نویسنده‌ مجموعه کتاب‌های «کودکان کربلا» در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، درباره این اثر توضیح داد: مجموعه «كودكان كربلا» نخستين اثري است كه نقش و حضور كودكان را در اين واقعه تاريخي براي مخاطبان كودك بازگو مي‌كند. اين كتاب توسط متوليان حرم اباعبدالله(ع) به زبان‌هاي عربي، ‌انگليسي و فرانسه ترجمه شده و قرار است مجموعه انيميشيني نيز از روي اين داستان‌ها توليد شود.

«طاهر خوش» درباره اختصاصات کتابش گفت: يكي از ويژگي‌هاي اين مجموعه اين است كه در آن، داستان‌ها و فضاهاي امروزي را با فضاي تاريخي عاشورا و كربلا پيوند داده‌ام. به عنوان مثال در داستان حضرت سكينه(ع) داستان را از زاويه كودكي روايت كرده‌ام كه پدرش در زندان است. اين كار را در كتاب «پرسش‌هاي شما، پاسخ‌هاي امام رضا(ع)» انجام دادم. البته ويژگي ديگر اين اثر آن است كه تا كنون كتابي به زبان ساده و به شكل نثر در اين حوزه نوشته نشده است.

وی درباره نقش ادبیات عاشورایی در جامعه اظهار کرد: ادبيات عاشورايي بايد مفاهيمي را به كودكان و نوجوانان منتقل كند كه ذوق و شوق جهاد را در او به وجود بياورد. پدر يكي از خوانندگان اين مجموعه درباره واكنش فرزندش پس از خواندن اين اثر مي‌گفت: «وقتي كتاب «مانند عباس(ع)» را براي پسر 4 ساله‌ام خواندم، از شهادت كودكان در جنگ با يزيد متاثر شد و از من خواست تا با هم به جنگ يزيد برويم!»

«خوش» افزود: اگر در مملكت ما روحيه شهادت‌طلبي نباشد همه‌ چيز از بين مي‌رود و مردم كشور ما هم مثل كشورهاي عربي يا غربي بي‌تفاوت مي‌شوند. ادبيات، شآن انسان را بالا مي‌‌برد و ادبيات كودك نقش بسيار مهمي در تعالي انسان دارد. نويسنده براي موفق شدن در اين حوزه، هم بايد به ادبيات تسلط داشته باشد و هم ويژگي‌هاي مخاطبش را بشناسد.

این نویسنده ضمن اظهار تاسف از افزایش کتاب‌های بازاری در حوزه کودک و نوجوان گفت: خيلي وقت‌ها كتاب‌هاي مختلفي را كه در حوزه‌ كودك و نوجوان منتشر مي‌شوتد مي‌خوانم و احساس مي‌كنم درصد زيادي از اين آثار چيزي به كودكان نمي‌دهند. اگر ما مي‌خواهيم كودكان‌مان را حسيني بار بياوريم، در كنار كتاب‌هاي مختلف بايد كتاب‌هاي عاشورايي را نيز منتشر كنيم و در اختيار آن‌ها بگذاريم اما بسياري از ناشران ما امروزه به دنبال تجارت هستند و هدف اصلي نشر كتاب را فراموش كرده‌اند.

وی با تاکید بر این‌که ادبيات عاشورايي نبايد تنها به سوگواري اختصاص پيدا كند، در این‌باره توضیح داد: من براي جلوگيري از دلزدگي و تغيير فضاي غم‌انگيز، تلاش  كرده‌ام تمركز را بر انتقال مفاهيم بگذارم. به عنوان مثال در داستان امام باقر(ع)، داستان را از زاويه ديد اسرا نوشتم و شجاعت امام را در مجلس يزيد بازگو كردم اما برخي از نويسنده‌هاي مذهبي فكر مي‌كنند حتماً بايد داستان‌هاي‌شان را به روضه‌اي متصل كنند در حالي‌كه ارزش‌هاي بسياري هم‌چون شجاعت، مردانگي و گذشت را مي‌توان در قالب اين داستان‌ها به كودكان آموزش داد.

«خوش» ادامه داد: يكي ديگر از مشكلاتي نويسندگان ادبيات عاشورايي با آن مواجه هستند اين است كه در بيان اين واقعه اغراق مي‌كنند. هيچ‌كس در رشادت امام حسين(ع) و يارانش ترديد ندارد اما بعضي‌ها پا را فراتر مي‌گذارند و به عنوان مثال مي‌گويند كه ياران امام(ع) در روز عاشورا 20 هزار نفر را كشتند كه اصلاً باورپذير نيست. نويسنده بايد علم كافي به موضوع داشته باشد و بداند درباره‌ چه موضوعي مي‌خواهد بنويسد. خيلي از بزرگ‌ترهاي ما نيز به اندازه كافي با تاريخ عاشورا و شخصيت‌هايي كه در اين واقعه نقش داشتند آشنا نيستند.