به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، مطالعات خليج فارس نياز به بررسي تحقيقات انجام شده از سوي سياحان و سياستمداران دارد كه در سال‌هاي مختلف در اين حوزه آثاري از خود بر جاي گذاشته‌اند. كتاب «وقايع‌نگاري خليج فارس»، اثر «جان گوردون لاريمر»، با عنوان اصلي « The Gazetteer of The Persian Gulf, Oman and Centeral Arabia, Calcutta, India, 1915» به وقايع‌نگاري تاريخي، جغرافيايي، اجتماعي و... كشورهاي حوزه خليج فارس مي‌پردازد.
بنياد ايران‌شناسي با گزينش بخش تاريخ ايران، اين اثر را ترجمه كرده است. ترجمه كتاب با ديدگاهي ايران‌شناختي صورت پذيرفته و به همين علت نيز بخش مربوط به تاريخ ايران انتخاب و از عربي به فارسي منتشر شده است.
موضوعات اين كتاب هدف كشورهايي را كه در خليج فارس پژوهش مي‌كرده‌اند را بهتر و بيشتر از وقايع‌نگاري فردي روشن مي‌كند و مي‌تواند دست‌مايه پژوهش‌هاي چندگانه و رساله‌هاي متعددي باشد.
«وقايع نگاري خليج فارس، بخش تاريخ ايران» بر اساس آنچه ناشر انگليسي آن نوشته است، شامل دو بخش است. بخش نخست دربرگيرنده «تاريخ خليج فارس و سرزمين‌ها و بلاد اطراف آن» و بخش دوم «معجم جغرافيايي منطقه» نام دارد.
همچنين بخش نخست كتاب شامل دو مبحث است، مبحث نخست شامل «تاريخ عمومي منطقه خليج فارس و منطقه عمان و ولايات عربي در ساحل غربي خليج فارس و بخش مركزي جزيري‌‌العرب و عراق و عثماني» كه در واقع بخش عربي كتاب است.
مبحث دوم شامل «سه فصل خوزستان، تاريخ خليج فارس و جزاير آن و تاريخ مكران» است، كه بايد بخش ايراني كتاب خوانده شود. اين بخش ترجمه كوچكي است كه اختصاص به بخش تاريخ ايران دارد.
«اوضاع داخلي ايران از دوره نادرشاه تا مظفرالدين‌شاه»، «روابط ايران با كشورهاي مختلف»، «قدرت‌هاي جهاني حاضر در خليج فارس و رقابت آنها بر سر خليج فارس»، «كمپاني‌هاي كشورهاي خارجي در خليج فارس»، «تجارت در خليج فارس»، «فرستادگان، سفارت‌ها و گروه‌هاي ديگر مستقر در خليج فارس» و... از جمله بخش بعدي اين كتاب تاريخي است.
شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۰ - ۱۲:۴۶
نظر شما