به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، دكتر ابوالقاسم اسماعيل‌پور در سومين مجموعه درس‌گفتارهايي درباره‌ عطار به بررسي تاثير فرهنگ ايران باستان در آثار عطار مي‌پردازد. اين نشست عصر چهارشنبه (12 مرداد) در مركز فرهنگي شهر كتاب برپا مي‌شود.

عطار نيشابوري، ميراث فرهنگ ايران باستان، ميراث فرهنگ اسلامي، ميراث تصوف خراسان و ميراث شعر قبل از خود را در منظومه‌ فکري و هنري خويش ذوب کرده و در صورت چند مثنوي و يک ديوان به آن‌ها شکل بخشيده است و شناخت تاثيرپذيري‌‌هاي عطار از آثار پيشين يکي از محورهاي مهم عطارشناسي است.

به گفته اسماعيل‌پور، عطار در سه اثر برجسته خود، «منطق الطير»، «مصيبت نامه» و «الهي نامه»، بارها نام «ديو» را مي‌آورد و آن را به جاي واژه‌هاي «شيطان» و«ابليس» به كار مي‌برد. اين واژه را عطار از ادبيات ايران باستان گرفته است. روشن است كه چرا عطار از آن واژه‌ها استفاده كرده چون او خراساني است و زبان خراسان در دوران باستان، پهلوي بوده است. از اين رو، طبيعي است كه مضامين دوره اشكاني، در آثار او آمده باشد.

ديوان قصيده‌ها و غزل‌هاي عطار در حدود ده‌هزار بيت است. الهي‌نامه، پندارنامه، خسرونامه، اسرارنامه، مصيبت‌نامه از آثار او به‌شمار مي‌آيند. از مثنوي‌هاي بسيار مشهور او منطق‌الطير است كه نزديك به هفت هزار بيت دارد و مراتب سير و سلوك و رسيدن به حق و توحيد را از زبان مرغان كه در طلب سيمرغ حركت مي‌كنند، بيان مي‌دارد. عطار در اين کتاب هفت منزل طلب، عشق، معرفت، استغنا، توحيد، حيرت و فنا در عرفان را شرح مي‌دهد.

سومين درس‌گفتارهايي درباره عطار عصر چهارشنبه (12 مرداد) ساعت ۱۶:۳۰ برگزار مي‌شود. علاقه‌مندان مي‌توانند براي حضور در اين درس‌گفتار به مرکز فرهنگي شهرکتاب واقع در خيابان شهيد بهشتي، خيابان شهيد احمد قصير(بخارست)، نبش کوچه‌ سوم مراجعه کنند.