به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، اين اثر، شرح فارسي بر كتاب «الاسفارالاربعه» مهمترين اثر ملاصدرا شيرازي است كه آيتالله حسنزاده آملي براي شاگردانش تدريس كرده و موسسه بوستان كتاب پس از ويرايش دقيق و تبديل زبان گفتار به نوشتار، آن را در جلدهاي متعدد عرضه كرده است.
اسفارالاربعه مهمترين اثر فيلسوف بزرگ اسلامي، صدرالمتالهين شيرازي است كه در آن، انديشههاي عميق فلسفي خود را به نگارش در آورد و اصول و اركان «حكمت متعاليه» را پي افكند. اين كتاب از همان آغاز تاليف، مورد توجه اهل انديشه و فلسفه قرار گرفت و در حلقههاي درس و بحث و مباحثه به عنوان متن درسي با استقبال شگفتي روبهرو شد. از آن زمان تاكنون، فيلسوفان و عالمان اسلامي شرحهاي متعددي بر اين كتاب نوشتهاند كه يكي از اين فيلسوفان معاصر، علامه آيةالله حسنزاده آملي است كه با تبحر كامل در فلسفه و عرفان اسلامي و چيرهدستي در تبيين حكمت متعاليه و تامل و بحث و تحقيق و تشكيل حلقههاي درسي چندين رساله، كتاب «اسفار» را شرح كرده است.
استاد در بخشي از مقدمه جلد نخست كتاب درباره «حكمت» مينويسد: «حكمت به معناي واقعي آن با پيدايش انسان پديد آمد و به همراه او تربيت و رشد و تعالي يافت، و همچنان با زندگي او درآميخته و هرگز از او دست برنخواهد داشت، زيرا كلمههايي مانند چرا، به چه علت، براي چه، از چه، و اين چيست و...، هيچگاه از انسان دست بر نميدارد. پس اگر حكمت را كنار بگذاريم ديگر انسان نخواهيم بود؛ همانگونه كه دريافتهاي قلبي و الهامات و حدسيات و فرضيات نيز هميشه با انسان زندگي كرده است.
قرآن كريم، حضرت آدم و پدر همه را عالم به اسماء الهي يعني همان اسماء اشياء و حقيقت آنها معرفي كرد، كسي كه رمز و راز طبيعت را از راه قلب دريافت كرده و حقيقت را ميداند و اولين متعلم از مدرسه "علمك مالم تعلم" است. اديان الهي بر اين اتفاق دارند. تاريخ ملتهاي كهن از يونان و ايران نيز نشان ميدهد كه اولين حكما انبيا(عليهمالسلام) بودهاند، معلم بشر و كسي كه علوم مختلف را تعليم داده "هرمس" به زبان يونانيان و "ادريس" به زبان اديان است. ايرانيان نيز كه تمدن هزاران ساله دارند معلمين نخستين بشر را انبيا(عليهمالسلام) ميدانند و حكمايي را معرفي ميكنند كه از راه رياضت و روش قلبي و ارادت اشراقي به حقايق دست يافتهاند.
معناي اين سخن انكار دريافت بشر از راه عقل نيست، چه اين كه انديشه و فكر به مثابه راهي براي فهم حقايق در اختيار همگان بوده و همه ميتوانستهاند از آن براي فهميدن حقايق كمك بگيرند، بلكه مراد اين است كه هميشه ارادت اشراقي و رسيدن به حقايق از راه دل، اقدم از راه عقل بوده است طبيعي است كه بزرگان و حتي انبيا(عليهمالسلام) براي بيان دريافتهاي خود بايد آن را در كسوت قياسهاي عقلي ميريختهاند تا ديگران به دريافت آن نايل شوند. چگونه متعلمي كه ميخواهد قدم در راه رياضت بگذارد و به حقايق از راه اشراق دسترسي پيدا كند قانع ميشود كه مرارت و سختيهاي راه را تحمل كند؟ حسن ظن به استاد در كنار منطقي قوي و خردي نيرومند او را وادار ميسازد كه مسير ناهموار را طي كند اين چنين حكمت اشراقي با فكر و انديشه با هم آميختند.»
علوم تجربي نيز به روشي همانند روش مزبور به شكوفايي و توسعه رسيد. علماي رشتههاي مختلف بر اثر برخورد با موارد گوناگون از راه حواس و تكرار آنها و آزمايش و گرفتن نتايج مشابه، به مطالب و كليات عقلي رسيدهاند، اين كليات همان قضاياي عقليه هستند كه در علوم به عنوان «مبادي قياس» به كار گرفته ميشوند.
آيتالله حسنزاده آملي درباره كتاب اسفار ملاصدرا مينويسد: «كتاب شريف اسفار، كتابي انسانساز، و به تعبير بزرگان ما ـرضوانالله عليهمـ تفسير انفسي قرآن كريم است. مرحوم صدرالمتالهين، اسراري را از قرآن كريم جدا و دستهبندي كرده و آن را اسرارالآيات ناميده است. آنچه در كتاب اسرارالآيات به تفصيل آمده، در اين كتاب اسفار خوانده ميشود، و باز به تعبير استاد ديگرمان، اين كتاب، امالكتاب كتب مرحوم آخوند ملاصدراست. مراد از امالكتاب آن است كه وقتي درست هضم شود كتابهاي ديگرش فهميده ميشود و به آنها ميرسند، خداوند درجات ايشان را متعالي كند. استاد ديگرمان ميفرمود: بكوشيد كه همين علم اعلا را ـكه در كتاب ما در اين چاپ سنگي جلد اول است؛ يعني از ابتدا تا آخر اتحاد عاقل به معقول، كه به اول جواهر و اعراض اسفار ميرسدـ را به درستي بفهميد و هضم كنيد كه مباني حكمت متعاليه با فهميدن آن به دست ميآيد. پس از خطبه، مرحله اول اسفار شروع ميشود: قسم اول پنج مسلك است و مسلك اول آن شش مرحله و قسم دوم در جواهر و اعراض است، پس از آن ده موقف و ده باب در الهيات و نفس و معاد است. با هضم اين مسائل در مسالك، يعني علم الهي اعم و علم اعلا، مباني مرحوم آخوند در حكمت متعاليه به دست ميآيد. با همين مباني در جواهر و اعراض و كتاب نفس پيشرفت بهتر و قويتر و سريعتر خواهد بود، با دستيابي به اين سرمايه، تحقيق و تنقيب ممكن و ميسر ميگردد. پس اين كتاب امالكتاب كتب و صحف ديگر مرحوم آخوند است.»
آيةالله حسنزاده آملي سال 1307 شمسي در ايراي لاريجان آمل به دنيا آمد. وي در سال 1329 به قصد تحصيل علوم حوزوي به تهران هجرت كرد و در محضر اساتيد بنام آن زمان: علامه شعراني، حاج شيخ محمدتقي آملي، شيخ محمدحسين فاضل توني، حاج ميرزا احمد آشتياني، حاج ميرزا ابوالحسن قزويني و ميرزا مهدي الهي قمشهاي دانش آموخت. سپس به سال 1342 تهران را به قصد اقامت در قم ترك گفت و در اين شهر در محضر علامه طباطبائي و برادر بزرگوارش محمدحسن الهي (طباطبائي) و برخي ديگر از بزرگان حوزه، تلمذ كرد و از آن تاريخ تا سالهاي اخير به تدريس فلسفه، عرفان و رياضيات و نجوم اشتغال داشتهاند.
وي آثار متعددي دارد كه موسسه بوستان تاكنون آثار زير را به صورت مجموعه آثار منتشر كرده است: الهينامه، كلمه عليا، الحججالبالغه، اضبطالمقال، دروس معرفةالوقت والقبله، النور المتجلي فيالظهور الظلي، خيرالاثر در رد جبر و قدر، هزار و يك كلمه (تاكنون 6 جلد)، مجموعه مقالات، دروس هيئت (2 جلد) و تحقيق كتابهاي: نفس شفا، الهيات شفا، شرح فصوصالحكم خوارزمي، شرح فصوصالحكم قيصري، شرح اشارات، خلاصه تفسير منهجالصادقين و اتحاد عاقل به معقول.
چاپ دوم كتاب «شرح فارسي الاسفارالاربعة صدرالمتالهين شيرازي» (جلد دوم) در شمارگان 1000 نسخه، 760 صفحه و بهاي 120000 ريال راهي بازار نشر شد.
چهارشنبه ۷ اردیبهشت ۱۳۹۰ - ۱۳:۰۰
نظر شما