات کلاسیک و مدرن ایران کشید.
جواد مجابی، شاعر و داستان‌نویس معاصر هم درباره شعر بانوی غزل گفت: وی خلاصه‌ای از تجارب ملی را در شعرش منعکس کرده است. مثلاً آگاهی از مشروطیت، جنبش‌های ملی نفت، فاجعه 28 مرداد و انقلاب و جنگ و وقایع بعد از جنگ، در شعر او انعکاس دارد.
حسین اسرافیلی، شعر سیمین بهبهانی را شعر ارجمندی معرفی و اظهار کرد در آثار کمتر کسی می‌توان این سادگی و سهل و ممتنع بودن را ببنیم. او یک تنه کار چند نفر را در شعر معاصر بر دوش کشید.
غزل تاجبخش، با بیان اینکه شعر ایران تا مدت‌ها بدون این شاعر بزرگ گنگ و گیج است، اظهار کرد: سیمین بهبهانی 42 قالب در غزل جدید ایجاد کرد و بزرگی کارش وقتی معلوم می‌شود که ترانه «چرا رفتی، چرا من بی‌قرارم» همایون شجریان برگرفته از شعر او، در لوحی فشرده و با وجود آثاری از حسین منزوی و شفیعی کدکنی، معرکه‌ای به پا کرد.
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم قرآن کریم و حافظ پژوه، نثر سیمین بهبهانی را در کتاب «با مادرم همراه» است عالی توصیف کرد و گفت این متن مرا شگفت زده کرده است.
افشین علا، شاعر معاصر هم در یادداشتی که به مناسبت درگذشت بانوی غزل ایران برای ایبنا ارسال کرد، شعر «دوباره می‌سازمت وطن» سیمین بهبهانی را اثری دانست که به سرود ملی ایران پهلو می‌زند و البته تصریح کرد که این نکته به هیچ وجه جنبه سیاسی ندارد.
علا همچنین گفت‌وگویی با خبرنگار گروه کودک و نوجوان ایبنا انجام داد که می‌توانید این گفت‌وگو را اینجا بخوانید.
سهیل محمودی، شاعر و ترانه‌سرا درباره انتخاب قالب شعر از سوی بهبهانی اظهار کرد: گرچه سیمین بهبهانی قالب غزل را برگزید اما همواره تحولات اجتماعی در شعرش به شکلی نو وجود داشت و از این حیث شعر او از بسیاری غزلسرایان و نیمایی‌سرایان عصر خود، پیش‌تر بود.
علیرضا قزوه در یادداشتی به مناسبت درگذشت سیمین بهبهانی در وبلاگ خود نوشت: «سیمین هم زنی ست که ایران را دوست داشت و از خاندانی نژاده و بزرگ بود و روزگاری در دوران میانسالی اندیشه و فکرش بسیار تا بسیار بهتر از امروز کار می‌کرد».
سیروس ابراهیم زاده، بازیگر سینما،تلویزیون و تئاتر در یادداشتی به مناسبت درگذشت نیمای غزل نوشت: بهبهانی سنتی ترین زنی بود که در جهت تفکرات و اندیشه های نو قدم بر می داشت. با اینکه او در شعرهایش به مسائل امروزی اشاره می کند ریشه های شعر کلاسیک هم در آن دیده می شود.
بیوک ملکی، شاعر کودک و نوجوان گفت: سیمین بهبهانی از غزلسرایان توانایی بود که به دلیل سادگی و روانی که در اشعارش وجود دارد مخاطبان نوجوان را هم به خود جذب می‌کند. درگذشت سیمین بهبهانی درد و دریغی برای ادبیات امروز است.
ناهید کبیری، نویسنده و شاعر با نگارش یادداشتی برای ایبنا، سیمین بهبهانی را شخصیتی جهانی توصیف کرد و به ذکر خاطره‌ای از وی در چند روز آخر زندگی‌اش پرداخت.
حمیدرضا شکارسری، شاعر و منتقد ادبی با بیان اینکه سیمین بهبهانی وطن‌دوستی حقیقی بود که این را با قلمش اثبات کرد گفت: او می‌توانست به راحتی در بهترین نقاط دنیا زندگی مرفهی داشته باشد اما چنین نکرد و با هنر خود در تاریخ ادبیات ایران متعهدانه زیست.
منوچهر حسن‌زاده، مدیر انتشارات مروارید هم از سیمین بهبهانی به عنوان شاعری یاد کرد که حق‌التالیفش را به موسسات فرهنگی می‌بخشید.
گروه دفاع‌مقدس خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) با انتشار شعر «مردی که یک پا ندارد»، از توجه این شاعر فقید به تاریخ معاصر کشورمان و به ویژه جنگ تحمیلی عراق علیه ایران نوشت. ضمن اینکه گروه عکس ایبنا هم سه‌شنبه 28 مرداد 1393 و ساعاتی پس از درگذشت سیمین بهبهانی در منزل وی حاضر شد و گزارش تصویری حضور اهالی شعر و قلم در منزل سیمین بهبهانی را منتشر کرد.
گروه ادبیات ایبنا هم با انتشار آخرین گفت‌وگوی خبرنگار این گروه با سیمین بهبهانی که آخرین گفت‌وگوی رسانه‌ها با بانوی غزل ایران هم به حساب می‌آید به این شاعر فقید کشورمان ادای دین کرد.
محمدعلی سپانلو سیمین بهبهانی را مدافع ارزش‌های معنوی زنان دانست و اظهار کرد: سیمین قالب غزل را برای بیان مسائل رئالیستی امروز به‌کار برد، حتی وزن‌هایی را که به زندگی مدرن امروزی نزدیک است در آثارش دیده می‌شود و باید گفت بهبهانی خطی بین ادبیات کلاسیک و مدرن ایران کشید.
جواد مجابی، شاعر و داستان‌نویس معاصر هم درباره شعر بانوی غزل گفت: وی خلاصه‌ای از تجارب ملی را در شعرش منعکس کرده است. مثلاً آگاهی از مشروطیت، جنبش‌های ملی نفت، فاجعه 28 مرداد و انقلاب و جنگ و وقایع بعد از جنگ، در شعر او انعکاس دارد.
حسین اسرافیلی، شعر سیمین بهبهانی را شعر ارجمندی معرفی و اظهار کرد در آثار کمتر کسی می‌توان این سادگی و سهل و ممتنع بودن را ببنیم. او یک تنه کار چند نفر را در شعر معاصر بر دوش کشید.
غزل تاجبخش، با بیان اینکه شعر ایران تا مدت‌ها بدون این شاعر بزرگ گنگ و گیج است، اظهار کرد: سیمین بهبهانی 42 قالب در غزل جدید ایجاد کرد و بزرگی کارش وقتی معلوم می‌شود که ترانه «چرا رفتی، چرا من بی‌قرارم» همایون شجریان برگرفته از شعر او، در لوحی فشرده و با وجود آثاری از حسین منزوی و شفیعی کدکنی، معرکه‌ای به پا کرد.
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم قرآن کریم و حافظ پژوه، نثر سیمین بهبهانی را در کتاب «با مادرم همراه» است عالی توصیف کرد و گفت این متن مرا شگفت زده کرده است.
افشین علا، شاعر معاصر هم در یادداشتی که به مناسبت درگذشت بانوی غزل ایران برای ایبنا ارسال کرد، شعر «دوباره می‌سازمت وطن» سیمین بهبهانی را اثری دانست که به سرود ملی ایران پهلو می‌زند و البته تصریح کرد که این نکته به هیچ وجه جنبه سیاسی ندارد.
علا همچنین گفت‌وگویی با خبرنگار گروه کودک و نوجوان ایبنا انجام داد که می‌توانید این گفت‌وگو را اینجا بخوانید.
سهیل محمودی، شاعر و ترانه‌سرا درباره انتخاب قالب شعر از سوی بهبهانی اظهار کرد: گرچه سیمین بهبهانی قالب غزل را برگزید اما همواره تحولات اجتماعی در شعرش به شکلی نو وجود داشت و از این حیث شعر او از بسیاری غزلسرایان و نیمایی‌سرایان عصر خود، پیش‌تر بود.
علیرضا قزوه در یادداشتی به مناسبت درگذشت سیمین بهبهانی در وبلاگ خود نوشت: «سیمین هم زنی ست که ایران را دوست داشت و از خاندانی نژاده و بزرگ بود و روزگاری در دوران میانسالی اندیشه و فکرش بسیار تا بسیار بهتر از امروز کار می‌کرد».
سیروس ابراهیم زاده، بازیگر سینما،تلویزیون و تئاتر در یادداشتی به مناسبت درگذشت نیمای غزل نوشت: بهبهانی سنتی ترین زنی بود که در جهت تفکرات و اندیشه های نو قدم بر می داشت. با اینکه او در شعرهایش به مسائل امروزی اشاره می کند ریشه های شعر کلاسیک هم در آن دیده می شود.
بیوک ملکی، شاعر کودک و نوجوان گفت: سیمین بهبهانی از غزلسرایان توانایی بود که به دلیل سادگی و روانی که در اشعارش وجود دارد مخاطبان نوجوان را هم به خود جذب می‌کند. درگذشت سیمین بهبهانی درد و دریغی برای ادبیات امروز است.
ناهید کبیری، نویسنده و شاعر با نگارش یادداشتی برای ایبنا، سیمین بهبهانی را شخصیتی جهانی توصیف کرد و به ذکر خاطره‌ای از وی در چند روز آخر زندگی‌اش پرداخت.
حمیدرضا شکارسری، شاعر و منتقد ادبی با بیان اینکه سیمین بهبهانی وطن‌دوستی حقیقی بود که این را با قلمش اثبات کرد گفت: او می‌توانست به راحتی در بهترین نقاط دنیا زندگی مرفهی داشته باشد اما چنین نکرد و با هنر خود در تاریخ ادبیات ایران متعهدانه زیست.
منوچهر حسن‌زاده، مدیر انتشارات مروارید هم از سیمین بهبهانی به عنوان شاعری یاد کرد که حق‌التالیفش را به موسسات فرهنگی می‌بخشید.
گروه دفاع‌مقدس خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) با انتشار شعر «مردی که یک پا ندارد»، از توجه این شاعر فقید به تاریخ معاصر کشورمان و به ویژه جنگ تحمیلی عراق علیه ایران نوشت. ضمن اینکه گروه عکس ایبنا هم سه‌شنبه 28 مرداد 1393 و ساعاتی پس از درگذشت سیمین بهبهانی در منزل وی حاضر شد و گزارش تصویری حضور اهالی شعر و قلم در منزل سیمین بهبهانی را منتشر کرد.
گروه ادبیات ایبنا هم با انتشار آخرین گفت‌وگوی خبرنگار این گروه با سیمین بهبهانی که آخرین گفت‌وگوی رسانه‌ها با بانوی غزل ایران هم به حساب می‌آید به این شاعر فقید کشورمان ادای دین کرد.
نظر شما