به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) به نقل از روابط عمومی حوزه هنری استان تهران، حسین پاینده ، استاد دانشگاه علامه طباطبایی در نخستین جلسه تدریس «درآمدی بر رمان»، درباره پیدایش نوع ادبی رمان گفت: رمان زمانی به وجود آمد که تعریف جدیدی از زندگی ارائه شده بود و بر همین اساس، محبوب‌ترین و جوان‌ترین نوع ادبی روزگار ما محسوب می‌شود.
وی در تعریف این نوع ادبی يادآور شد: رمان عبارت است از روایت داستانی "منثور و مطول" که در آن شخصیت‌ها و رویدادها بازنمایی کننده زندگی واقعی اند. رمان ، برخلاف دیگر انواع ادبی، پیوسته در حال تغییر و تحول است و به عبارتی پیوسته با تخریب خود، شکل‌های جدیدی می‌آفریند .
پاینده در ادامه درس «رمان (1)» که به "رمان در مكتب رئالیسم" اختصاص دارد، به تفاوت "رمان" و "رمانس" اشاره کرد و افزود: در "رمانس"، شخصیت‌ها سیاه و سفیدند، در حالیکه شخصیت‌های "رمان"، خاکستری‌اند . کار منتقد به هیچ وجه تأیید یا رد یک شخصیت داستانی نیست، بلکه او وظیفه دارد شخصیت‌ها را به زندگی واقعی نزدیک کند و میزان شبیه بودن آنها را به آدم‌های واقعی مورد بررسی قرار دهد.
وی ادامه داد: در رمانس، اشخاص با ویژگی‌های مطلق اخلاقی‌شان شناخته می‌شوند، ولی رمان به اشخاص ، شخصیت فردی می‌بخشد.
پاينده سپس به تاریچه رمان پرداخت و گفت: "رمانس" از قرن شانزدهم شروع شد و از قرن هیجدهم با آمدن نوع تازه "رمان"، از نفوذ آن کاسته شد. باختین می‌گوید: پرداختن به رمان سخت است ، چون پیشینه خاصی ندارد و در واقع یک شکل ادبی در حال رشد محسوب مي‌شود.
سلسله درس های «رمان (1)» با محوریت موضوعي «رمان رئالیستي»، طی 10 جلسه و سه‌شنبه هرهفته رأس ساعت 17 در حوزه هنری استان تهران برگزار می‌شود. دکتر حسین پاینده در این جلسات کتاب «نظریه‌های رمان» را تدریس می‌کند.
شنبه ۳ آذر ۱۳۸۶ - ۱۷:۳۸
نظر شما