معرفی و بررسی روش تفسیری برخی از تفاسیر اجتهادی قرآن به قرآن
منظور از تفاسیر اجتهادی قرآن به قرآن، آن دسته از مکتب‌های تفسیری است که مؤلفان آنها در تفسیر آیات قرآن، بیش از هر چیز از خود قرآن استمداد نموده‌اند و در تفسیر هر آیه به آیات دیگری که به گونه‌ای با موضوع آن ارتباط داشته و در روشن شدن مفاد آن موثر بوده‌اند، توجه کرده‌اند و مستندات قرآنی آنها در تفسیر بیش از امور دیگر است.
گرچه تفسیر قرآن به قرآن از بدو پیدایش علم تفسیر مورد توجه مفسران بوده و در روایت نقل شده از پیامبر(ص) و امامان معصوم (ع) و آرای تفسیری نقل شده از صحابه و تابعین نیز استفاده از این شیوه تفسیری فراوان مشاهده می‌شود، ولی کتاب‌های تفسیری‌ای که بر مبنای مکتب اجتهادی قرآن به قرآن پدید آمده‌اند و در تفسیر همه آیات، شیوه غالب آنها تفسیر قرآن به قرآن است، سابقه دیرینه‌ای ندارند و در زمان‌های متأخر به کتاب‌های تفسیری پیوسته‌اند و بیشتر آنها در قرن چهاردهم هجری تألیف شده‌اند. از آنجا که در این کتاب، مجال معرفی و بررسی همه کتاب‌های تفسیری وجود ندارد، به معرفی و بررسی روش تفسیری دو تفسیر از تفسیرهای این مکتب، که مؤلفان آنها از طرفداران استفاده حداکثری از قرآن در تفسیر هستند یکی از شیعه به نام المیزان فی تفسیر القرآن و دیگری از اهل تسنّن بر نام اضواءالبیان بسنده می‌شود.
صفحات 74 و 75/ بررسی مکاتب و روش‌های تفسیری جلد دوم/ علی‌اکبر بابایی/ انتشارات پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و انتشارات سمت/ چاپ اول/ سال 1391/ 266 صفحه/ 5600 تومان
جمعه ۲۳ فروردین ۱۳۹۲ - ۱۸:۰۰
نظر شما