راکعی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) گفت: مرحوم صفارزاده از یک سو شاعری توانا بود و از سوی دیگر انگیزه‌های دینی، عرفانی و اجتماعی قوی داشت.

وی ادامه داد: این شاعر و مترجم قرآن سال‌ها در خارج از ایران به مطالعه و پژوهش پرداخته بود و در محافل شعری بین‌المللی نیز حضور داشت. برهمین اساس از افق دید گسترده‌ای برخوردار بود.

این شاعر درباره زبان و ویژگی‌های شعری صفارزاده توضيح داد: این شاعر به زبان و سبک شعری ویژه خودش دست یافته بود. همچنین المان‌ها و عناصری که در شعرهایش به‌کار می‌گرفت، ویژگی شاخصی به شعر او می‌بخشید.

وی در ادامه تاکید کرد: مرحوم صفارزاده هرگز در زبان شعری‌اش از دیگر شاعران تقلید نکرد و زیبایی‌های فنی و بیانی، جلوه دیگری به شعر او بخشیده بود. از نظر مضامین شعری نیز اغلب کارهای او از مضامین اجتماعی و انقلابی برخوردار بودند.

وی در پایان به نگاه جهانی صفارزاده به عنوان یک شاعر اشاره کرد و گفت: به دلیل همین ویژگی بسیاری از شعرهای این شاعر قابلیت ترجمه به زبان‌های دیگر را دارند و اغلب نیز ترجمه شده‌اند. برای مثال امسال «گزیده اشعار طاهره صفارزاده» به صورت دو زبانه و با ترجمه مهدی افشار به زبان انگلیسی از سوی انتشارات انجمن شاعران ایران منتشر و راهی بازار کتاب شد.

صفارزاده در 27 آبان 1315 در سیرجان استان کرمان متولد شد و پس از کسب مدرک کارشناسی در رشته زبان و ادبیات انگلیسی، برای ادامه تحصیل به خارج از کشور رفت. او در سال 1371 به عنوان استاد نمونه شناخته شد و در سال 1380 پس از انتشار ترجمه قرآن به انگلیسی و فارسی عنوان «خادم‌القرآن» را کسب کرد.

او در سال 2005 از سوی انجمن نویسندگان آفریقایی و آسیایی در مصر، به‌ عنوان برترین زن مسلمان سال برگزیده شد.

صفارزاده در چهارم آبان سال 1387 درگذشت. علاوه بر مقالات و مصاحبه‌های علمی و اجتماعی، یک مجموعه داستان، 12 مجموعه شعر، پنج گزیده اشعار و 13 اثر ترجمه یا درباره نقد ترجمه در زمینه‌های ادبیات‌، علوم قرآنی، حدیث و علوم حدیث از او به یادگار مانده است. همچنین گزیده سروده‌های این شاعر به زبان‌های گوناگون ترجمه شده‌اند.

«رهگذر مهتاب»، «چتر سرخ»، «طنین در دلتا»، «سد و بازوان»، «سفر پنجم»، «حرکت و دیروز»، «بیعت با بیداری»، «مردان منحنی» و «دیدار با صبح» عنوان برخی از آثار منتشر شده صفارزاده هستند.