به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، حبيب شيري سخنگوي شوراي شهر تبريز گفت: بر اساس اسناد، منابع موجود تاريخي و مطالعات انجام گرفته آرامگاه شمس تبريزي، پير و مراد مولانا جلال‌الدين محمد بلخي در منطقه گجيل تبريز واقع شده است.

وي افزود: اين آرامگاه اخيرأ پس از انجام مطالعات تاريخي، بررسي اسناد و منابع معتبر موجود توسط كارشناسان و تاريخ پژوهان در تبريز شناسايي شده و به زودي نسبت به بازسازي و احياي آرامگاه شمس تبريزي اقدام خواهد شد.

سخنگوي شوراي شهر تبريز ضمن رد ادعاي ديگر شهرها و كشورها مبني بر قرار گرفتن آرامگاه شمس در شهرهاي مختلف اظهار داشت: متأسفانه در سايه غفلت و سكوت تاريخي متوليان فرهنگ و تاريخ طي سال‌هاي گذشته و عدم مطالعه و تحقيق دقيق پيرامون اين موضوع ادعاهاي بسياري مبني بر قرار داشتن آرامگاه شمس تبريزي در شهرها و حتي كشورهاي ديگر مطرح شده، اما شوراي شهر و شهرداري تبريز قصد دارد بر اساس مستندات اين واقعيت تاريخي به اثبات برساند.

شيري در خاتمه سخنانش يادآور شد: به‌زودي مراحل احيا و بازسازي آرامگاه شمس از سوي شهرداري آغاز خواهد شد.

شمس‌الدین یا شمس تبریزی از صوفیان مشهور سده ششم هجری است. شهرت اين شاعر نامدار بیشتر به‌دليل آشنایی با مولاناست و دیوان غزل‌های مولوی با نام کلیات شمس شناخته می‌شود.

مجموعه مزار عارف بزرگ مشرق زمین شمس تبریزی که امروزه تنها یادگار آن مناری است با ارتفاع حدود 5/14 متر، در منطقه غرب خوی در محله شمس تبریزی نزدیک امامزاده سید بهلول(ع) قرار دارد.

با توجه به نوشته‌ها و اسناد باقیمانده تعداد این منارها سه عدد بوده که در گذر زمان دو تای آن تخریب شده و تنها منار باقیمانده نیز خمیدگی قابل توجهی پیدا کرده است. منار با شاخ‌ها و جمجمه‌های قوچ‌های وحشی تزیین شده که گویا حاصل شکار یک روزه شاه اسماعیل و قشون او بوده است.

مصالح به‌کار رفته در ساخت منارهاي موجود سنگ و بقیه آجر است و وسیله پلکانهایی در درون منار می‌توان به قسمت انتهایی آن دسترسی پیدا کرد.

درباره سازنده منارها، تاریخ ساخت و نیز کاربرد آن مطالب مختلفی بیان شده، ولی گویا بخشی از کاخ شاهی خاقان صفوی بوده که در کنار مزار شمس تبریزی و به خاطر علاقه‌ای که به شخصیت معنوی او داشته، دستور ساخت آن کاخ را داده است. بعضی از محققان معتقدند آن مناره‌ها را به دوره قبل از مغول (سلجوقی) منسوب می‌كنند.