خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)حبيب الله نيك نژاد،روزنامه نگار ومترجم:«اريك آبيدال» مدافع تيم ملي فرانسه و بازيكن 31 (سي و يك) ساله تيم بارسلونا را بايد يكي از خوشبخت‌ترين بازيكنان فصل فوتبال 2011 ـ 2010 قلمداد كرد. مردي كه مي‌خواهد سود انتشار كتاب بيوگرافي‌اش را به يك انجمن حمايت از بيماري‌هاي سرطاني اختصاص دهد. وي در اين ارتباط مي‌گويد: من مي‌رفتم كه حيات و زندگي‌ام را از دست بدهم و وقتي به آن شرايط فكر مي‌كنم، مي‌بينم كه هيچ چيز در آن شرايط برايم ارزش نداشته و تنها از خداي خود مي‌خواستم كه مرا براي سرپرستي خانواده و سه دختر كوچكم حفظ كند.

«اريك آبيدال» در سال 2007 از المپيك مارسي جدا و در 27 سالگي راهي بارسلونا شد و همراه با اين تيم به افتخارات زيادي از جمله 10 جام قهرماني در ميادين مختلف دست يافت، ولي به صورتي ناگهاني دو ماه قبل با بيماري سرطان كبد روبرو و توموري بدخيم بروي كبد او بوجود آمد و همين مسأله رفت تا زندگي وي را دچار مشكل كرده و حداقل به دوران بازيگري‌اش در اوج آمادگي پايان دهد.

ولي تلاش به موقع پزشكان باعث شد تا اين بازيكن،حياتي دوباره به دست آورد و مانند «لنس‌آرمسترانگ» دوچرخه سوار افسانه‌اي جهان زندگي تازه‌ايي به دست آورد. مردي كه او هم سال‌ها با بيماري سرطان دست و پنجه نرم كرد و در نهايت با غلبه بر آن در اولين سال بازگشتش به دنياي دوچرخه‌سواري فاتح جام قهرماني «توردوفرانس» فرانسه شود.

«اريك آبيدال» تنها دو ماه بعد از عمل جراحي روي كبدش توانست، در فينال جام قهرماني باشگاه‌هاي اروپا در ويمبلي لندن حضور يافته و يكي از بهترين بازيكنان ميدان شناخته شد. بازيكني كه دو سال قبل در فينال همين جام در ورزشگاه المپيك شهر رم كه از قضا بازي ميان همين دو تيم برگزار شد، بدليل محروميت غايب بود و حالا يك معجزه الهي توانست او را به همسر و سه دخترش بازگرداند و بازيكنان بسيار هوشيار بارسلونا، كه به جرات تركيبي از بهترين تيم تاريخ فوتبال جهان را بوجود آورده‌اند، به هنگام دريافت كاپ جام قهرماني و با اشاره «كارلوس پويول» كاپيتان ثابت اين تيم «اريك آبيدال» را به عنوان كاپيتان معرفي كردند. و ميشل پلاتيني رئيس اتحاديه فوتبال اروپا و هموطن «اريك آبيدال» پس از خوش و بشي، ضمن آرزوي سلامتي براي هموطنش جام را به او داد تا شيرين‌ترين در زندگي «اريك آبيدال» رقم خورده و او به درخواست يك انجمن خيريه پاسخ داد تا مجوز كتاب ماجراهاي زندگي دو ماهه‌اش را اختيار آنان قرار دهد و پاداش را كه از پيروزي در اين جام نصيبش شد به انجمن خيريه‌ايي كه مخصوص بيماران سرطاني است اختصاص داد.
«اريك آبيدال» در مصاحبه با روزنامه اكيپ چاپ فرانسه مي‌گويد: وقتي خبر بيماريم را شنيدم، تمامي وجودم مي‌لريزد. زيرا در آن لحظه هرگز فكر نمي‌كردم كه يك بيماري كوچك مرا به اين جا برساند.
او در ادامه اظهاراتش مي‌افزايد: ولي ترديدي ابهام‌آميز به من مي‌گفت: همه چيز به خوبي پيش مي‌رود و نگران آينده و بچه‌هايت نباش و بايد خدا را بسيار شاكر باشم كه همه چيز به خوبي پيش رفت، و خدا زندگي ديگري به من داد و حالا احساس مي‌كنم، شادي‌ها و غم‌هاي زندگي معنا و مفهومي ديگر برايم پيدا كرده است و به همين خاطر از خداي خود سپاسگزارم و بعد از اين هم تمام تلاشم را به كار خواهم گرفت و منبعي براي كسب درآمد باشم تا تمامي آن مبالغ را در اختيار انجمن‌هاي خيريه قرار دهم كه آنان براي نجات بيماراني سرطاني تلاش مي‌كنند، زيرا حالا متوجه شده‌ام كه بين بودن  يا نبودن يك لحظه است و همانطور كه گفتم، زندگي برايم رنگ، بو و مفهومي ديگر پيدا كرده است و از اين نظر هم از خداي خود سپاسگزارم زيرا او زندگي را به طريقي ديگر برايم رقم زد و معنا كرد!
در پايان بد نيست اشاره كنيم كه تماشاگران بارسلونا به دليل ابراز همدردي با اين بازيكن و خانواده نگران او در دقيقه 22 تمامي بازيهايي كه او به دليل بيماري از دست داد، به پا برخاسته و برايش آرزوي سلامتي مي‌كردند و حالا با بازگشتش به وي عنوان نماد مبارزه و سرسختي داده‌اند.