به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، «سید نعمت‌الله جزایری» فرزند سید عبدالله که به دوازده واسطه نسبش به عبدالله‌بن امام موسی‌بن جعفر علیه السلام می‌رسد، یکی از اعلام بزرگ شیعه در اواخر قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجری است كه به سید جزائری شهرت دارد.
نسب او بر اساس کتاب «اجازات علمای حویزه» تالیف سید عبدالله سالف‌الذکر چنین عنوان شده است: «سید نعمت‌الله فرزند عبدالله فرزند محمد فرزند حسین فرزند احمد فرزند محمود فرزند غیاث‌الدین فرزند مجدالدین فرزند نورالدین فرزند سعدالله فرزند عیسی فرزند موسی فرزند عبدالله فرزند موسی الکاظم. سال ۱۰۵۰ هجري قمري در قریه صباغیه از قراء جزایر متولد شد. وی در جزائر (جنوب) و فارس مقدمات و قسمتی از سطوح فقهی را پایان برد، سپس در دارالعلم اصفهان سال‌ها از حضور استادان مختلف محقق خوانساری، محقق سبزواری، حاج میرزا رفیعا، علامه فیض و ... به ويژه علامه مجلسی بهره‌مند بود.»
سید جزايری در فقه، حدیث، روایات، تفسیر و سایر علوم متداول زمان خود مهارت داشت و اغلب صاحبان تراجم و علما وی، خاندان و نیاکانش را در ردیف اعلام بزرگ شیعه ذکر كرده‌اند. قسمت زیادی از سال‌هاي عمر او در اصفهان گذشت. اين انديشمند اسلامي با مرحوم علامه مجلسی بسيار انيس بود و در اغلب اوقات شبانه‌روز در محضر علامه همکاری صمیمانه‌ای داشت.
جزايری در اين باره نوشته است؛ «با آنکه با استاد زیاد محشور بودم و گاه مرا با فکاهیات لطیف و مطائبات کثیر پس از اشتغال زیاد از خستگی می‌رهانید، به هنگام تشرف دقایقی می‌گذشت، تا جرأت مصاحبت از نزدیک پیدا می‌شد، زیرا وجودش عزيزش از وقار خاصی برخوردار بود. سید در سنواتی که علامه مشغول تدوین و تألیف بحار بود، بهترین همدم و مددکار استاد بود.»
آيت‌الله جزايري تألیفات مفیدی از خود بر جاي گذاشت كه فراتر از 55 عنوان‌اند. كتاب «انوار نعمانیه» او در شمار مشهورترين تاليفاتش شناخته مي‌شود. از ديگر مكتوبات وي مي‌توان آثار زير را نام برد:
ـ انس وحید
ـ شرح عیون
ـ شرح تهذیب
ـ شرح روضه کافی
ـ شرح صحیفه سجادیه
ـ قصص العلما
ـ قصص الانبیاء
ـ غرائب اخبار
ـ نوادر آثار
ـ كشف الاسرار
ـ مقامات النجاة
ـ ریاض الابرار
ـ نور الانوار
ـ غایت المرام
ـ مقصود الانام
ـ منتهی المطلب
ـ هدایت المؤمنین
ـ قاطع اللجاج ـ اربعین
ـ الانوار النعمانیه فی بیان معرفه النشأه الانسانیه
ـ انیس الفرید فی شرح التوحید
ـ تحفه الاسرار فی الجمع بین الاخبار
ـ الجواهر الغوالی فی شرح عوالی اللئالی
ـ ریاض الابرار فی مناقب الائمه الاطهار
ـ زهر الربیع
ـ الغایه القصوی
ـ عقود المرجان فی تفسیر القرآن
ـ مشكلات المسائل
ـ منبع الحیاه فی اعتبار قول المجتهدین من الاموات
ـ النور المبین فی قصص الانبیاء و المرسلین
ـ هدیه المبین و تحفه الراغبین
محدث قمی نيز علاوه بر شرح مفصلی از حالات و مقامات اين انديشمند نوشته است؛ «او شب جمعه بیست و سوم شوال سال ۱۱۱۲ در قریه جایدر (جزائر) وفات يافت.»
اين مرجع ديني 62 سال زندگي كرد. اكنون بارگاه وي در پل‌دختر(روستای آوه) زیارتگاه خاص و عام است.
چهارشنبه ۳۰ شهریور ۱۳۹۰ - ۰۹:۰۰
نظر شما