به گزارش خبرگراري كتاب ايران (ايبنا)، بيگدلي، كه داستان‌نويسي را به دو بخش رمان و داستان تقسیم کرد، گفت: در سال‌هاي اخير از زنان داستان‌نويس آثار بسيار موفقي خلق شده است. در اين سال‌ها داور جشنواره‌ها و جايزه‌هاي متعددي بوده‌ام و آثار انبوهي را خوانده‌ام از اين رو اين قضاوت را تا حدود زيادي درست مي‌دانم.

وي افزود: زنان داستان‌نويس ما نشان داده‌اند كه مي‌توانند پا به پاي مردان و چه بسا جلوتر از ايشان در اين عرصه فعاليت كنند و به تازگي نيز رمان «شوهر عزيز من» خانم كلهر گواهي ديگر بر اين مدعاست. البته آقايان داستان‌نويس نيز در زمينه داستان كوتاه موفق بوده‌‌اند، ولي در مجموع در عرصه رمان تا حد زيادي افت داشته‌ايم.

بيگدلي به نبودن انديشه‌ورزي در فضاي داستاني جديد ايراني اشاره كرد و توضيح داد: متاسفانه ايدئولوژي و تفكر در پس نوشتن‌هاي ما نيست، گويا دغدغه اين را نداريم كه جهان را تغيير دهيم و انديشه‌اي نداريم كه ما را با ديگر نويسندگان متمايز كند، شايد به لحاظ تكنيک و ساختار، داستان‌هاي خوبي داشته باشيم، ‌ولي اغلب داستان‌هايمان از دارا بودن پيامي براي بشريت خالي‌اند و اين مساله در آثار جوانان نمود پررنگ تري دارد.

نويسنده كتاب سال جمهوري اسلامي ايران در پاسخ به اين سوال كه «علت اين فقدان را چه مسايلي مي‌دانيد؟» گفت: شايد يكي از علت‌ها آن باشد كه ما بيشتر از آنچه مي‌خوانيم،‌ مي‌نويسيم و براي انتشار شتاب بسياري داريم و علت دوم به اعمال سلايق مختلفي است كه در مراحل چاپ يک كتاب وجود دارد. به اعتقاد من اگر بيانيه‌اي ثابت براي مساله مميزي وجود داشته باشد،‌ بخشي از مشكلات چاپ و انتشار  و حتي خلق اثر  حل شدني است.

احمد بیگدلی متولد سال 1324 در شهر اهواز است. 

رمان «اندکی سایه» وی، سال 1385 برگزيده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شد. این کتاب جایزه ششمین دوره کتاب سال شهید غنی‌پور را نيز از آن خود کرد.

آواي نهنگ» بيگدلي نيز برگزيده جايزه داستان كتاب فصل در سال 1387 بود.