خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)حبيب الله نيك نژاد،روزنامه نگار و مترجم: ورزش هر كشور مقوله‌اي است كه جدا از پديده‌هاي ديگر آن جامعه نبوده و هنجارها و ناهنجاري‌هاي آن در كنار ساير پديده‌هاي سياسي، فرهنگي، اقتصادي و اجتماعي حركت مي‌كند.
ورزش، پديده‌ايي است كه بايد به صورت علمي و به دور از  تنش پيگيري شود و افرادي كاملاً متخصص مديريت آن را بر عهده بگيرند.
متأسفانه طي دهه‌هاي گذشته و حتي قبل از انقلاب شكوهمند اسلامي نيز با ديدگاهي كاملاً غيرتخصصي با آن برخورد شده و تا زماني كه ما با اين نگاه به آن بنگريم، نبايد انتظار معجزه در ميادين ورزشي داشته باشيم كه نمونه بارز آن بازي‌هاي المپيك 2008 پكن، ديدارهاي انتخابي جام‌جهاني 2010 اتريش و سوئيس و  بازي هاي مقدماتي المپيك 2012 لندن بود كه درباره آن مطالب خواندني و مهمي منتشر شده و سخنراني‌هاي زيادي درباره‌اش ايراد شده است.
از ديگر مسائلي كه تاكنون آنطور كه بايد به آن پرداخته نشده است، مسأله علم دوپينگ بوده كه هنوز هم براي بسياري از مديران، مربيان و حتي بازيكنان ما ناشناخته مانده و بارها پيش آمده كه بازيكني بدون اطلاع و درست به هنگام مصدوميت‌هاي شديد، اقدام به خوردن داروهايي مي‌كند كه در علم پزشكي دوپينگ محسوب شده و ورزشكار مصدوم بدون هيچ شناختي اقدام به استفاده از آن مي‌كند،دچار محروميتي‌هايي ناخواسته مي‌شود و از آن بدتر اينكه در تورنمنت‌هاي جهاني  يا بازي هاي قهرماني قاره و حتي المپيك‌ها شركت كرده و بعد از كسب مدال با دادن تست دوپينگ از عنواني كه بدست آورده است بازمانده و دچار محروميت مي‌شود. 

نگارنده فكر مي‌كند كه حالا زمان آن فرا رسيده كه ما بهترين متخصصان را براي آشنايي قهرمانان خود به علم دوپينگ به خدمت گرفته و از‌آنان بخواهيم كه ورزشكارانمان را با تمام موارد دوپينگ آشنا كرده و به آن‌ها شناختي كاملاً كارشناسانه بدهند.
 
با انتشار كتاب‌هايي به زبان ساده، ورزشكاران خود را از مراحل سني نوجواني با اين پديده شوم آشنا كنيم.
در اين ميان بعضي اوقات نقش سليقه يا بهتر بگوييم تن‌دادن به مسائل احساسي باعث آن مي‌شود كه ما به دليل نا آگاهي،به آنچه شرح وظايفمان است به درستي عمل نكرده و بعضي از ورزشكاران را قرباني آن حس ‌كنيم و وقتي شخص مورد نظر در اين باره معترض مي‌شود، بلافاصله انگ دوپينگ را به او زده و وي را از همراهي تيم محروم مي‌كنيم كه اگر ورزشكار يا مربيان شناختي از كتاب هاي دوپينگ داشته باشند به سادگي نمي‌شود به شخص موردنظر وصله دوپينگي بودن زد. 
آنچه نگارنده طي سال ها حضورم در جامعه ورزش به آن رسيده‌ام اينكه بايد كتبي در اختيار ورزشكاران قرار گيرد كه آنان به خوبي راه و چاره را دريافته و به سادگي اسير توطئه‌ها نشوند.
شايد ورزش ما مشكلات عديده‌تري داشته باشد كه اميدواريم با صبوري و بردباري روز به روز به آنها غلبه كرده و به جايي برسيم كه جامعه ورزش استحقاق آن را دارد. ولي اين دليل نمي‌شود كه با مشكل دوپينگ برخورد نكنيم كه آخرين نمونه اين مشكل را همين چند روز قبل ميان دوچرخه‌سواران ايراني حاضر در تور آذربايجان داشتيم كه متأسفانه منجر به محروميت چهارتن از آنان و شركت نكردن اين افراد در جام دوچرخه‌سواري چين بود كه اين مسابقات به نوعي جواز ورود به بازي هاي المپيك 2012 لندن محسوب مي شد و متأسفانه بر اثر همين دلايل اين فرصت از دست رفت. 

آنچه در اين ميان بايد به آن اشاره كرد، اينكه مقوله دوپينگ بسيار پيچيده و حساس و لازمه آن شناخت كافي و مطالعاتي روي همه موارد آن است. 
يادم مي‌آيد در سال 1988 هنگام بازي‌هاي المپيك سئول وقتي بن جانسون توانست كارل لوئيز ،اعجوبه دو و ميداني امريكا را در سرنوشت‌سازترين رشته المپيك يعني دو يكصدمتر سرعت شكست دهد و ركورد المپيك را از دست آمريكايي‌ها  بگيرد و پرچم آنان را زير سايه پرچم كشورش قرار دهد بلافاصله به او انگ دوپينگي زده و كميته انضباطي بازي‌هاي المپيك او را براي دو سال  از شركت در رقابت‌هاي دو و ميداني محروم كرد. اين دونده گستاخ وقتي دوران محروميت‌اش با كمي بخشش به پايان رسيد در اولين مصاحبه‌اش با خبرگزاري فرانسه گفت: من بايد اعتراف كنم كه تمامي ورزشكاران حرفه‌اي جهان دوپينگ مي‌كنند و راه مقابله با مسئولان و كنترل‌كنندگان كميته‌‌هاي پزشكي و ضد دوپينگ آن است كه راه‌هاي مقابله با آنان را پيدا كرد كه اين مسأله در آن سال‌هاي جار و جنجال زيادي به وجود آورد.
يعني اينكه دوپينگ وجود دارد و فقط بايد با مطالعه و برخورداري از كتابهاي ضد دوپينگ راه رويارويي با آن و اسير نشدن در منجلاب آن را پيدا كرد.